دهمین جلسه از دوره سی و چهارم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی رودکی،با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر کریم، و دبیری مسافر حسینعلی با دستور جلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» روز چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
چکیده سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر.
از راهنمای عزیزم آقا کمال و نگهبان ارجمند آقا کریم ممنون هستم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا در خدمت شما عزیزان باشم. با وادی دوم در خدمت شما هستم. در وادی دوم میخوانیم که «هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ بیندیشیم». در این وادی میخوانیم که خوشحالیم به جنگ نرم خود ادامه میدهیم و این یعنی اینکه در این جنگ خبری از توپ و تانک و مهمات نیست و باید به صورت فکری انجام شود. این وادی وادی امید است، اگر من به صورت یک فرد تازه وارد در کنگره قرار میگیرم، زمانی که میبینم پیش از من انسانهای مصرف کننده زیادی در کنگره درمان شدهاند، من نیز به نوبه خود به درمان امیدوار میشوم. من اگر در زندگی مشکلاتی دارم نباید از آنها بترسم بلکه با استفاده از آموزشها باید با مشکلاتم روبرو شده و آنها را به صورت درستی حل نمایم. اگر انسان از مشکلاتش پیروز بیرون بیاید و سختیها را تحمل کند میتواند انسانی کاربلد و کار آزموده شود. همه دنیاها درون و بیرون ماست. پس درون من محمد نیروهای بسیاری نهفته است که اگر بتوانم آنها را در راه درست استفاده کنم و به آنها جهت بدهم بسیار توانمند به حل مشکلات خواهم شد. هرچه من به انجام کارهای ارزشی بپردازم در رسیدن به اهدافم موفقتر عمل خواهم کرد و نیروهای مثبت نیز بنده را در این امر یاری خواهند نمود. اما اگر در راه ضد ارزشها حرکت نمایم باز هم نیروهای منفی در این کار به من یاری خواهند رساند، پس تفاوتی ندارد که من در کدام راه قرار بگیرم به هر حال نیروهایی از همین جنس همراه من خواهند بود. حال این راه اگر صعود و پیروزی باشد و یا سقوط به طرف تاریکیها باشد. برداشت من از این وادی این است که من باید به ارزش وجودی خودم پی ببرم و تنها روی خودم کار کنم به این صورت که بیایم در کنگره و آموزشها را بپذیرم و با استفاده از این آموزشها جهت درست را برای خودم انتخاب نمایم. پس از انتخاب راه درست و حل مشکلات باید به دیگران نیز کمک نمایم. برای نمونه اگر من در کنگره به کمک دیگران از بند مواد رها شدهام من نیز باید در ادامه خدمتگزار در کنگره باشم تا بتوانم به رهایی سایرین کمکی کرده باشم. خدمت کردن به تنهایی خودش موجب این است که حال من روز به روز بهتر و بهتر شود. برای عزیزانی که در کنگره مشغول زحمت و خدمت به دیگران هستند بسیار شایسته است که همه ما بتوانیم به صورت شایستهای قدردان زحمتهای ایشان باشیم.
ضبط و نگارش: مسافر حسن لژیون شانزدهم
عکس خبری: مسافر رمضان لژیون هشتم
ویرایش و ارسال: مسافر محمد لژیون نهم
- تعداد بازدید از این مطلب :
66