English Version
English

زنده بودن یا زندگی کردن

زنده بودن یا زندگی کردن

نهمین جلسه از دوره چهاردهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران نمایندگی زنجان به نگهبانی همسفر فاطمه، ‌دبیری همسفر نفیسه و استادی همسفر نیلوفر با دستور جلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» در روز دوشنبه مورخ 3 اردیبهشت‌ماه ۱۴۰3 رأس ساعت ۱6 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
از استاد عزیزم خانم اعظم سپاسگزارم که به من اعتماد کردند و این فرصت را به من دادند که در این جایگاه خدمتی قرار بگیرم و این جایگاه را تجربه کنم و آموزش ببینم. همچنین از ایجنت محترم خانم یاسمن و گروه مرزبانی تشکر می‌کنم.
دررابطه‌با دستور جلسه؛ این‌که هیچ موجودی بیهوده آفریده نشده آیات و روایات فراوانی داریم که تأکید می‌کند انسان بیهوده و عبث آفریده نشده است و همچنین در آیه شریفه که می‌فرماید: آیا گمان برده‌اید که شما را بیهوده آفریده‌ام و به‌سوی من بازگشت نمی‌کنید؟ خداوند تمام موجودات را با حکمتی آفریده است؛ حتی یک کرم بدون دلیل آفریده نشده است. پس چگونه ممکن است انسان که اشرف مخلوقات است، بیهوده آفریده شده باشد؟ آفرینش هدف‌دار است و هدف از آفرینش، انسان است و هرچه که در زمین و آسمان هست برای انسان آفریده شده است.
وادی دوم می‌گوید هیچ مخلوقی بیهوده آفریده نشده است؛ اگر من احساس می‌کنم که یک چیزی بیهوده و بی‌ارزش است این به‌خاطر علم و دانش اندک من است که نمی‌توانم پی به راز هستی ببرم و فلسفه وجودی آن را درک کنم. انسان باید معتقد باشد تمام کارهای خداوند خیر است و حکمتی در آن هست. در آفریده‌های خداوند شر محض وجود ندارد؛ اگر من احساس می‌کنم که چیزی شر است، باز هم به‌خاطر درک من هست، یعنی من نمی‌توانم پی به واقعیت آن ببرم.
ما که ابلیس را پایه و اساس شر می‌دانیم این‌گونه نیست و در آفرینش آن حکمتی نهفته است؛ حداقل آن این است که خداوند به‌واسطه آن می‌تواند انسان‌های اهل اطاعت را از اهل معصیت، انسان‌های تلاش‌گر را از کم‌کاران، و در نهایت اهل دوزخ را از اهل بهشت جدا کند. ما زنبورعسل را که نگاه می‌کنیم، بهترین و شگفت‌انگیزترین آفریده خدا هست که ماده بسیار خوشمزه و پرخاصیتی چون عسل تولید می‌کند، ولی آیا تابه‌حال به نیش زنبور هم فکر کرده‌ایم؟
همه ما حداقل یکبار توسط نیش زنبور نوازش شده‌ایم، نیش زنبور یک ماده بی‌رنگ دارد که حاوی ترکیبات ضد‌التهابی، آنزیم، مواد معدنی و خیلی چیزهای مفید است که برای درمان بسیاری از بیماری‌ها به بدن انسان تزریق می‌کنند. وقتی‌که اسم میکروب یا باکتری را می‌شنویم، ما همه احساس می‌کنیم که میکروب عامل بیماری است، درحالی‌که این‌طور نیست.
میکروب و باکتری یکی از بهترین آفریده‌های خداوند هست، وجود میکروب برای رشد و نمو در بدن ما لازم است؛ هرچقدر فعالیت میکروب در بدن ما بیشتر باشد، به همان اندازه ایمنی و بدن من قدرتمند‌تر می‌شود، وجود میکروب در روده بزرگ انسان باعث می‌شود سموم ناشی از مواد غذایی که ما می‌خوریم جذب شود و ما مریض نشویم. دانشمندان می‌گویند اگر میکروب در بدن ما وجود نداشت، احتمالاً قد انسان بیشتر از ۸۰ سانتی‌متر نمی‌شد.

همچنین اختراع واکسن توسط دانشمندان که از  میکروب و باکتری تولید می‌شود، تحت عنوان واکسیناسیون ما را در مقابل بسیاری از بیماری‌های واگیردار و مسری محفوظ نگه می‌دارد و یا اگر به خودمان نگاه کنیم، خداوند ابرو و مژه را فقط برای زیبایی ما نیافریده، همین ابرو با حالت قوسی شکل خود، با موها و جهت رویش آن، رطوبت ناشی از عرق‌کردن که شور است، مانع ورود به چشم می‌شود. مژه‌ها حس‌گرهای بسیار حساسی هستند، وقتی‌که شیئی، حشره‌ای و یا جسمی به چشم نزدیک می‌شود، شروع به پلک‌زدن‌کنیم.
بنابراین، همه موجودات بنا به حکمتی خلق شده‌اند، انسان  هم یکی از آنهاست. آیا انسان برای زنده‌بودن خلق شده است یا برای زندگی‌کردن؟ اگر بگوییم انسان فقط به دنیا آمده است که نفس بکشد، بخورد و بخوابد؛ این یعنی زنده‌بودن و در اینجا اختیار مفهومی ندارد؛ چون من ناخودآگاه مجبورم نفس بکشم، بخورم، بخوابم تا زنده بمانم.
ولی اگر بگوییم انسان آمده تا زندگی کند، اینجا قضیه فرق می‌کند؛ اینجا انسان باید هدف داشته باشد، انگیزه و تحرک داشته باشد و شروع به حرکت کند و یک هدفی را برای خودش داشته باشد و این هدف از آنجا نشئت می‌گیرد که انسان چقدر خودش را می‌شناسد، چقدر هستی را می‌شناسد، چقدر خدای خود را می‌شناسد و چقدر به خودش ارزش قائل است.
من پایان جملاتم را می‌خواهم با این مطلب به پایان برسانم؛ همه ما می‌دانیم که خداوند وقتی انسان را خلق کرد، او را بر سر یک دوراهی قرارداد، یکی راه ظلمت و تاریکی، دیگری راه روشنایی و صراط مستقیم. همه انسان‌ها بر اساس اطلاعات و آگاهی خود یکی از این راه‌ها را انتخاب می‌کنند؛ یک فرد مصرف‌کننده، ندانسته و به‌خاطر عدم آگاهی مسیر تاریکی را انتخاب می‌کند و قدم در مسیری می‌گذارد که از لحاظ جسمی، روحی، مادی و معنوی به خودش خیلی آسیب می‌رساند و موجب ازدست‌دادن موقعیت، موفقیت، خانواده، همسر و فرزندش می‌شود و مشکلات زیادی برای خود و جامعه به وجود می‌آورد.
وقتی که غرق در مشکلات می‌شود احساس پوچی و ناامیدی می‌کند، شروع به گله و شکایت از زمین، زمان و از خداوند می‌کند که چرا من آن‌قدر بدبخت هستم، چرا مرا آفریدی و هزاران چرای دیگر. ولی این وادی با این پیام زیبایی که دارد به ما می‌گوید انسان از پایین‌ترین نقطه می‌تواند خودش را به بالاترین نقطه برساند. به ما امیدواری می‌دهد؛ همان‌طور که ما می‌دانیم ناامیدی یکی از اضلاع مثلث جهالت است، وقتی‌که همراه با منیت و با ترس باشد، محکم و قدرتمند می‌شود و تحرک را از انسان می‌گیرد و این خواسته شیطان و نیروهای بازدارنده است.
این وادی به ما می‌گوید انسان باید امیدوار باشد و شروع به حرکت کند. وقتی که یک مسافر سفر اولی وارد کنگره می‌شود، وقتی‌که آموزش‌های کنگره را می‌بیند و به طور صحیح اجرا می‌کند و به قوانین کنگره احترام می‌گذارد، رفته‌رفته سلامتی جسم، روان و فکر و روح را که به دست می‌آورد، آن‌وقت متوجه می‌شود که چقدر انسان مفیدی است و می‌تواند با خدمت‌کردن و آموزش‌دیدن برای خود و اطرافیانش مفید واقع شود.
ممنون که به حرف‌های من گوش کردید.

جلسه خدمتگزاران نمایندگی امروز برگزار گردید؛

تایپ: همسفر نعیمه، راهنما همسفر رویا (لژیون هشتم)
ویرایش: همسفر ناهید، راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
عکس: همسفر مهسا (مرزبان خبری)
تنظیم و ارسال: همسفر فرشته (خدمتگزار سایت)
همسفران نمایندگی زنجان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .