تفکر ما روی اعمال و رفتارمان تاثیر گذار است

جلسه یازدهم از دوره سی‌ و چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی صالحی با دستورجلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» به استادی اسیسانت ورزش  همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر مریم و دبیری همسفر بیتا در تاریخ ۱۴۰۳/۰۲/۰۴ا راس  ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
دستورجلسه وادی دوم؛ متن وادی به طور کامل معرف این است که «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد.» یعنی هر چیزی که خلق شده‌ از جمله انسان دارای مسئولیت و هدفی‌ست که از پیش تعیین شده است و در این چرخه مشخص قرار دارد؛ اما انسان به واسطه حق انتخاب و اختیاری که دارد و روحی که خداوند در او دمیده است تفاوت‌هایی دارد. همه ما این را می‌دانیم که روح عامل یادگیری‌ست و تنها مختص انسان است و انسان به واسطه روح آموزش‌ها را می‌گیرد پس انسان به خاطر روحی که دارد، آموزشی که می‌گیرد و حق انتخابی که دارد خود تعیین کننده‌ است که آیا مسئولیت خود را درست انجام داده است یا خیر؟ آیا ناامید باشد یا نباشد؟ این وادی به من می‌گوید که واقعا هیچ کدام از ما بیهوده به این دنیا نیامده‌ایم و هرکدام از ما دارای رسالت و هدفی هستیم که مهمترین رسالت منِ انسان رسیدن به تکامل است و با توجه به جمله‌ای که استاد «سردار» می‌گویند: «ما برای دو موضوع خدمت و آموزش به این هستی آمده‌ایم.» دقیقاً همین دو موضوع ما را در جهت تکامل هدایت و برای تکامل طراحی شده است.

ما دانایی را کسب می‌کنیم تا تفکرات و دنیای درون‌ خود را آباد کنیم و کسب این دانایی و آگاهی می‌تواند برای بعدهای دیگر به کار بیاید؛ زیرا این آگاهی‌هایی که کسب شدنی هستند در ما باقی می‌مانند و در بعد دیگر می‌روند، در نتیجه کوله بارمان خالی نیست و می‌توانیم مطالبی را کسب کنیم. همین که می‌توانیم در این بعد استفاده نماییم که اندیشه و دنیای درون‌ خود را آباد نماییم و از افکار منفی، پوچ‌گرایی، ناامیدی خارج شویم؛ زیرا زمانی که افکار منفی باشد ما زمان هایی دسترسی به مطالبی که داریم داشته‌ها را نداریم؛ اما زمانی که اندیشه درست می‌شود اعمال و رفتار ما تغییر می‌کند. چهار وادی اول خط و خطوط تفکرات ما را شکل می‌دهند؛ زیرا تفکرات ما روی اعمال و رفتار ما تاثیر می‌گذارد و نشئت گرفته از افکار ماست. زمانی که افکارمان تغییر کند، دسترسی به توانایی‌های خود را باور داریم و نیروهایی که خداوند در درون فرد به فرد ما قرار داده است در دسترس ماست.
استاد امین در یکی از سی‌دی‌های خود گفتند: «سخت‌ترین قسمت تزکیه و پالایش این است که تاریکی‌های ما حجاب شوند و زمانی این تاریکی‌ها برای ما حجاب شوند یعنی ما خیلی چیزها داریم که می‌توانیم از آن‌ها لذت ببریم و این اتفاق می‌افتد به تدریج رخ می‌دهد که حس‌های ما بسته می‌شوند و نمی‌توانیم با پیرامون خویش ارتباط برقرار نماییم در نتبجه منزوی، گوشه‌گیر و نا‌امید می‌شویم؛ اما این وادی به ما می‌گوید که تلاش‌ خود را بکن؛ زیرا بیهوده نیست و به این باور برس که هیچ انسانی نیست که دچار گره‌ای نباشد.
ما در پرتو همین مشکلات است که انسان کار آزموده‌ای می‌شویم. اگر فکر کنیم مشکلی داشته‌ایم، حل شده و دیگر قرار است مشکلی نداشته باشم این فکر غلط است این انگیزه و حرکت ماست که در حل مشکلات به ما کمک می‌کند.

جمله‌ای در کتاب است برای من همسفر بسیار کاربرد داشت و مربوط به مسائل روشنایی و آتش است؛ اگر به آتش نگاه کنی اول یک جرقه است سپس گسترده می‌شود که انسان هم همین‌طور است. زمانی که می‌خواهیم کاری را انجام دهیم در ابتدا کاری کوچک است یا از یک نقطه شروع می‌شود و سپس به کار بزرگ تبدیل می‌شود مانند مشارکت کردن؛ در ابتدا شاید سخت باشد و شروع آن با دست بلند کردن، سلام کردن یا اعلام سفر باشد و به محض  غلبه بر ترس خود به جایی می‌رسد که باید میکروفون را از او گرفت و بسیار تاثیرگذار است، البته باید آن اتفاق به تدریج بیفتد. ورزش کردن همین‌طور است نخست باید ورزش سبک سپس ورزش‌های سنگین اتفاق بیفتد.

استاد امین در سی‌دی «شناور» در مورد استخر می‌گویند: «اول در آب راه بروید من فکر می‌کنم زمانی که وارد استخر آب می‌شوید یک جرقه است کم کم این انگیزه در او ایجاد می‌شود که آموزش‌ها را بگیرم و در قسمت عمیق شنا کنم که همین امر باعث پیشرفت می‌شود‌.» یعنی زمانی روزنه‌ای در زندگی ماست حتی کوچک آن را بی‌ارزش ندانیم سعی کنیم بها و گسترش بدهیم.
به عقیده من نتیجه‌ای که می‌توانم از وادی دوم بگیرم این است که ما باید تفاوت بیهوده بودن و مسئولیت داشتن را بدانیم باید نیروهای درون‌ خود و ساختارهای منفی را بشناسیم تا بتوانیم اعمال، رفتار و تفکرات‌ ما با موضوعات را بدانیم که چگونه برخورد کنیم با کمترین کنش که اگر این اتفاق بیفتد به نتیجه‌ای که می‌خواهیم خواهیم رسید.
هدف کنگره از ورزش کردن همان سالم سازی جسم و رسیدن به تعادل و رسیدن به حال خوش است. ورزش بسیار اهمیت دارد که جناب مهندس به راهنمایان گفتند: «باید رشته ورزشی داشته باشید و هر کسی که می‌خواهد راهنما شود پس از قبولی یکی از فرم‌هایی که باید پر کنند فرم ورزشی‌ است.» خیلی جدی گرفته می‌شود و باید امضای ورزشی داشته باشد شاید در گذشته فرمالیته امضا می‌شد؛ اما در حال حاضر به هیچ عنوان امضا نمی‌شود. مسابقات عقاب طلایی در پیش داریم که آخر اردیبهشت ماه برگزار می‌شود، انشالله که شعبه صالحی هم خوش بدرخشد و تیم‌های خیلی خوبی داشته باشیم. مهم نیست که برنده شویم. محدودیتی در تیم دادن نداریم چون می‌تواند حتی یک تیم بدهد‌.
جناب مهندس در قسمت مسافران می‌گویند: «اگر لژیونی تیم والیبال دارد اسم لژیون و راهنما را معرفی کنید و یک پوئن مثبتی دارد.» به هیچ عنوان برد و باخت مهم نیست مهم حضور در میدان است فکر می‌کنم تجربه‌اش کرده باشیم افرادی که سال گذشته در مسابقه آمدند و می‌گفتند که حس‌ خوبی بوده با این‌که مقام نیاورده بودند خیلی حس، حال و تجربه خوبی بود.
سعی کنید در رشته‌های ورزشی خود که علاقه دارید، شرکت کنید جزو تیم باشید و در مسابقات شرکت کنید مهم حضورتان است که در وهله نخست خود از ورزشی که می‌کنید لذت ببرید و مقام کسب کنید و باعث افتخار آفرینی برای تیم، شعبه و کنگره باشید.

تنظیم و ویراستار: همسفر مهسا رهجوی راهنما همسفر عذری از لژیون دهم
رابط خبری: همسفر زهرا راهنمای تازه‌واردین
نمایندگی همسفران صالحی