دومین جلسه از دور سی ام کارگاههای آموزشی عمومی کنگره۶۰، شعبه میرداماد، با استادی راهنمای محترم مسافرمحمود،نگهبانی مسافرحسین و دبیری مسافرعلی، با دستور جلسه اول (وادی دوم و تاثیر آن روی من ) و دستور جلسه دوم اولین سال رهایی مسافر علیرضا در روز پنجشنبه06فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
سخنان استاد:
سلام دوستان محمود هستم مسافر:
تشکر میکنم از ایجنت محترم و مرزبانها که اجازه این خدمت را به به بنده دادند.
در مورد دستور جلسه اول وادی دوم در طول هفته همه اساتید صحبت کردهاند و من یک توضیح کوتاهی در این مورد میدهم.
در کتاب عشق یا چهارده وادی تمامی مسیرهای زندگی را به ما نشان میدهد وادی اول به ما میگوید با تفکر ساختارها آغاز میگردد و اگر دقت کرده باشید میبینید ما برای انجام هر عملی قبل از آن تفکر میکنیم و یا فکر میکنیم و اگر تفکر ما غلط باشد آن عمل ما هم نیز غلط میشود و باید تاوان آن را پرداخت کنیم و اگر تفکر ما منفی باشد ساختارهای ما منفی آغاز میگردد و اگر مثبت باشد ساختارهای ما مثبت آغاز میگردد.
در وادی دوم مسئله ناامیدی مطرح میشود که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی خلق نشده است و اگر بخواهیم از دیدگاه دیگری به این دستور جلسه نگاه کنیم در کتاب ۱۴ وادی میگوید خداوند امواج را متراکم کرد تا هسته مرکزی جهان هستی را به وجود بیاورد پس از تراکم امواج هسته مرکزی جهان هستی شکل میگیرد و بعد از به وجود آمدن آن گازها به وجود میآید و مایعات ، گیاهان و حیوانات به وجود میآیند، ذره ذره تکامل نفس انجام میشود و کره زمین بستری است که خداوند فراهم کرده است که انسان بتواند در آن مکان زندگی کند و به تکامل برسد و قبل از ما یک سری موجوداتی آمدهاند و این بستر را فراهم کردهاند که ما بتوانیم زندگی کنیم.
در اینجا میگویند هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نگذاشته است در واقع ما فلسفه وجودی موجودات را بلد نیستیم و فکر میکنیم بعضی چیزها در جهان هستی به درد نمیخورد در صورتی که اینطور نیست.
هر موجودی در جهان هستی مشغول خدمتی میباشد
انسان نیز همینطور خداوند انسان را خلق کرد به او رسالتی داد و اختیار هم نیز داد در این وادی نیز همین را به ما میگوید ، میگوید انسانی که به این جهان هستی آمده مثل تمامی موجودات یک وظیفهای دارد که باید به آن عمل کند و آن این است که بتواند در جهت مثبت نامی یا اثری از خود بر روی این هستی بگذارد .
استاد سردار میفرماید ما در این حیات آمدهایم برای دو چیز آموزش و خدمت و دقیقاً درست میفرمایند که این جهان مانند یک مهد است ما آمدهایم آموزش ببینیم و به جهان دیگر برویم هدف این نیست که ما در این جهان هستی زندگی کنیم برای مادیات و ما به کنگره آمدهایم که این آموزشها را ببینیم که چرا پا روی این زمین گذاشتیم ، سعدی بزرگ نیز میفرمایند ز گهواره تا گور دانش بجو یعنی تا زمانی که ما در این حیات زندگی میکنیم باید آموزش ببینیم .
به نظر بنده تغذیه صور پنهان ما آموزش است انسانی که آموزش نمیگیرد همیشه حالش خراب است و اگر بخواهد که همیشه به حال خوش برسد باید در مسیر آموزش قرار بگیرد و خدمت کند.
نکته دیگر ما همگی مسافر هستیم آقای مهندس دژاکام میفرمایند جهانی که ما در درونش زندگی میکنیم مانند یک کاروان سرا میماند چند صباحی درون او زندگی میکنیم و بعد باید برویم برای همین است که میگویند دنیا محل گذر است پس چه بهتر که در کولهای که با خود میبریم یک سری چیزهای با ارزش باشد.
دستور جلسه دوم تولد یک سال رهایی علیرضا عزیز را به او تبریک عرض میکنم .
در مورد علیرضا اگر بخواهیم کمی صحبت کنم علیرضا پسری بسیار آرام و کم حرف است یعنی تا سه چهار ماهی که در لژیون بنده بود من صدای او را هنوز نشنیده بودم ولی خواسته خدمت کردن را داشت بعد از رهایی به قسمت آبدارخانه رفت و شروع به خدمت کرد و خاصیت خیلی خوبی که داشت حرف راهنما را کامل و جامع گوش میکرد و اجرا میکر، ولی مشارکت نمیکرد انشالله در سفر دوم این نقصش را درست کند چیزی که من همیشه به رهجویان میگویم اگر در سفر دوم خدمتی نداشته باشیم نیروهای منفی به ما غلبه خواهند کرد و مسیر ما را از کنگره عوض خواهند کرد پس نتیجه میگیریم که ما باید همیشه به کنگره وصل باشیم تا بتوانیم حال خوش را تجربه کنیم و قول داده است که در آزمون راهنمایی شرکت کند.
امیدوارم که این اعتماد به نفسی که از دست داده است برگردد و ما باید در کنگره اعتماد به نفس خود را برگردانیم که به همین وادی دوم نیز ربط دارد باید بدانیم ما یک سری نیروهایی داشتهایم که تحت فرمان ما بوده است و ما با مصرف مواد آنها را از دست دادهایم و باید آموزش ببینیم و صبر کنیم تا آرام آرام نیروهای از دست رفته به جایگاه خودشان برگردند و امیدوارم در جایگاه خدمتی خدمت کند و در مسیر کنگره ماندگار شود من اولین سال رهاییاش را تبریک عرض میکنم به خودش و خانواده محترم.
ممنون از تمامی عزیزانی که به صحبتهای بنده گوش دادهاید.
سخنان استاد :
سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر.
ابتدا خداوند را شاکر و سپاسگزارم که در این جایگاه قرار گرفتم و خیلی حس و حال خوبی دارم از آقای مهندس و خانواده پرمهر محبتشان تقدیر و تشکر میکنم از تمام عزیزانی که در این شعبه خالصانه خدمت میکنند تقدیر و تشکر میکنم
اگر بخواهم از گذشته خودم صحبت کنم روزگار خوشی نداشتم و دوست دارم از رهاییم صحبت کنم قبلاً که مصرف میکردم و منزل میرفتم بزرگ شدن بچهام رو اصلاً احساس نمیکردم ولی الان که رها شدم بچهام را در آغوش میگیرم و از راهنمای عزیزم آقای محمود بناییان تقدیر و تشکر میکنم که بسیار برای بنده زحمت کشیدن. روز اول که وارد کنگره شدم حالم بسیار ناخوش بود خیلی وقتا کنگره نبودم ولی به دروغ میگفتم کنگره هستم . من اوایل سفرم همسفر نداشتم ولی تک تک دوستان و هم لژیونهایم همسفر بنده بودند و از تک تک دوستانی که در رهایی من سهم داشتند تقدیر و تشکر میکنم و پیشاپیش هفته راهنما را به تمام راهنماهای عزیز به خصوص راهنمای خوبم آقای محمود بناییان تبریک میگویم اگر مسافری با همسفرش سفر خود را شروع کند خیلی خوب است و اشخاصی که همسفر دارم قدر همسفرهایشان را بدانند یه خاطرهای در مورد استخر رفتنم دارم که خالی از لطف نیست برای شما بازگو میکنم تازه وارد بودم با یکی از دوستانم به استخر رفتیم و یک نخ پلاستیکی روی آب بود که دوستم به شوخی به من گفت که علیرضا بیا با این نخ سفید ماهی بگیریم در همون جا بود که یک تلنگری به بنده خورد که باید جدی باشم و همه چیز را به تمسخر نگیرم . دوران مصرف به خاطر اعتیادمون مجبور بودیم همه جا کوتاه بیاییم حق و حقوقمان ضایع میشد و نمیتوانستیم از حق خودمان دفاع کنیم ولی امروز همه جا سرم بالاست و انرژیم بالاست و حس حال خوبی دارم و بابت همین موضوع خداوند را شاکر و سپاسگزارم از تک تک دوستانی که با مشارکتهایشان بنده را سوپرایز کردن تقدیر و تشکر میکنم انشالله که بتوانم با خدمت کردن خدماتی که به من ارزانی شده را جبران کنم در دوران مصرفم همسفرم با بسیار اذیت کردم امیدوارم که بنده را ببخشند و بتوانم جبران مافات کنم از همسفر کوچیکم دختر گلم مائده تقدیر و تشکر میکنم .
مرزبان کشیک
نگارش:مسافران علی،رضا
عکس: مسافر احمد
ارسال : مسافر امیرحسین
نمایندگی میرداماد اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
228