راهنما بودن پروسه بسیار قشنگی است

جلسه دوم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی گوجان به استادی ایجنت گروه خانواده همسفر زری، نگهبانی همسفر معصومه و دبیری همسفر الهام با دستور جلسه «هفته راهنما» در روز دوشنبه 10 اردیبهشت‌ماه ۱۴۰3 در ساعت ۱6:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان جلسه سپاس‌گزارم که اجازه داد من در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه این هفته جشن راهنما است؛ افرادی که مدتی در کنگره حضور دارند، می‌دانند که چهار جشن در کنگره داریم: جشن راهنما، جشن مرزبان و ایجنت، جشن همسفر و جشن دیده‌بان. این جشن‌ها به خاطر این در کنگره وجود دارند تا ما قدردانی را یاد بگیریم. ما یک مدتی در فرهنگمان سپاس‌گزاری را داشتیم، ولی به‌مرور آموزش‌های غلطی جایگزین آن‌ها شد؛ مثلاً محبت نمی‌کردیم، مگر محبت ببینیم یا هدیه نمی‌دادیم، مگر هدیه بگیریم، سپاسگزاری نمی‌کردیم، مگر از ما سپاس‌گزاری می‌شد، ولی در کنگره از استاد بزرگ آقای مهندس یاد گرفتیم که اگر کسی جمله‌ای به ما می‌آموزد، وظیفه‌داریم که به وقتش قدردان و سپاس‌گزار باشیم و محبت او را فراموش نکنیم.

شاید برای افرادی که تازه وارد کنگره شده‌اند، سؤال پیش بیاید که راهنما از کجا آمده یا کجا تحصیل کرده؟ در کنگره فارغ از این‌که راهنما چه سطحی از تحصیلات عالیه دارد، به‌واسطه اعتیادی که دارد وارد کنگره می‌شود. من در ابتدا برای درمان مسافر وارد می‌شوم، ولی یاد می‌گیرم اگر مشکلی در زندگی من وجود دارد، یکسر آن در دست من است و باید تلاش کنم تا آن را حل کنم و باور می‌کنم که گره‌های زیادی دارم و نیاز است که آن گره‌ها را باز کنم تا مشکلی از زندگی من حل شود. من می‌آموزم که شرط لازم برای رسیدن به آرامش پذیرش است و من باید این پذیرش و باور را داشته باشم و حرکت کنم.

وقتی وارد کنگره شدم یکسری افراد قبل از من وارد کنگره شده بودند و سال‌ها و روزها تلاش کردند و ساعت‌های آموزشی را سپری کردند و بعد از رهایی در کنگره ماندند، چون تصمیم گرفتند به افرادی که گذشته خودشان هستند، کمک کنند. در آزمون راهنمایی شرکت کردند که این آزمون حتی از کنکور هم بااهمیت‌تر است. تعداد زیادی در این آزمون شرکت می‌کنند که کمتر از 20 درصد این افراد پذیرفته می‌شوند. افراد بعد از قبولی باید فیلترهای دیگری را پشت سر بگذارند و از مرزبانان نمایندگی تأییدیه بگیرند و حتماً در ورزش شرکت داشته باشند و یک مصاحبه باید انجام شود و بعد از پشت سر گذاشتن این موارد پیش آقای مهندس می‌روند و پیمان می‌بندند و شال خود را دریافت می‌کنند و در هر شعبه‌ای که نیاز باشد شروع به خدمت می‌کنند.

در ابتدای ورودمان به کنگره یکسری افراد با روی باز و صحبت‌های دل‌نشین، ما را به زندگی امیدوار کردند؛ آن‌ها راهنمایان تازه‌واردین هستند که شال سبز مغز پسته‌ای بر گردن دارند و وظیفه تک‌تک ماست که علاوه بر راهنمای لژیون خود از این عزیزان که ما را مشاوره کرده‌اند، قدردانی کنیم.

ما در کنگره آموختیم که قدردانی و سپاس‌گزاری در سه مرحله؛ به‌صورت کلامی، قلبی و عملی انجام می‌گیرد که امروز همه ما این کار را انجام می‌دهیم. من از طرف خودم و از طرف تک‌تک شما همسفران عزیز به استاد راهنمای بزرگ، آقای مهندس و اعضای خانواده‌شان تبریک می‌گویم و از آن‌ها سپاس‌گزارم و از دور دستشان را می‌بوسم. به راهنمای خودم خانم مرجان تبریک می‌گویم و به راهنمایان شال آبی، شال نارنجی، شال سبز، شال سورمه‌ای و همچنین راهنمایان لژیون تغذیه سالم تبریک می‌گویم و از راهنمایان فعال در نمایندگی گوجان که صمیمانه در کنار ما هستند و به همسفران بدون چشم‌داشت کمک می‌کنند، سپاس‌گزاری می‌کنم و برایشان آرزوی موفقیت دارم.

در «سی‌دی اشراق» آقای مهندس می‌فرمایند: «کسی می‌تواند عاشق موجودات دیگر و انسان‌های دیگر باشد و به آن‌ها عشق دهد که به دانایی رسیده باشد.» من به شما راهنمایان تبریک می‌گویم که به این دانایی و فهم رسیدید و بعد از رهایی ماندید و به کسانی که واقعاً نیازمند هستند خدمت کردید. اگر این راهنمایان که عاشقانه خدمت می‌کنند در اینجا نبودند، قطعاً ما هم نبودیم و می‌طلبد همسفران باانگیزه در آزمون راهنمایی امسال شرکت کنند. راهنما بودن پروسه بسیار قشنگی است. من فکر می‌کردم که زیباترین لحظه در زندگی‌ام، لحظه رهایی خودمان است که قطعاً زیباست، ولی رهایی تک‌تک بچه‌ها برای من خیلی گواراتر و دل‌نشین‌تر بود، خوب است که تجربه شود. هرکدام از خدمت‌ها در کنگره مثل همان نهرهای جاری در بهشت یک طعمی دارند و تا آن را حس نکنیم، نمی‌توانیم آن را درک کنیم. 

گزارش تصویری از جشن راهنما که تقدیم نگاه پرمهرتان می‌شود:

مرزبانان کشیک: مسافر اصغر و همسفر سمیه
رابط خبری و  تایپ: راهنما همسفر سمیه
عکاس: مرزبان خبری، همسفر مرضیه
ویراستاری و ارسال: راهنمای تازه‌واردین، همسفر سمانه
همسفران نمایندگی گوجان