دوازدهمین جلسه از دوره سی و ششم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی صائب تبریزی با استادی مسافر حسن، نگهبانی مسافر هادی و دبیری مسافر عزیز با دستور جلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» سهشنبه 4 اردیبهشت ۱۴۰۳ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
دستور جلسه این هفته《وادی دوم و تاثیر آن روی من》 است. عنوان وادی این است که "هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمینهد هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم". در وادی اول ما تفکر سالم را یاد گرفتیم و فهمیدیم که باید به چه چیزهایی فکر کنیم و به چه چیزهایی فکر نکنیم اما یکی از مسائلی که ما باید نسبت به آن فکر کنیم این است که ما به هیچ نیستیم. این وادی خیلی برای من موثر بوده است من زمانی که به کنگره آمدم و سفرم را شروع کردم بعد از اینکه به وادی دوم رسیدم و آن را در زندگی ام کاربردی کردم فهمیدم که من به هیچ نیستم حتی اگر خودم هم اینطور فکر نکنم و حتما برای هدفی خلق شدهام و میتوانم کارهای بزرگی را انجام دهم. کنگره شصت این فرصت را در اختیار ما قرار داده است که به انسان ها خدمت کنیم در وادی دوم آقای مهندس داستان جالب حضرت موسی را بیان میکنند که حضرت موسی در صحرا وقتی یک کرمی را دید که در خاک غلت میزند از خداوند پرسید که این کرم را برای چه آفریدهای؟
خداوند در این هنگام به خنده آمد و گفت که یا موسی قبل از تو کرم این سوال را از من پرسید که موسی را برای چه آفریدهای، این داستان ما را به تفکر وا می دارد که هر مخلوقی در هستی وجود دارد برای هدفی خلق شده است من همیشه به این فکر می کنم که آقای مهندس قبل از درمانشان اگر اینطور فکر میکردند که سنی ازشان گذشته و هیچ کاری نمیتوانم انجام دهند طبیعتا کنگرهای وجود نداشت و ما اینجا نبودیم ولی آقای مهندس به این وادی رسیدند که هیچ نیستند و میتوانند کارهای خیلی بزرگی را انجام دهند علاوه بر اینکه روش DST را ابداع کردند الان در حال تحقیق بر روی درمان اکثر بیماری ها هستند که مطمئنم به زودی انقلاب عظیمی در علم پزشکی رقم خواهند زد همه این ها به ما امید میهد مخصوصا سفر اولی ها باید به این توجه کنند که آقای مهندس و همه خدمتگزاران روزی در نقطهای که شما شروع کردهاید بودند و به این فکر کردهاند که ما هیچ نیستیم و بعد از اینکه درمان شدیم میتوانیم به همدردهای خود خدمت کنیم. باعت خوشبختی من است که در سیستمی هستم که به من اجازه میدهند خدمت کنم همه ما یک الگوی بینظیری داریم که هر کاری را خودشان انجام میدهند بعد از ما میخواهند که انجام دهیم امیدوارم که بتوانیم این وادی ها را کاربردی کنیم و بفهمیم که هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خودمان به هیچ فکر کنیم، چند سال پیش من حتی نمیتوانستم به این چیزها فکر کنم که میتوانم به یک مصرف کننده کمک کنم و به دیگران خدمت کنم اما در کنگره این معجزات رخ میدهد و همه چیز امکان پذیر است.
تهیه گزارش: مرزبان خبری مسافر حسین
تایپ متن: مسافر هادی
خدمتگزارسایت: همسفر رضا
- تعداد بازدید از این مطلب :
134