آینده خود را بسازیم

چهاردهمین جلسه از دوره هشتاد وششم کارگاهای آموزشی، خصوصی کنگره 60 به نمایندگی آکادمی با استادی مسافر هادی، نگهبانی مسافر کورش و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه "وادی دوم و تاثیر آن روی من‌" شنبه 5 اردیبهشت 1403 ساعت 17 آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان هادی هستم مسافر،
قبل از آغاز سخن خوشحالم که این سعادت را دارم تا این جایگاه را تجربه کنم.
موضوع وادی دوم بر می‌گردد به امید و نا‌امیدی و ما در آموزش‌های کنگره۶۰ فراگرفتیم که نا‌امیدی دسیسه شیطان است.نا امیدی ما را به انفرادی نامرئی می‌برد و کم کم فرد به پوچی می‌رسد و این دست خودش نیست، نیروهای منفی با کمک یاس و نا امیدی بر او غالب می‌شوند.

همه ما بحث نا‌امیدی را تجربه کردیم ولی جناب مهندس دژاکام در این وادی به ما یادآوری می‌کنند که هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نگذاشته است و به منظور هدفی خلق شده است.حتی موجوداتی در طبیعت مثل لاشخور، کرکس و ... که ما کراهت داریم از کنارشان عبور کنیم، آنها نیز اگر در سیستم هستی نباشند این چرخه بهم می‌ریزد.
جائیکه یاس می‌خواهد به ما غلبه کند، ما باید به شهر وجودی خود فکر کنیم. جناب مهندس اشاره می‌کنند که به جای یاس و نا‌امیدی با شهامت بپردازیم به شهر وجودی خود و آینده خود را بسازیم و نگذاریم ناامیدی ما را احاطه کند.برای تغییرات هیچوقت دیر نیست.
آن روزهای آخر قبل از ورودم به کنگره ۶۰ ،طوری شده بود که کلا از دنیا و اقوام قطع امید کرده بودم و در گوشه ای تنها مصرف می‌کردم.  دچار یکسری روزمرگی شده بودم و توجیهاتی را برای خودم ساخته بودم.خب برای خودم پردازشی داشتم که تو فرق داری ، میتوانی مواد مصرف کنی و یا خانواده تو گرسنه نمانده اند.
اما بعد از آشنایی با کنگره ۶۰ توانستم امیدواری را لمس کنم چون کاملا فراموش کرده بودم که ساختنی هست و آینده ای در پیش روی من است و می توانم اتفاق خوبی را رقم بزنم و آموزه های کنگره۶۰ به ما می‌گوید برای تغییر سرنوشت باید نظرمان را به سمت روشنایی برگردانیم و در صراط مستقیم قرار بگیریم.
ممنون که به صحبت های من گوش دادید