بزرگ شدن ظرف وجودی با تحمل سختی ها

هشتمین جلسه از دوره چهاردهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران نمایندگی زنجان به نگهبانی همسفر فاطمه، ‌دبیری همسفر نفیسه و استادی ایجنت همسفر یاسمن با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم‌کردن، نق‌زدن، حاشیه)» در روز دوشنبه مورخ 27 فروردین‌ماه ۱۴۰3 رأس ساعت ۱6 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر می‌کنم که در جمع شما  هستم، خدمت دبیر جدید را تبریک می‌گویم و همچنین خدمت عزیزان دوره قبل خداقوت می‌گویم.
امروز یک شوق عجیب و دوست‌داشتنی بین ماست و یک حس تازه‌ای را تجربه می‌کنیم و مبارک همه‌مان باشد. به نقطه‌ای رسیدیم و در سالنی نشسته‌ایم که متعلق به خودمان است، متعلق به کنگره 60 هست و این نشان‌دهنده تلاش همه شما عزیزان است و همچنین بقیه دوستان در قسمت مسافران که زحمات زیادی را متحمل شدند تا به اینجا برسیم.
خدا می‌داند که در اینجا چندین خانواده به رهایی می‌رسند و از دل این شعبه چند تا شعبه بیرون می‌آید. در این چند روز اخیر یاد خاطرات اولین روز در لژیون زنجان افتادم که تعداد 10 عدد صندلی چیده می‌شد که گاهی اوقات تعداد 10 نفر هم نبود که صندلی‌ها پر شوند و من همیشه تعداد اعضا را در جلسه شمارش می‌کردم که آیا تازه وارد داریم یا نه؛ اما امروز این درخت آن‌قدر بزرگ شده که از دیوار بیرون زده است.
همه افرادی که پا به این مکان گذاشتند، هرکدام  به نحوی کمک کردند و زحمت کشیدند؛ حالا یکی با وقت‌گذاشتن، یکی دیگر با جانش و دیگری با مالش. من به‌عنوان عضوی از نمایندگی، در این سیستم موظف هستم که مراقب این درخت و مراقب این ساختار باشم؛ چون افراد زیادی زحمت کشیدند و خیلی دوندگی‌ها انجام شد تا که به اینجا رسیدیم.
من عضوی از این نمایندگی هستم و نمایندگی هم بخشی از من است و جدا از هم نیستیم برای همین من موظف هستم که تلاش کنم تا این‌که نمایندگی سر پا بماند و همیشه چراغش روشن بماند و این کار با در کنار هم بودن امکان‌پذیر است و همین که حواسمان به خودمان باشد.

من فکر می‌کنم باید مؤثرترین قدم‌ها را برداریم تا عضو مفید و مؤثری باشیم. همه ما در این  شادی و آسودگی سهیم هستیم؛ همه راهنما‌ها و مرزبانان چه دوره‌های قبل و چه دوره جدید و همچنین افرادی بودند که امروز در بین ما نیستند، اما جایشان خالی است. ممنون از شما که از نمایندگی حمایت می‌کنید و حس و حال خوبی دارید. خوشحال هستم که در کنار همدیگر هستیم تا حال نمایندگی مثل همیشه خوب باشد و بدرخشد.
و اما درمورد دستور جلسه ظرفیت، مسئولیت و قبله گم‌کردن (نق‌زدن و حاشیه) همه ما می‌دانیم که هر چیزی دارای ظرفیت و آستانه منحصربه‌فرد خودش است و انسان هم از این قاعده مستثنی نیست؛ انسان برای این‌که به چیزهای ارزشمند برسد، باید ظرف وجودی‌اش بزرگ باشد تا به مسائل بزرگ‌تر برسد و یک‌سری ویژگی‌های جدیدی باید در انسان شکل بگیرد که هم اندازه و هم قواره با آن موضوع باشد تا به آن برسد. در غیر این صورت اگر ظرفیت با مسئولیت یا چیزی که به او داده می‌شود، هماهنگ نباشد یک فشاری به انسان وارد می‌شود و در نهایت باعث می‌شود که قبله خودش را گم کند و در حاشیه قرار بگیرد.  این ظرفیت و آستانه تحمل هر کسی متفاوت است برای مثال شخصی میتواند یک مجموعه بزرگ را اداره کند و شخصی هم هست که نمیتواند از عهده کارهای خودش برآید!
به نظر من تنها راهی که ظرفیت و تحمل انسان را بالا می‌برد، شکستن است؛ یعنی این‌که باید ساختار انسان بشکند و یک ساختار جدید شکل بگیرد. من باید در زندگی سختی و مشکلاتی را تحمل کنم، باید نرسیدن و محرومیت را تجربه کنم که در این زمان من آماده می‌شوم برای رسیدن و بدست آوردن، به شرطی که در برابر سختی‌هایی که به من وارد می‌شود، خودم را نبازم و تعادلم را حفظ کنم. و این نکته یادم باشد که این اتفاق یک‌شبه اتفاق ممکن نیست و ممکن است سال‌ها طول بکشد تا به آن نقطه مورد نظر برسم. بنابراین می‌توانیم به سختی‌ها و مشکلات از این زاویه نگاه کنیم تا تعادل خودمان را بتوانیم حفظ کنیم. از این‌که به حرف‌های من گوش کردید ممنونم.

جلسه هماهنگی راهنمایان نمایندگی رأس ساعت 15 برگزار گردید؛

تایپ: همسفر سمیرا، راهنما همسفر کبری (لژیون دوم)
ویرایش: همسفر ناهید، راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
عکس: همسفر مهسا (مرزبان خبری)
تنظیم و ارسال: همسفر فرشته (خدمتگزار سایت)
همسفران نمایندگی زنجان