English Version
English

انسان نسبت به رب خود ناسپاس است

انسان نسبت به رب خود ناسپاس است

سلام دوستان سهیلا هستم یک همسفر:
اگر هر سلول انسان یک شهر باشد، بنابراین خود انسان را مشاهده نمایید که چیست و تمامی ساخت و بنای آن چیست. انسان از سی و هشت هزار و بیست میلیارد سلول تشکیل شده است، اما ما از آن چیزی نمی‌دانیم و با این جسم ظالمانه و جاهلانه برخورد می‌کنیم. ما تصور می‌کنیم که جسم همین گوشت و پوست‌واستخوان است و بسیاری جراحی‌ها مانند بیرون آوردن چربی‌ها، پیکرتراشی، پروتز و...انجام می‌دهیم. ما باید به جسم بسیار توجه کنیم. جسم ما صور آشکار و پنهان دارد. معدۀ ما مرتب لایه‌اش از بین می‌رود و دوباره بازسازی می‌شود. به‌طورکلی در بدن ما غوغایی برپا است؛ میلیون‌ها سیستم کار می‌کنند تا ما به زندگی ادامه دهیم. بیماری‌ها نیز صور آشکار و پنهان دارند؛ صور آشکار بیماری‌ها چیزی مانند تومورها هستند، اما این تومورها از کجا آمده‌اند؟ این چیزی است که مهم است. شیمی‌درمانی به چه معناست؟ در این فرایند یک سمی می‌دهند که سلول‌ها را از بین ببرند. در جنگ جهانی بر اثر بمباران شیمایی، افرادی که زنده می‌ماندند، متوجه می‌شدند که سرطان دارند و شیمی‌درمانی می‌شدند. در شیمی‌درمانی عامل بیماری می‌ماند و خود بیماری برداشته می‌شود. ما باید صور پنهان را پیدا کنیم. آلزایمر، پارکینسون یا ام اس درمان ندارند و با قرص و آمپول از بین نمی‌روند. یک سری سلول‌ها در بدن تولید می‌کنند، بازسازی می‌کنند و برخی دیگر تخریب می‌کنند و این جنگ مرتب در بدن ما ادامه دارد، حال اگر سیستم ایمنی بدن پایین بیاید سلول‌های سرطانی رشد می‌کنند و همۀ این‌ها به بیان ژن می‌پردازند.
ما باید در حفظ یک سری از باکتری‌های بدن کوشا باشیم. در بیماری سرماخوردگی فوراً آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنیم که میکروب‌ها و ویروس‌ها را از بین می‌برد و دراین‌بین بسیاری از ویروس‌های خوب را نیز از بین می‌برد. سعی کنیم جسممان را حفظ کنیم. برای کاهش وزن اکثر روش‌ها غلط است، اما روش کاهش وزن در کنگره آسیبی به بدن نمی‌رساند. اگر انسان بخواهد خود را بیابد نیاز نیست رشتۀ خاصی را دنبال کند، تنها از طریق تزکیه و پالایش خود می‌تواند به خودشناسی برسد. انسان موجودی است که نسبت به رب خود ناسپاس است. اگر عمل صالح انجام بدهیم چشمان ابلیس را نیز نابینا می‌کنیم. کسی که در آسایش و آرامش است، در صلح است. بسیاری از کارهای ما صلح‌آمیز نیست. ما می‌توانیم با تشکر عمل صلح‌آمیز داشته باشیم. ما در جهان‌های مختلف زندگی می‌کنیم، جهان خواب، ذهن و جهان فیزیکی و... . باید روی خودمان شناخت بیشتری داشته باشیم تا بتوانیم جسم را راهبری کنیم. تا زمانی که جسم هست، ما نیز هستیم. اگر جسم سالم باشد، ما از آسایش و آرامش برخورداریم، اما اگر سالم نباشد، در رنج و عذاب خواهیم بود.

تایپ: همسفر سهیلا، راهنما همسفر مریم (لژیون اول)
تهیه، تنظیم و ویرایش: همسفر فرشته، راهنما همسفر اعظم (لژیون یازدهم)
ارسال: همسفر مطهره، راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
همسفران نمایندگی دهخدا قزوین

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .