ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه)

نهمین جلسه از دوره سی و چهارم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی رودکی،با استادی دیدبان محترم کنگره ۶۰ مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر کریم، و دبیری مسافر حسینعلی با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه)» روز چهارشنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

چکیده سخنان استاد:

سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر.
بسیار خرسندم که امروز این توفیق نصیب من شد تا در خدمت شما باشم و امیدوارم که جلسه خوبی را در کنار هم داشته باشیم و با دست پر از از این جلسه برویم، زیرا اگر غیر از این باشد تنها حضور فیزیکیمان خواهد بود و بودن واقعی در آن است که بتوانیم برداشت خوبی داشته باشیم. سیستم طبیعت برای همه موجودات ارزش و احترام قائل است و ما نیز باید برای حضورمان ارزش قائل باشیم. جایگاه انسان‌ها بر اساس خواسته‌شان تعیین و ساخته می‌گردد زیرا هستی توانمند است و دارای تفکر و اندیشه می‌باشد. ابتدا باید ندانی را بدانیم! یعنی باید پی ببریم که چه چیزی را نمی‌دانیم به گفته دیگر بدانیم که در چه جایگاهی قرار داریم و نقاط کور خودمان را پیدا کنیم تا در صدد رفع آنها بر بیاییم. نخست باید خودمان را بدانیم! اول باید خودمان را مشاهده کنیم! انسان تنها زمانی می‌تواند خودش را بداند و زوایای خودش را پیدا کند که در امن و آسایش باشد، به این صورت که خودمان را از شش جهت و از آسیب نیروهای منفی مصون بداریم تا بتوانیم تصویر درستی از خودمان در ذهنمان داشته باشیم تا پی ببریم که بازی چیست! چطور باید بازی کنیم! و یا چه جایگاهی را در آن بازی باید داشته باشیم! دانستن قوانین بازی زندگی، جهان‌بینی ما را می‌سازد. اگر به خودشناسی رسیده باشیم می‌توانیم جایگاه خودمان را در بازی زندگی پیدا کنیم و زمان شروع و پایان بازی را بدانیم تا سردرگم نشویم. پیدا کردن جایگاه بازی و ویژگی‌هایمان یکی از مسئولیت‌ها و وظایف همه ما است. پس از این‌ها انسان برای دانستن نیازمند یک بستر است تا بتواند در آن بستر با تفکر حرکت و رشد کند تا بتواند خود را پیدا کند. زمانی که توانست خود را پیدا کند خواهد فهمید که چه چیزی از بازی زندگی می‌خواهد و به دنبال آن خواهد رفت. پس از اینکه در مسیر آموزش قرار گرفتیم و فهمیدیم که چه کاره هستیم ظرفیت وجودیمان نیز افزایش خواهد یافت.  من هرچه داناتر باشم گنجایش من نیز بالاتر می‌رود و آماده دریافت مسئولیت‌های بیشتر خواهم شد. ظرف انسان‌ها فقط و فقط با دانایی بزرگ می‌شود.
برای نمونه، یک مصرف کننده ظرفیت رهایی و فهم آن را ندارد زیرا سلول‌هایش نمی‌تواند بدون مواد به سر کند، به طوری که اگر دو روز مصرف نکند تمام سلول‌ها و سیستم او به هم می‌ریزد، حالش خراب می‌شود و پر از کینه نفرت و حال خراب می‌گردد،صور آشکار و صور پنهانش دچار دگرگونی می‌شود و از تعادل برخوردار نیست، چون هنوز ظرفیت ندارد، خشمگین، مایوس و بهانه گیر می‌شود. اما وقتی شروع به سفر می‌کند و ۲۱ روز به ۲۱ روز پله‌ها را به سرانجام می‌رساند، رفته رفته ظرف وجودی‌اش نیز بزرگتر و بزرگتر می‌شود و اینجاست که تغییرات پیش خواهد آمد و پس از ۱۱ یا ۱۲ ماه دیگر نیازی به مواد ندارد و ظرفیتش بیشتر شده و در قبال خود مسئول است. شخصی که در سقوط آزاد است ظرفیت استفاده نکردن از مواد را ندارد اما فردی که سفر کرده و رها شده است دارای ظرفیتی است که از مواد بی‌نیاز شده است زیرا این شخص مواد مخدر و خودش را شناخته است. آموزش‌ها را گرفته و قدرتمند شده است و از روی محبت به او احترام می‌گذارند نه از روی ترس!
کسی که در کنگره سفر کرده است خواسته‌های متفاوتی دارد زیرا نفس او تغییر کرده است این شخص گنجایش و ظرفیت بیشتری نسبت به سایرین دارد و احساس مسئولیت بیشتری نبست به دیگران دارد. همه ما در کنگره احیا می‌شویم. تمام افراد یک یا چند خواسته دارند که تنها در حد زبان و گفتار است. اما پرسش اینجاست که آیا می‌توانند به خواسته‌های خود جامه عمل بپوشانند و آنها را اجرایی کنند یا نه؟ فقط آن را در سرشان پرورش می‌دهند؟ اما کسانی که دانایی را به دانایی موثر تبدیل کرده و در جهت احقاق خواسته‌هایشان حرکت می‌کنند اتفاقات زیبایی برایشان می‌افتد. همین اتفاقات زیبا موجب این می‌شود که مسئولیت بیشتری احساس کنند و از این رو شروع به خدمت کردن می‌کنند و وارد سفر دوم می‌شوند و لذا باید از این جایگاه مراقبت و نگهداری کنند چرا که اگر اینگونه نباشد دستاوردشان کهنه و منسوخ می‌گردد، پس ممکن است دچار خطا و اشتباه شوند و برگشت بخورند. اما کسی که پس از رهایی شروع به خدمت و بخشیدن می‌کند، بازی را این گونه ادامه می‌دهد که به دیگران نیز یاری برساند تا آنها نیز به رهایی و حال خوش برسند. حال این گونه افراد از چیزی که در اختیارشان گذاشته شده است استفاده کرده‌اند و بواسطه احساس مسئولیتی که می‌کنند آن را در اختیار دیگران قرار می‌دهند. این خدمت کردن هم می‌تواند بخشش از وقت و یا پول یا انرژی باشد.

ضبط و نگارش: مسافر حسن لژیون شانزدهم

عکس خبری: مسافر حسن لژیون هشتم

ویرایش و ارسال: مسافر محمد لژیون نهم