English Version
English

ما در جهان هستی تنها و بدون پشتوانه نیستیم

ما در جهان هستی تنها و بدون پشتوانه نیستیم

سلام دوستان مهری هستم یک همسفر

من قبل از آمدنم به کنگره اطلاعاتم راجب آفرینش خودم در حد خیلی کمی بود وقتی گرفتار مشکلی می‌شدم احساس بیهودگی و پوچی می‌کردم و‌ از به‌ وجود آمدنم گلایه می‌کردم، وقتی هم متوجه شدم مصرف کننده دارم دیگر حال بدی‌هایم چندین برابر شد و از زمین و زمان شاکی و عصبانی بودم تا این‌ که راه کنگره۶۰ نمایان شد و من آمدم و آموزش گرفتم.

یک انسان شاید وقتی پا به این  هستی می‌گذارد در مقام و جایگاهی نباشد و پولی نداشته باشد ولی به فرمایش جناب آقای مهندس یک شهر وجودی دارد که پر از سلول می‌باشد و هر کدام با نظم و دقت خاصی کار می‌کنند، این شهر وجودی یک فرمانروا دارد که خود من هستم و خداوند از من خواسته که به کل اعضای بدنم اهمیت بدهم و سعی کنم جسمم را سالم نگه دارم و به انشعاب  اصلی باز گردم.

سلام دوستان سحر هستم همسفر

همه‌ ما اعتقاد داریم که این وادی‌ها برای هر انسانی قابل استفاده است. هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

وادی دوم و تاثیر آن روی من، می‌گوید ما برای هر اقدامی که می‌خواهیم انجام بدهیم باید اول تفکر و اندیشه کنیم مثال غیبت، حتی اگر بخواهیم غیبت بکنیم اول باید اندیشه کنیم که غیبت را انجام بدهیم یا نه، و در قرآن کریم آمده که غیبت کردن آنقدر مشمئز کننده هست که می‌گوید آیا دوست دارید گوشت مرده‌ی برادر خود را بخورید؟ در اینجا به ما یاد می‌دهد که باید خیلی مراقب باشیم و به یاد داشته باشیم که داریم چه کاری می‌کنیم.

در جهان‌بینی به انسان‌ها می‌گوید که مثبت‌ها و خوبی‌ها را ببینیم و نقاط منفی انسان‌ها را نباید ببینیم و بدگویی نکنیم. ما نباید به این فکر کنیم که بیهوده و الکی به این حیات آمده‌ایم  و هر کس به این حیات قدم می‌گذارد هیچ کدام بیهوده، الکی‌ و تصادفی نیست و این شامل همه و همه چیز می‌شود حتی اگر خودمان خیال کنیم ارزشی نداریم ولی باز ارزشمندیم.

هر کدام از ما ممکن است مشکلاتی را داشته باشیم ولی وقتی مشکل به صورت خوبی حل شود افکار ما، اندیشه‌ی ما و جهان درون ما تبدیل به یک شهر آباد می‌شود، یک آدم متعادل می‌شود تا بتوانیم به طرف نیروهای بیشتری قدم برداریم‌، شاید ما به دلایلی خودمان حتی ندانیم راه را سال‌ها گم کرده بودیم یعنی این‌ که از نظر ما یک چیزهایی که اهمیت ندارد برای ما شده ارزش، و این غلط است و تفکر غلط می‌تواند روی ساختار جسم اثر بد بگذارد و جسم را مریض کند و جسم با بیماری‌های قلبی و سرطان و غیره... خودش را نشان بدهد. به امید روزهای بهتر

سلام دوستان رویا هستم همسفر

اگر به تمام هستی نگاه کنیم خواهیم دید امکان ندارد چیزی پیدا کنیم که به جهت بیهودگی پا به هستی گذاشته باشد و اگر به جایی برسیم و خیال کنیم این‌ها بیهوده است از تصور و پندار نادرست ماست، خداوند یا قدرت هستی به انسان اختیار داد و او را سر دو‌ راهی قرار داد تا پی به عظمت روشنایی‌ها ببرد، تا قهر را نفهمیم، معنی مهر را نخواهیم فهمید، وقتی گرسنگی کشیدی می‌فهمی سیر شدن چه ارزشی دارد.

اصولا انسان‌ها تاریکی‌ها را تجربه می‌کنند و برای پی‌بردن به عظمت روشنایی‌ها وقتی که در تاریکی‌ها فرو رفت بایستی از گذرگاه‌های سخت عبور کند، اگر توانست از این گذرگاه‌ها جان سالم به‌ در برد و توانست خارج شود آن‌ وقت انسانی آزموده و رها خواهد شد و مهم‌تر این‌ که ما در جهان هستی تنها و بدون پشتوانه نیستیم، نیرویی برتر که خداوند است ما را مورد رحمت و حمایت خودش قرار می‌دهد و یاری‌رسان ما است که البته به‌ شرط این‌ که در مسیر ارزش‌ها و صراط‌مستقیم حرکت کنیم یعنی: دروغ نگوییم، بدگویی نکنیم تجسس در کار دیگران نکنیم و غیبت و دزدی و بد گویی و...نکنیم.

برداشت من از وادی دوم هرچقدر فکر می‌کنم می‌بینم فلسفه‌ی وجودی و زندگی ما چقدر عظیم است که یک ذره از آن را نشناخته‌ایم پس بیاییم به خود و دیگران ارزش و احترام بگذاریم و تا زمانی که زندگی می‌کنیم برای سازندگی خود و این‌ که فرمانروای لایقی برای شهر وجودی خودمان باشیم و با آموزش جهان‌بینی بدانیم که هیچ‌کدام از ما جهت بیهودگی و یا تصادفی پا به حیات نگذاشتیم.

 

ویراستار و رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر مهتاب رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون پنجم)
همسفران نمایندگی باغستان کرج

 

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .