تجربه تاریکی برای رسیدن به عظمت روشنایی

سلام دوستان مهدیه هستم همسفر
پیام وادی دوم یعنی هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم، درس‌های زیادی به من داد و مرا به تفکر واداشت؛ من با تفکر روی این متن، دریافتم که من هم برای هدفی به دنیا آمده‌ام و آن هدف تنها بزرگ کردن فرزندانم و گذراندن روزمرگی‌های زندگی نیست بلکه اولین و از نظرم بزرگترین هدف از خلقت ما انسان‌ها، آموزش، تفکر، تجربه و کسب آگاهی است.
ما انسان ها به این دنیا نیامده‌ایم که فقط جمعیت کره‌ی زمین را افزایش دهیم بلکه همه‌ی انسان‌ها آمده‌اند تا به زیبایی‌های این دنیا بیفزایند.
من تا قبل از این فکر می‌کردم که چگونگی زندگی من، تأثیری در روند زندگی مسافرم ندارد و او خود مقصر این حال خویش است؛ اما در وادی دوم دریافتم که نحوه‌ی برخورد کردن و زندگی کردن من نیز بسیار اهمیت دارد؛ اینکه چگونه به او امید و انگیزه و حس ارزشمند بودن بدهم چون وقتی من رفتار درستی نداشتم به مسافرم حس بی‌ارزشی و بیهودگی القا می‌شد و این مسئله باعث می‌شد بیشتر در تاریکی فرو رود و بدون اینکه متوجه باشم خود را نیز با او به عمق تاریکی می‌بردم.
تاریکی فقط مصرف مواد مخدر نیست بلکه نا‌آگاهی، انتهای ظلمت است.
خداوند را شاکرم که به من توفیق حضور در کنگره را داد تا بیاموزم که من هم ارزشمند هستم، مسافرم ارزش والایی دارد و چقدر خوشبختم که به واسطه‌ی زندگی با یک مسافر، به این مکان مقدس راه یافته‌ام.

سلام دوستان ناعمه هستم همسفر
در یک فیلمی به نام ایوان قادر مطلق، مورگان فریمن به یک خانم می‌گفت اگر کسی از خدا صبر بخواهد فکر می‌کنی خدا به او صبر می‌دهد یا در شرایطی قرارش می‌دهد که صبر بدست بیاورد؟
من همیشه از خدا کمال می‌خواستم و خداوند یک مصرف‌کننده در زندگی من قرار داد که همسفرش شوم و به واسطه او به صبر و کمال برسم.
وقتی شروع به نوشتن سی‌دی‌ وادی‌ها کردم فهمیدم این همان چیزی است که همیشه می‌خواستم؛ هر کدام از وادی‌ها، قدمی برای رسیدن به کمال و رهایی بود و این را بعد از نوشتن سی‌دی وادی دوم متوجه شدم؛ جایی که می‌گفت ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم‌! چون هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نگذاشته است. در همین وادی آقای مهندس اشاره می‌کنند به اینکه خداوند انسان را به یک دوراهی، راه تاریکی و روشنایی، هدایت کرد و انسان تاریکی‌ها را تجربه می‌کند برای پی بردن به عظمت روشنایی‌ها؛ از آنجایی که انسان در جهان هستی بدون پشتیبان نیست، قادر مطلق همیشه در حرکت به سمت روشنایی‌ها، یاری‌رساندن انسان است. مسیر کمال همان روشنایی‌هاست که چقدر عارفانه، آقای مهندس می‌فرمایند: برای رسیدن به عظمت روشنایی، معمولاً اول انسان تاریکی‌ها را تجربه می‌کند که این موضوع، امید را به قلب خسته یک مسافر و همسفرِ فرورفته در تاریکی نوید می‌دهد، ناامید نباش شاید در تاریکی هستی ولی می‌توانی با تلاشت به روشنایی و کمال برسی.

سلام دوستان عاطفه هستم همسفر
من در این وادی فهمیدم که خود را دستِ کم نگیرم، ارزش خود و اطرافیانم را حفظ کنم، خودم را دوست داشته باشم و بدانم من یا هرکسی که به این جهان آمده، رسالتی دارد؛ سرزنش کردن خودمان یا اینکه بگوییم فلانی را برای چه خدا آفریده درست نیست!
در این وادی آموختم تمام چالش‌ها و تاریکی‌ها آمدند تا به عظمت روشنایی‌ها و آرامش‌ها پی ببریم و اگر بتوانیم از این گذرگاه‌های سخت عبور کنیم انسانی کارآزموده می‌شویم و رهایی کامل خود را پیدا می‌کنیم. ما در این جهان هستی تنها نیستیم و یک قدرتِ مطلق و همیشگی ما را هدایت می‌کند؛ پس باید یاد بگیرم با عمل کردن به دستورات قدرت مطلق، حمایت این نیرو را دریافت کنم و از ضد‌ارزش‌ها دوری کنم تا بهترین اتفاق‌ها را برای خودم رقم بزنم.

گردآوری و ویرایش: رابط خبری همسفر زهرا.ط لژیون راهنما همسفر زینب (لژیون دوم)
ارسال: همسفر زهرا لژیون راهنما همسفر زینب (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی وکیلی