هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم

به نام قدرت مطلق الله
سلام دوستان علی‌اکبر هستم:
مقاله راجع به وادی دوم و تأثیر آن روی من است؛ وادی دوم عنوان می‌کند که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
این وادی، وادی امید است و راه نجات بسیار مهمی است چراکه ناامیدی بزرگ‌ترین دشمن انسان است، تعریف ناامیدی نیز عبارت است از غم و اندوهی که بیشتر از تحمل انسان به او وارد شود دچار ناامیدی می‌شود.
در کنگره یک مثلث دانایی و یک مثلث جهالت داریم که اضلاع مثلث دانایی عبارت‌اند از؛ تفکر، تجربه و آموزش و اضلاع مثلث نادانی عبارت‌اند از؛ ترس، ناامیدی و منیت که ضلع مقابل تجربه ناامیدی است زیرا انسان ناامید در انجام کارهایش موفق نیست و تجربه‌ای کسب نمی‌کند.
هنگامی‌که درگیر مصرف مواد مخدر روزبه‌روز این ناامیدی در من بیشتر می‌شد و یکی از بزرگ‌ترین ابزار نیروهای بازدارنده ناامیدی است، در این وادی این ناامیدی از ما گرفته می‌شود و متوجه می‌شویم که خلقت ما بیهوده نبوده است.
داستانی پیرو این موضوع هست که روزی حضرت موسی در راه کوه سینا کرمی را مشاهده کردند و از خداوند پرسیدند که خدایا این کرم را چرا آفریدی و ندا آمد که موسی قبل از این‌که تو سؤال بپرسی همین سؤال را کرم درباره تو از من پرسید.
پس تمام موجودات در جهان هستی سیر تکاملی خود را می‌پیمایند و برای هدف خاصی پا به هستی گذاشته‌اند و ما نباید چیزی را کم در نظر بگیریم و انسان که اشرف مخلوقات نیز به هدفی به زمین آمده است؛ آموزش و بعدازآن خدمت کردن.
این وادی که وادی تفکر است می‌خواهد افکاری که شاید به دلیل مشکلات و یا هر دلیلی که در ما به وجود آمده‌اند برای مثال؛ مرا چرا آفریده‌اند، سرنوشت من با سختی گره‌خورده است و... را از ما بگیرد و به ما آموزش می‌دهد که هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
تأثیری که این وادی بر من گذاشت این بود که من فکر می‌کردم که مسائل من راه‌حلی ندارند و ناامیدی مرا آزار می‌داد ولی متوجه شدم که همه مطالب در درون ما است فقط باید نیروی خود را به کار ببندیم و با تفکر درست در مسیر حرکت کنیم همه‌چیز درست خواهد شد.