سلام دوستان محسن هستم یک مسافر
ابتدا خداوند را شکر میکنم بابت اینکه در مسیر کنگره ۶۰ درحال آموزش و خدمت هستم ، در ادامه این جشن و هفته راهنما را خدمت معلم و استاد اول کنگره۶۰ آقای مهندس دژاکام، استاد جهان بینی آقای امین و همه راهنمایان مسافران و همسفران فعال در گروه خانواده و مسافرین، تبریک عرض مینمایم و بسیار مسرورم از اینکه در مسیری قرار گرفتم که پایه و اساس آن سراسر آموزش است و نور الهی، برای روشن شدن جایگاه راهنما گریزی میزنم به سی دی معلم که استاد امین به زیبایی این موضوع را شکافتهاند که برای خروج از تاریکی انسان باید از شخصی که قبلاً آن تاریکی را تجربه کرده و از آن خارجشده فرمانبرداری کند، زیرا این فرمانده خودش زمانی فرمانبردار بوده است، و چون درست مراحل فرمانبرداری را طی کرده به او مجوز فرماندهی داده شده است. این شخص فرمانده یا راهنما دارای یک پشتوانه عظیم است، راهنما بخش تاریکی را کنار زده و به روشنایی رسیده است. زمانی که یک رهجو پا در مسیر میگذارد در تاریکیها قرار دارد و برای خروج از تاریکی راهی به جز فرمانبرداری محض نیست.
بنده آموزش گرفتم که در جایگاه راهنما باید رهجو را برای خدمت به کنگره۶۰ آموزش داد، نه صرفاً برای لژیون، بلکه رهجو باید سرباز کنگره باشد تا در هر جایگاهی نیاز شد بتواند خدمت نماید. راهنما در کنگره عشق به مخلوق دارد بدون هیچ چشمداشتی میبخشد و از عصاره جان خویش که همان محبت است به دیگران نیز میدهد زیرا راهنما به خوبی درک نموده که عاشق را حساب با عشق است با معشوق چه کار، در پایان این هفته را به راهنمای عزیزم آقای ابراهیم صادقی که درس عشق و محبت را به من آموخت تبریک میگویم و همیشه مهر ایشان در قلب من ماندگار است، باتمام وجود خدا را شکر میکنم که عضو کوچکی از کنگره ۶۰ میباشم، باتشکر فراوان از خدمتگزاران وبلاگ شعبه اسلامشهر..
متن: راهنمای محترم آقای محسن بشیری
تنظیم، ویرایش و ارسال: مسافر میثم
عکس: مسافر رضا لژیون سوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
312