درجهان هستی هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نمی نهد.

چهاردهمین جلسه از دوره هفتم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره60نمایندگی کریمان کرمان بادستورجلسه"وادی دوم وتاثیرآن روی من"با استادی مسافرمحمدعلی وبه نگهبانی مسافراحسان ودبیری مسافرمحمدحسین روزیکشنبه مورخ2اردیبهشت ماه1403راس ساعت17آغازبکارنمود
خلاصه سخنان استادجلسه:
سلام دوستان محمدعلی هستم مسافر
اول از همه خداوند را بسیار شاکر و سپاسگزارم که در جمع شما خوبان هستم از تک تک شما دوستان آموزش و انرژی می‌گیرم به رسم ادب و احترام ،جا دارد که از بنیان محترم کنگره جناب آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان تقدیر و تشکر کنم ،از کلیه عزیزانی که دربه تعادل نسبی رساندن حال من مسافر محمدعلی تلاش کرده‌اند و کوشش نمودند از جان و وقت خود و خانواده‌شان مایه گذاشتند تا من بتوانم برای دومین بار این جایگاه را تجربه کنم ،از همگی آنها سپاسگزارم. از راهنمای درمان موادم جناب آقای رضا رضایی بسیار متشکرم که واقعاً زحمت کشیدند و حال خوش امروزم را مدیون این بزرگوار هستم از خداوند می‌خواهم که بهترین‌ها را برای این بزرگواران هم در دنیا و هم در عقبی رقم بزند .

دستور جلسه این هفته وادی دوم و تاثیر آن روی من . عنوان وادی "هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم ". آقای مهندس می‌فرمایند که اگر شما در جهان هستی با دقت تمام بنگرید ،در خواهید یافت که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نگذاشته است هیچ مخلوقی الکی و تصادفی خلق نشده است مخلوق خداوند چه انسان باشد چه گیاه باشد چه حیوان یا کوه دریا و اقیانوس و انواع فلزات. این‌ها هیچ کدامشان الکی و بیهوده خلق نشده‌اند . اگر به حیوانات بنگریم مثلاً شتر که خداوند در کتاب آسمانی هم به آن اشاره کرده است که آیا به شتر نمی‌گرید که چگونه خلق شده است ؟در گرمای تابستان کوهان شتر کار خودش را انجام می‌دهد و گردن شتر برای این است که فاصله دور را ببیند باری که حمل می‌کند و تعادلی که در طول مسیر دارد هیچکدام الکی و بیهوده نیست یه گاو با مقداری آب و علوفه کلی خاصیت به ما میدهد از شیر وگوشت آن گرفته تا پوست وگوساله اش همه خاصیت است .یاهرحیوان دیگری درنظر بگیرید همین طور کلی خاصیت برای مادارد .اگرنهنگ نبود دریاها به گند کشیده خواهد شد، یا اگر لاشخور نباشد و حیوانی از بین برود بوی تعفن فضای آن منطقه را فرا خواهد گرفت ،هیچ کدام از مخلوقات خداوند بیهوده خلق نشده‌اند و الکی قدم به حیات نگذاشتند .بوته گیاه را در نظر بگیریم در منطقه ما ،حد فاصله بین دو تا شهر منطقه‌ای در حدود ۴ تا ۵ کیلومتر برای جلوگیری از ورود شن‌های روان به سطح شهرو زمین‌های کشاورزی و جاده،از بوته‌های به نام گز و طاق استفاده می‌شود این بوته‌ها جهت رشد کردن به آب چندانی هم نیاز ندارند ا از ورد شن‌های روان جلوگیری می‌کنند ،یا یک بوته گوجه فرنگی را در نظر بگیریم از روزی که نهال آن را می‌کاریم خدمات آنچنانی برای ثمر دادن ا ز ما دریافت نمی‌کند، و یا یک بوته خربزه با اندکی آب و کود خربزه شیرین به عمل می آید. من انسان باید کلاه خود را قاضی قرار بدهم که من برای چی خلق شدم ؟فلسفه وجود و حضور من در روی حیات چیست؟ از زمانی که به دنیا آمدم کلی از من مراقبت شد و خدمات دریافت کردم کم کم رشد کردم و بزرگ شدم و به مرحله‌ای رسیدم که باید آنچه را که دریافت نموده بودم،پس بدهم رفتم به سمت مصرف شیره هروئین یا هر کار ضد ارزشی دیگر . و جناب آقای مهندس به این نکته اشاره می‌کند که ،آیا شما به این دلیل خلق شده‌اید ؟استفاده شما همینه ؟نکته جالبی که در سخنان آقای مهندس بود من محمدعلی را مخاطب قرار می‌داد ،می‌گفت که تو چقدر می‌ارزی ؟ارزش وجودی شما چقدر است؟آیا الان قیمت من چقدر است؟ یا حتی بچه‌ها،پدرها،مادرها،برای بزرگ شدن کلی خدمات دریافت می‌کنند یا درخت اولش یک نهال است آنرا میکاریم مقداری آب و کود و مراقبت‌های اولیه را پشت سر می‌گذارد از یک زمان به بعد ثمر می‌دهد یا یک درخت گردو یشتر از آنچه دریافت می‌کند،پرداخت می‌کند یا یک نخل خرما با اندکی آب و کود در آن شرایط آب و هوایی گرم،میوه‌ای به ما می‌دهد که به عنوان یک غذای کامل از آن یاد می‌شود یادم می‌آید روز اولی که اذن ورودم به کنگره صادر شد جهت درمان مواد به کنگره قدم گذاشتم اصلاً فکرش را هم نمی‌کردم که بتوانم روزی بدون مصرف مواد و با خیال راحت زندگی کنم . به کنگره آمدم و روی صندلی نشستم و نمی‌دانستم چه کسی بهای آن را پرداخت کرده و این مکان چگونه تهیه شده وسایل درون آن را چه کسانی تهیه نموده‌اند ؟با حال خراب روی یکی از این صندلی‌ها نشستم هدف من درمان و رهایی از مواد بود که شکر خدا و با همت راهنمای عزیزم و کسانی که در این راستا تلاش نمودند،این مهم حاصل شد الان که فکر می‌کنم میبینم آنچه را که کنگره به من داده خیلی بیشتر از درمان مواد است . هر چند که رهایی از بند مواد کار بسیار عظیم و بزرگی است اما در مقایسه با آ موزش‌هایی که جهت بهتر زیستن از کنگره دریافت نمودم،قابل قیاس نیست راه و روش بهتر زندگی کردن را،که من می‌آموزم روی فرزندانم نیز تاثیر می‌گذارد . و این بی‌انصافی است که بعد از رهایی از بند مواد بروم و پشت سرم را هم نگاه نکنم این عمل من حکم همان بچه‌ای را دارد که کلی مراقبت خدمت دریافت می‌کند و زمان پرداخت آنها یک مصرف کننده می‌شود. طبق فرمایش جناب مهندس اگر کسی برود و پشت سرش را نگاه نکند قطعاً خودش ضرر کرده است برای کنگره اتفاقی نمی‌افتد . اگر جامعه به من خدمتی نکرده ،من چه خدمتی برای جامعه و کشورم انجام داده‌ام ؟ بشینم و یک سر غر بزنم و از زمین و زمان طلبکار باشم خدمت از جامعه گرفتم الان رئیس فلان سازمان یا فلان نهاد شدم الان باید رشوه بگیرم ؟ عوض پرداخت خدمتی که از جامعه گرفتم یاد گرفتم که اختلاس کنم . آیا واقعاً جایگاه من این است؟اینقدر خدمات دریافت کردم الان نباید پس بدهم ؟از یک بوته گندم که از هر یه دونش چند تا به عمل می‌آید،کمنرم ؟آیا من به اندازه یک بوته خربزه ارزش ندارم؟یعنی نباید آنچه را که دریافت کردم را پس بدهم ؟قسمت دوم وادی می‌گوید هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم اگر بگوییم که از ما گذشته ۵۰ سال ۶۰ سال از عمرمان گذشته مگر ما چقدر عمر می‌کنیم بنا به گفته آقای مهندس یاس و ناامیدی چیزی جز سیه روزی را برای ما به ارمغان نخواهد آورد .

خود آقای مهندس کار کنگره را از سن ۵۰ سالگی شروع کرد . یعنی اگر من خودم هم فکر کنم که هیچی نیستم در پایین‌ترین نقطه ظلمت و تاریکی قرار گرفته باشم ،باز هم هیچی نیستم و اگر بخواهم ی‌توانم از آن جایگاه خارج شوم من قبلاً فکر می‌کردم اگر کسی کار خوب انجام بدهد و وارد بهشت شود بدون سعی و کوشش می‌تواند در آن جایگاه بماند و بخورد و بخوابد و اگر کسی هم در دنیا کار بد انجام بدهد در پایین‌ترین نقطه جهنم که قرار بگیرد باید تا ابدالدهر در آن جایگاه بماند ما با آموزش‌های کنگره و فرمایش جناب مهندس فهمیدم که این چنین نیست اگر شخصی د ر پایین‌ترین نقطه جهنم قرار گرفته باشد و بخواهد جایگاهش را تغییر بدهد و تلاش نماید قطعاً از آن جایگاه خارج خواهد شد و در بهشت هم اینگونه است اگر در بالاترین نقطه بهشت هم قرار گرفته باشد و هیچگونه تلاشی انجام ندهی آن جایگاه را از دست خواهی داد لیس للاسان الا ماسعی .قدر عافیت کس داند که به مصیبتی گرفتار آید ما اگر اریکی‌ها را تجربه کردیم برای پی بردن به عظمت روشنایی‌ها بود تمام سختی‌ها ، ناکامی‌ها ،و نامهربانی‌ها را کشیدیم برای پی بردن ه عظمت روشنایی‌ها . اگر ما تشنگی را می‌کشیم تا قدر آب را درک کنیم .
از خداوند می‌خواهم که مراد ر این مسیری که پا گذاشته‌ام یاری فرماید و آنچه را که دریافت کرده‌ام ،بتوانم پرداخت کنم .ازاینکه به صحبت های من توجه نمودید متشکرم.
تایپ:مسافرمحمدعلی لژیون چهارم
عکس:مسافراحسان لژیون دوم
انتشار:مسافرعباس لژیون اول