دومین جلسه از دور چهاردهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی اردستان با استادی مسافر علی و نگهبانی مسافر محمدرضا و دبیری مسافر مجتبی با دستور جلسه "ظرفیت و مسئولیت «قبله گم کردن، نق زدن و حاشیه» پنجشنبه ۳۰ فروردین ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
خدا را شاکر هستم که در این جایگاه قرار گرفتم و از راهنمای بزرگوارم مسافر حسین تشکر می‌کنم و از جناب مهندس دژاکام و خانواده محترم ایشان تشکر می‌کنم و در این هفته انتخابات مرزبانی برگزار شد و به دوستانی که رای آوردند تبریک عرض می‌کنم و خدا قوت می‌گویم به مرزبانان دوره قبل که در مدت خدمتشان خیلی زحمت کشیدند و رهایی مسافر مجتبی را به ایشان تبریک می‌گویم و همچنین رهایی مسافر امید رو به ایشان تبریک می‌گویم.
ظرفیت از ظرف می اید و به معنی گنجایش یک ظرف است و در انسان به این معنی است که ظرف وجودی انسان چقدر پذیرش دارد و می‌تواند دانایی کسب کند و آن را به دانایی موثر تبدیل کند. ما در وادی نهم یاد گرفتیم که ظرفیت را چگونه به وجود بیاوریم. وادی نهم می‌گوید وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به نقطه بالا و بالاتر برسد نقطه تحمل حاصل می‌شود و این امر آرام آرام انجام می‌شود و به یک باره ایجاد نمی‌شود و نمی‌توانیم زمان را در آن حذف کنیم و باید حتما زمان را در نظر بگیریم و با تکرار و تمرین در موضوع خاصی، ظرفیت و نقطه تحمل را در آن به وجود آوریم.
همین طور که با قرار گرفتن در کنگره و درمان به روش DST آرام آرام در طی ده ماه، پله پله دارو کم شد و تولید خمر درونی بالا رفت و آرام آرام حس‌های ما باز شد و توانستیم ظرفیت را در خود ایجاد کنیم. در ترک‌های سقوط آزاد به خاطر اینکه ما ظرفیت را ایجاد نکرده‌ایم، پدیده انفجار حس رخ می‌دهد و به یکباره حس ها باز می‌شود و باعث تخریب حس می‌شود و باعث می‌شود که آن ساختار از بین برود.
در کنگره و در روش DST هم به تدریج ظرفیت ایجاد می‌شود و بعد در جایگاه خدمتی قرار می‌گیریم و با تکرار و تمرین ظرفیت را در خود به وجود می‌آوریم و بهترین جایی که می‌توانیم ظرفیت خود را بالا ببریم، خدمت‌هایی است که در کنگره قبول می‌کنیم. یعنی کنگره زمین تمرین است و ما با تکرار و تمرین ظرفیت‌ها را بالا می‌بریم.
درباره مسئولیت در وادی چهارم می‌گوید در مسائل حیاتی به خداوند سپردن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن؛ ما باید مسئولیت‌های خود را بپذیریم و مسائل حیاتی یعنی مسائل روز زندگی خودمان که در آن داریم زندگی می‌کنیم. در جایگاه پدر خانواده یک مسئولیت داریم و در جایگاه فرزند یک مسئولیت داریم و در جایگاه مسافر و مرزبان و راهنما و ایجنت یک سری مسئولیت‌هایی داریم و همچنین در جایگاه بالاتر به عنوان اشرف مخلوقات یک سری مسئولیت‌هایی داریم که باید به نحو احسنت انجام بدهیم و فرامین الهی را نقض نکنیم و اگر نقض کنیم ما آن مسئولیت را نپذیرفتیم و پذیرش آن ظرفیت را در خود به وجود نیاوردیم.
زمانی که ما پذیرفتیم که با مصرف مواد مخدر مشکلاتی را به وجود آوردیم و خمر درونی را از بین بردیم؛ آنجاست که ظرفیت در ما ایجاد می‌شود مانند زمانی که ما میخواهیم رهجو را ترغیب کنیم که به لژیون سیگار برود از او میخواهیم سی‌دی سیگار را گوش دهد و در این زمینه دانایی کسب کند و وقتی که دانایی او بالا رفت می‌پذیرد و ظرف او بزرگتر می‌شود مینشیند درون لژیون سیگار و سفر می‌کند و کیفیت سفر کردن او بستگی به پذیرش مسئولیت‌هایش دارد. مانند وقت شناس بودن و سر موقع دارو خوردن و به صحبت‌های راهنما گوش دادن و فرمانبردار باشد و در ادامه مسئولیت‌هایش را می‌پذیرد.
زمانی که پذیرفتیم، یک سری احکام و وظایف در آن مسئولیت است که باید آنها را انجام دهیم و اگر ما آن وظایف را انجام ندهیم و آنها را سرسری بگیریم، همان نق زدن می‌شود و در ادامه وارد حاشیه می‌شویم و باعث می‌شود صورت مسئله را پاک کنیم. اینجا باید ظرفیت و مسئولیت در تعادل باشد و این دو باهم رابطه مستقیم دارند و اگر مسئولیت از ظرفیت بالاتر باشد تخریب ایجاد می‌کند و سختار را از بین می‌برد و قبله گم می‌شود. قبله گم کردنیعنی هدف را فراموش کردن و باعث می‌شود هدف را گم کنیم.
جناب مهندس می‌فرمایند که وقتی شخص به سفر اول وارد می‌شود و وقتی که پذیرفت چه مشکلاتی را برای جسم و خانواده و جامه به وجود آورده، سفرش را آغاز می‌کند و نباید وقتی که آب زیر پوستش افتاد بگوید من همه چیز را بلد هستم و دچار منیت شود و مثلث جهالت روبروی مثلث دانایی قرار بگیرد. در اینجا تخریب ایجاد می‌شود و آموزش قطع می‌شود و سد محکمی در برابر آموزش می‌زند و دیگر آموزش پذیر نیست و زمانی که دانایی متوقف می‌شود تکرار اتفاق می‌افتد.
رهایی مسافر مجتبی از لژیون پنچم با راهنمایی مسافر علی
تایپ: مسافر مجتبی لژیون پنچم
عکاس: مسافر میلاد لژیون دوم
تنظیم و ارسال: مسافر محمدرضا لژیون دوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
126