ظرفیت ومسئولیت، مکملی برای یکدیگر

لژیون مجازی ویلیام وایت همسفران کنگره ۶۰ با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه)» به استادی راهنمای ویلیام وایت همسفر جلالی روز یک‌شنبه ۲۶ فروردین‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۹:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه ظرفیت، مسئولیت (قبله گم کردن، نق زدن، حاشیه) که بسیار دستور جلسه جامع و کاملی هست؛ ولی همه به هم ربط دارند و به نوعی مکمل هم هستند. استاد امین جهان‌بینی را به دو قسمت جهان‌بینی درون و بیرون تقسیم کرده‌ و این دو مکمل یکدیگر هستند، جهان‌بینی درون در واقع همان ظرفیت، حالت‌های روحی و روانی منِ همسفر یا منِ مسافر نیکوتین می‌باشد، استاد امین در قسمتی از جهان‌بینی توضیح می‌دهند که جهان‌بینی را باید به درون خود بکشید و بتوانید آن را حفظ و نهادینه کنید؛ اگر ما بتوانیم آموزش‌هایی که می‌گيريم را از قوه به فعل در بياوريم و در درون خود حفظ و نگهبان خوبی برای این آموزش‌ها باشیم، آن هنگام است که می‌توانیم روی تک‌تک این دستور جلسه‌ها به خوبی کار کنیم و به درستی از آن‌ها استفاده کنیم.

حال برمی‌گردیم به موضوع ظرفیت که گنجایش هر موجودی در جهان هستی می‌باشد، در جهان هستی ظرفیت هر چیزی از جمله: جامدات، مایعات، گاز و به خصوص ظرفیت در ما انسان‌ها با یکدیگر بسیار متفاوت است. استاد مثال می‌زنند که گاهی ظرفیت یک فرد به اندازه یک لیوان، در فردی دیگر به اندازه یک بشکه، در فردی به اندازه یک دریاچه و نیز گاهی به اندازه یک دریا باشد. هنگامی که ما به کنگره ۶٠ می‌آییم گنجایش ظرف وجودی ما مملو از تاریکی‌هایی است که در اثر مسائلی ناخواسته در آن قرار گرفته‌ایم، مانند تاریکی اعتیاد، حال در کنگره ۶٠ به ما آموزش می‌دهند که چگونه ظرفیت خود را ذره ذره بالا ببریم، چگونه شهر وجودی و ذهن خود را خالی کنیم، ظرفیت خود را با مثلث دانایی که تفکر، آموزش و تجربه هست می‌توانیم بالا ببریم.

تمام هدف علم و دانش کنگره ۶٠ آموزش دادن به ما و آموزش‌پذیری ما است؛ یعنی به جز تمام این‌ها ما باید یک پذیرش هم در کنار هر کدام از این مثلث‌ها در خود ایجاد کنیم، پذیرش برای تمام مواردی که برای تغییرات در ما باید حاصل شود، برای انجام تغییر، تبدیل و ترخیص واقعاً پذیرش باید وجود داشته باشد. به خاطر دارم استاد امین در مورد پذیرش در جلسات جهان‌بینی این موضوع را فرمودند: «پذیرش مانند این است که خاک شهر وجودی فرد آن مقدار آمادگی داشته باشد که هر بذری را در آن بکاری رشد و نمو کند، نه آن که مانند شن و ماسه باشد که هیچ چیزی درون آن نمی‌شود کاشت».

ظرفیت هر فرد گنجایش متفاوت دارد؛ امّا ظرفیت را نمی‌شود به یک‌ دفعه بالا برد و تغییر به یک دفعه اتفاق نمی‌افتد و باید به طور تدریجی، با پیروی از سخنان اساتید خویش و کاربردی کردن آموزش‌ها شهر وجودی خود را خالی کرده و ظرفیت را آهسته آهسته بالا ببریم. ظرفیت کسب کردنی است و با کمک مثلث دانایی و آموزش به دست می‌آید و من وظیفه دارم که هنگامی که مسئولیتی بر عهده گرفتم ظرفیت را در خودم ایجاد کرده و مسئولیت‌پذیر باشم در غیر این صورت، دچار تخریب خواهم شد و در واقع قبله خود را گم می‌کنم.

قبله گم کردن یعنی چه؟ به گفته فرمایش استاد، تمام مسلمانان به سمت قبله ایستاده و نماز می‌خوانند و هنگامی که قبله را گم کنیم یعنی که از صراط مستقیم خارج شده‌ایم، زیباترین آموزشی که ما مسافرین نیکوتین و مسافران ما در کنگره ۶٠ فرا می‌گيريم این است که به ما یاد می‌دهند چگونه مسئول خوبی برای شهر وجودی خود باشیم و آن زمانی که در طی سفر به خود، راهنمای خود و به جامعه کنگره ۶٠ با عمل خود نشان دهیم که چقدر خوب توانسته‌ایم این مسئولیت را درک و کسب کنیم، آن موقع است که می‌توانیم فرد مسئولیت‌پذیری برای جامعه باشیم.

یادمان باشد که ظرفیت هر فرد بستگی به میزان دانایی وی دارد، وقتی که ظرفیت بالا برود، مسلماً نقطه تحمل هم بالا می‌رود و در این صورت فرد به راحتی به هم نمی‌ریزد،  به حاشیه نمی‌رود و به نق زدن نمی‌رسد. در جلسه روز چهارشنبه استاد دژاکام، نق زدن را اینگونه توصیف کردند که کسی که سفر خوبی را طی می‌کند وارد حاشیه و نق زدن نمی‌شود. من این موضوع را به دفعات در طی چند سال خدمت خود در لژیون ویلیام و در بین رهجو‌ها دیده‌ و متوجه شده‌ام که چرا این قدر از زمین و زمان و از همه کس شاکی و ناراحت هستند و بارها به این عزیزان گفته‌ام که این انتظار را نداشته باشید که‌ در طی  سفر شما هیچ اتفاقی نیفتد که شما سفر خوب و بدون دردسر داشته باشید، در واقع این‌گونه است که این شخص خود در شهر وجودی خویش مشکل ایجاد می‌کند؛ یعنی که با آموزش‌ها، هماهنگ به جلو پیش نمی‌رود و در ورطه‌ای می‌افتد که اسم آن نق زدن می‌باشد و گاهی در حاشیه نیز قرار می‌گیرد.

وقتی که فردی قبله خود را گم می‌کند، گویی خودش را گم کرده است، گویی هدف خود را گم می‌کند و از یاد می‌برد که کجا قرار داشته است، جایگاهی را گرفته است؛ ولی فراموش می‌کند که چه فرد یا افرادی به او کمک کرده‌اند و یا چه سیستمی به او کمک کرده است. امیدوارم که همه ما بتوانیم به آن درجه از دانایی برسیم که بتوانیم از قوه عقل و تعقل خود استفاده کنیم و بهره خوبی از این دستور جلسه‌ها ببریم و مهم‌ترین فردی که از خوب آموزش دیدن ما بیشترین بهره را می‌برد، خود من و خویش خویشتن من است و سپس می‌توانم آن را به دیگران انتقال بدهم.

سلام دوستان بتول هستم مسافر نیکوتین

منِ همسفر در هر کاری که می‌خواهم مسئولیتی را بپذیرم باید بررسی کنم که آیا ظرفیت لازم را دارم و زمانی که احساس کردم ظرف وجودی من پر است سعی کنم آن را خالی کنم و با آموزش، دانایی و آگاهی آن را پر کنم و زمانی که مسئولیت‌پذیر شدم فقط به هدف فکر کردم و براش تلاش کردم آن زمان دنبال حاشیه و نق زدن نیستم.

سلام دوستان زینب هستم مسافر نیکوتین از نمایندگی شفا مشهد

به نظر من کسی که مسئولیت به آن داده می‌شود اگر ظرفیت آن را نداشته باشد فاجعه می‌شود، من زینب اگر به من مسئولیتی داده می‌شود باید با دیگران با احترام صحبت کنم، از حاشیه به دور باشم و قبله خود را گم نکنم تا بتوانم به درستی خدمت کنم. ظرفیت ارتباط مستقیم با دانایی دارد و وقتی دانایی من بالا برود آن موقع یاد می‌گیرم که چگونه خدمت کنم.

سلام دوستان پرنیان هستم مسافر نیکوتین

دستور جلسه امسال با نق زدن و حاشیه نیز همراه شده و این چیزی نیست مگر آن که تفکر ناب جناب مهندس دژاکام بنیان کنگره ۶٠ در پس آن قرار داشته باشد؛ چرا که در کنگره ۶٠ اگر ظرفیت نداشته باشی و مسئولیت بگیری حال شما خراب می‌شود و حتی همین سفر کردن نیز مسئولیت است. انسان با غر زدن و نق زدن به حاشیه رانده می‌شود و از راه اصلی دور می‌شود، وقتی وارد حاشیه شد در اصل وارد بازی و حلقه نیروهای منفی شده و به درستی آموزش نمی‌گیرد. از قدرت مطلق خواهان این هستم که از وارد حاشیه شدن دور باشم.

سلام دوستان فاطمه هستم مسافر نیکوتین از نمایندگی خلیج فارس

جناب مهندس هر دستور جلسه که ارائه می‌کنند قطعاً پشت آن تفکرات بسیاری می‌باشد و هر سال تکرار می‌شود تا ملکه ذهنِ ما شود و کاربردی کنیم. ظرفیت با دانایی بالا می‌رود و اگر من بتوانم دانایی خود را بالا ببرم مسلماً ظرفیت من هم بالا خواهد رفت و بیشتر می‌توانم در زندگی خود کاربردی کنم. من در لژیون با توصيه‌های راهنمای خود آموختم که من مسئول سلامتی جسم خود هستم و مصرف نیکوتین من را بسیار عذاب می‌داد تا اینکه خدا را شکر می‌کنم که توانستم در لژیون ویلیام حضور داشته باشم و با بالا بردن ظرفیت سفرم را شروع کنم و آموختم که همیشه باید دوربین من به طرف خودم باشد و نق زدن‌های خود را کم کنم تا اینکه ان‌شاءاللّه بتوانم سفر خوبی را داشته باشم.

سلام دوستان زهره هستم مسافر نیکوتین از نمایندگی زاهدان

چیزی که من یاد گرفتم این است که تا وقتی که ما مسؤلیت کار خود را بپذیریم و به اصطلاح قبله را گم نکنیم؛ یعنی اینکه جهانبینی ما بالا رفته است و اگر هر لحظه در زندگی خود متوقع از دیگران باشم یعنی مسیر را گم کرده‌ام و باید به این نقطه از تفکر برسم که بدون هیچ چشم‌داشتی مسئولیت که بر عهده من است انجام داده و خدمت کنم.

سلام دوستان مژگان هستم مسافر نیکوتین از نمایندگی خلیج فارس بوشهر

تجربه من از این دستور جلسه این است که یک مسئولیت به بنده واگذار شده بود و بعد از مدتی دچار فشار شدیدی شدم و امروز با این دستور جلسه و سخنان استاد عزیزم خانم جلالی آموزش گرفتم که آن مسئولیت برای من زیاد بوده و من ظرفیت لازم را نداشته و هنوز زمان آن فرا نرسیده است و متوجه شدم اگر مسئولیت به من پیشنهاد می‌شود بررسی کنم آیا من از عهده این کار بَرمی‌آیم یا خیر؟!

تایپ: اعضای لژیون ویلیام وایت
ویراستاری: راهنمای ویلیام وایت همسفر مهدیه نمایندگی عطار نیشابور
رابط خبری لژیون: راهنمای ویلیام وایت همسفر مریم از نمایندگی فردوسی مشهد
ارسال: مسافر نیکوتین منیره رهجوی راهنمای ویلیام وایت همسفر فریبا از نمایندگی سهروردی اصفهان
گروه همسفران ویلیام وایت کنگره ۶۰