گروه خانواده_بزرگ شدن ظرف وجودی با اموزش گرفتن وبالا بردن دانایی امکان پذیر است.

سلام دوستان ساناز هستم یک همسفر 

دستور جلسه این هفته با موضوع ظرفیت ومسئولیت وقبله گم کردن ونق زدن کاملا با یکدیگر ارتباط دارند، ظرفیت همان ظرف وجودی می‌باشد، که ظرفیت افراد با هم متفاوت است، ظرفیت یک نفر ممکن است به اندازه یک استکان اب باشد وبرای شخص دیگری به اندازه یک دریا باشد، ظرفیت یا همان ظرف وجودی بستگی به نوع تفکرات واگاهی ودانش هر شخص دارد، انسان براساس اختیاری که خداوند به او داده‌است می‌تواند با اموزش گرفتن وتفکر صحیح وتجربه کردن وتزکیه و پالایش ظرف وجودی خود را بزرگ کند تا بتواند مسئولیت‌ها وجایگاه‌های بزرگ تری راقبول وتجربه کند. 

باید به افراد براساس بزرگ وکوچک بودن ظرف وجودی ان‌ها مسئولیت داده شود، اگر مسئولیت وان جایگاه با ظرفیت فرد متناسب باشد، شخص کار خودش رابه درستی انجام می‌دهد و ان جایگاه را فرصتی برای اموزش گرفتن وتجربه کردن و بالا بردن میزان اگاهی ودانایی خود می‌بیند وسعی می‌کند از لحظه لحظه قرار گرفتن در ان جایگاه لذت ببرد ودائماخوش حال است و حال خوب وانرژی مثبت خود را به دیگران هم منتقل می‌کند. 

حال اگر به شخصی مسئولیتی داده شود که متناسب با ظرف وجودی او نباشد در این حالت قبله خود را گم می‌کند واز هدف اصلی خود دور می‌شود ودائما در حال نق زدن وبهانه گرفتن برای انجام ندادن مسئولیت خویش است واین شخص از تعادل لازم برخوردار نیست ومرتب وارد مسائل حاشیه‌ای می‌شود وروز به روز حال اش خراب تر می‌شود. 

پس باید ابتدا اموزش ببینیم، سطح دانایی خودمان را بالا ببریم، با تزکیه وپالایش از ضد ارزش‌ها دوری کنیم تا ظرف وجودی مان بزرگ شود وجایگاه‌ها ومسئولیت‌ها به سمت ما بیایند کاری که در کنگره انجام می‌گیرد. 

سلام دوستان اعظم هستم یک همسفر 

در این دستور جلسه این موضوع را به ما یاداوری می‌کند که قبل از هر کاری، ابتدا باید بپذیریم که اگر امروز مشکلی برای من به وجود امده، ویا قبلا دچار مشکلاتی بودم همه ان‌ها بر می‌گردد به خودم، که در برخی موارد نا دانسته وجاهلانه وبدون تفکر عمل کرده‌ام وبعد از ظرفیت صحبت می‌شود که همان ظرف است؛ اگر ما به شخصی مقام ومسئولیتی بزرگ بدهیم که ظرف او هنوز به اندازه ان مسئولیت بزرگ نشده‌باشد در ساختار او تخریب ایجاد می‌شود وبه اصطلاح قبله گم می‌کند ویادش می‌رود که هدف اصلی اش چه بوده‌است، پس می‌توانیم نتیجه بگیریم زمانی شخص می‌تواند مسئولیتی را به نحو احسنت انجام بدهد که با اموزش، سطح دانایی واگاهی وتوانایی‌های خودش را بالا ببرد، در این حالت ظرف او بزرگ تر می‌شود؛ در همه ما صفات خوب وبد نهادینه شده‌است که با کمی سعی وتلاش می‌توانیم ان‌ها را از قوه به فعل در بیاوریم، باید با خواست قوی برای هدفمان تلاش کنیم واز نیروهای درون هم استفاده کنیم تا اهسته، اهسته ظرفیت خودمان را در جهت مثبت بالا ببریم، تا به راحتی قبله گم نکنیم، من به عنوان یک سفر دومی زمانی که در کنگره به من مسئولیتی داده می‌شود باید با تمام وجود سعی کنم که وظیفه خودم را به درستی انجام بدهم، در ان جایگاه اموزش ببینم، تا در مرحله اول بتوانم حال خودم راخوب کنم وهم باعث حال خوب بقیه بشوم ودر زندگی ان‌ها تاثیر بگذارم. 

تایپ و ویراستاری: همسفر ساناز راهنمای لژیون اول

همسفران نمایندگی کیش