ظرفیت در انسان در اثر تلاش بدست می‌آید

نهمین جلسه از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی دامغان با استادی مسافر پوریا، نگهبانی مسافر موسی و دبیری مسافر علی اصغر با دستور جلسه ظرفیت،مسئولیت،قبله‌گم کردن، نق زدن و حاشیه پنج‌شنبه 30 فروردین ۱۴۰۳ ساعت 17 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان پوریا هستم یک مسافر:

از نگهبان و دبیر تشکر می‌کنم که این جایگاه‌ را در اختیار من قرار دادند تا آموزش بگیرم و خدمت کنم. خیلی خوشحالم که یکبار دیگر در خدمت شما هستم. امیدوارم همه شما این جایگاه را تجربه کنید. دستور جلسه ظرفیت،مسئولیت،قبله گم کردن،نق زدن وحاشیه نام دارد. همانطور که می‌دانید دستور جلسه استاد را پیدا می‌کند. با توجه به اینکه من سلطان این داستان بودم، امروز در این جایگاه‌ قرار گرفتم و برایتان صحبت می‌کنم. من تا قبل از ورودم به کنگره، بعلت نداشتن آگاهی و اطلاعات لازم، استاد نق زدن و حاشیه درست کردن بودم.ظرفیت به نظر من همان گنجایش طرف برای قبول مسئولیت هست. پتانسیل شخص برای انجام کارها بسیار مهم است. معمولا" اطرافیان به من می‌گفتند که تو پتانسیل زیادی داری. وقتیکه به خودم رجوع می‌کردم می‌دیدم که نه. فرض کنید من قد بلندی دارم وبه من بگویند که اگر ورزش زیبایی اندام انجام دهی موفق می‌شوی، به درجه قهرمانی می‌رسی و می‌توانی عناوین خوبی کسب کنی. این گفته درست نیست چرا که ظرفیت در انسان در اثر تلاش بدست می‌آید. اگر در جهت ظرفیت کوشش کنید و خواسته شما این باشد، چنانچه زحمت بکشید با کسب دانش و تجربه کم کم و به تدریج می‌توان به ظرفیت لازم رسید. اینکه دیگران از انسان تعریف کنند باعث افزایش ظرفیت نمی‌شود. باید تواناییهای ما در اثر تلاش از حالت بالقوه به صورت بالفعل تبدیل شوند. در صورتیکه ظرفیت انسان به حد لازم برسد می‌تواند پذیرش مسئولیت داشته باشد.

در زمان مصرف عقیده داشتم که کار صرفا" برای کارمندان است، من که شغل آزاد دارم؛ وضعیت مالی پدرم هم مناسب بود پس نیازی به پذیرش  هیچ مسئولیتی نبود. با ورودم به کنگره، و استفاده از تعالیم آن به این نتیجه رسیدم که اگر از نظر مالی بسیار ثروتمند باشیم، اگر مسئولیت پذیر نباشیم و در جهت نگه داری و افزایش آن تلاش نکنیم ظرف مدت کوتاهی دچار فقر می‌شویم. دوباره باید از ابتدای مسیر شروع به فعالیت کنیم. من پتانسیل زیادی داشتم ولی آدم مسئولیت پذیری نبودم. همیشه دوست داشتم اشکالات کار را گردن دیگران بیندازم. همیشه دوست داشتم مسئولیت خودم را به عهده دیگران بیندازم. به همین خاطر در کارهایم شکست می‌خوردم. در خصوص نق زدن و حاشیه هم، وقتیکه من برای افزایش ظرفیتم تلاش نکردم و مسئولیتی را پذیرفتم، چون نمی‌توانم آن کار را بصورت صحیح انجام دهم در حاشیه قرار می‌گیرم و شروع به نق زدن می‌کنم. البته این کار باعث تخریب خود من می‌شود. هم کار را خراب می‌کنم و هم باعث آزرده شدن دیگران می‌شوم. امیدوارم همه ما با استفاده از تعالیم کنگره در تمام ابعاد دانایی خود را افزایش دهیم تا خدمتگزار خوبی برای کنگره 60 باشیم و بتوانیم مشکلات زندگی خود را به راحتی بر طرف کنیم.

نگارش متن:مسافر فرامرز لژیون یکم
تصویر بردار:مسافر کوروش لژیون ششم
تهیه و تنظیم:راهنما مسافر امین رفیعی