راهنمایان فر ایزدی دارند

دوازدهمین جلسه از دوره اول سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، ویژه همسفران نمایندگی گیلان، با نگهبانی همسفر سونیا، دبیری همسفر شبنم و استادی ایجنت همسفر بهار، با دستور جلسه «هفته راهنما» در روز دوشنبه دهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۵ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا این هفته قشنگ را، خدمت راهنمای بزرگ کنگره ۶۰، جناب آقای مهندس دژاکام و اعضای خانواده‌شان تبریک عرض می‌کنم؛ انتخاب این هفته به‌عنوان هفته راهنما انتخاب بسیار هوشمندانه‌ای بود، زیرا در سراسر کشور نیز، روز معلم است و این نام‌گذاری دارای یک هدف ویژه‌ و پشتوانه علمی است. یک سال می‌آییم درس می‌خوانیم، از یکدیگر آموزش می‌گیریم که یک تغییر بنیادی در خودمان ایجاد نماییم؛ چه کسانی این تغییر را در خودشان ایجاد می‌کنند؟ کسانی که خوب آموزش گرفته و هم اکنون نام و شال راهنمایی را بر گردن دارند؛ این افراد ابدالند؛ یعنی تغییر، تبدیل و ترخیص را گذرانده‌اند، از چه جهانی؟ از جهان ناامیدی، تاریکی و اعتیاد. راهنما شخصی نیست که دغدغه‌اش دیگر درگیر اعتیاد مسافرش باشد، دغدغه‌اش رهجویانش هستند. این جایگاه خودش یک معنی دیگر نیز دارد، جای به معنی مکان و گاه به معنای زمان، یعنی فردی که در مکان مناسب و در زمان مناسب در حال تغییر است. ما می‌گوییم یک راهنما، در راستای فرمان عقلش قدم برمی‌دارد و این یعنی دارای فر ایزدی می‌باشد. یک رهجو چه تفاوتی با یک راهنما دارد؟ رهجو فر ایزدی را ندارد و باید به دستش بیاورد؛ فر ایزدی یعنی دانایی، آگاهی و دانش.

چه کسی راهنما است؟ شخصی که این دانش را کسب نموده است، در آزمون شرکت کرده، مصاحبه شده و امروزه به کسوت شال راهنمایی رسیده است. هرکدام از شال‌ها نشانگر هاله درون انسان است. درک ما از روشنایی‌ها به‌اندازه درک ما از تاریکی‌ها است، یک راهنما باید تاریکی‌هایش را هنگامی‌که رهجو است با آموزش و تزکیه شروع به برطرف‌شدن کند در غیر این صورت هنگامی‌که در جایگاه راهنمایی قرار گیرد با تاریکی‌هایش روبرو می‌شود. ما در کنگره راهنمایانی داریم که می‌آیند خدمت می‌کنند و جایگاه بالایی را در مسیر تکاملی طی می‌کنند. اساتیدی که الان دیده‌بان هستند، رهجو داشتند، لژیون داشتند و آمدند، راهنما پرورش دادند؛ چراکه بزرگ‌ترین لذت راهنما بودن، پرورش راهنما است. وظیفه‌ راهنما همین است؛ آموزش و خدمت. من به شما آموزش می‌دهم و تو باید خدمت کنی، باید از خودمان نسل به‌جا بگذاریم. من این هفته را به گروه راهنمایی گیلان که باید نسلی بسیار قوی را از خودشان به‌جا بگذارند. همچنین به عزیزانی که قبلاً در شعبه راهنما بودند و زحمات بسیار کشیدند تبریک می‌گویم.
حال وظیفه من رهجو چیست؟ به زیبا‌ترین شکل ممکن با زیبا‌ترین دل‌نوشته ممکن و با پاکت از آن‌ها تقدیر نمایم، اگر ما این کار را انجام دهیم نسل بعدی ما هم انجام می‌دهد. از شما می‌خواهم از صمیم قلب با حس قشنگتان از آن‌ها تشکر کنید؛ ما به مکان مقدسی آمد‌ه‌ایم. من به رهجوها می‌گویم؛ رهجو بودن یک پله است، اما اگر می‌خواهید به‌سرعت نور حرکت کنید به سمت آموزش، تنها راه آن قرارگرفتن در جایگاه راهنمایی است. هر کس می‌خواهد سرعت تکامل نفسش در این دوره حیات که ما به لطف خداوند منان در این زمین و در این مکان مقدس قرار داریم بیشتر شود، باید راهنما شود. تنها راهی که می‌شود ره صدساله را در یک‌شبه طی کرد در کنگره و در جایگاه راهنمایی است. رهجو که می‌آید یک دوره به حیات راهنما اضافه می‌شود و با رفع‌شدن هر مشکل رهجو یک گره در زندگی راهنما باز می‌شود. می‌توانم به شما قول دهم که تنها راهی که می‌توانید این مراحل تکامل نفس را طی کنید همین جایگاه است. امسال ما 10 لژیون داریم و از شما حداقل 10 راهنما شال نارنجی و 10 راهنما تازه‌واردین می‌خواهم و این جز اولویت‌های نمایندگی است. بازهم این هفته را به همه شما راهنمایان عزیز  و راهنمایان خودم همسفر فاطمه منتظری و همسفر فریده رشوند تبریک می‌گویم.

و در ادامه گزارش تصویری از جشن هفته راهنما «نمایندگی گیلان»؛

تایپ: همسفر سمیرا، راهنما همسفر زهرا (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر فاطمه، راهنما همسفر فاطیما (لژیون هشتم)
عکاس: آنوشا (عکاس خبری)
ارسال: همسفر هانیه، راهنما همسفر سپیده (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی گیلان