دوازدهمین جلسه از دوره پنجاه و هشتم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ به نمایندگی پرستار؛ با استادی مسافر جمال ، نگهبانی مسافر داوود و دبیری مسافر علی با دستور جلسه " ظرفیت،مسئولیت(قبله گم کردن ،نق زدن ،حاشیه)" در روز دوشنبه مورخ 27 فروردین ماه 1403 راس ساعت 17 آغاز به کار نمود.
به نام قدرت مطلق الله
خداوند را شاکر هستم که در این جایگاه قرار گرفتم و از راهنمای خودم،آقا رضا قدردانی میکنم.
اگر بخواهم در مورد دستور جلسه که ظرفیت مسئولیت و قبله گم کردن هست صحبت بکنم به طور کلی خلقت انسان و تمام موجودات در هستی و کائنات بر اساس ظرفیت آنها بنا شده و خداوند عالم بر اساس ظرفیت آنها در آنها مسئولیت ایجاد کرده است. و حالا به طور کلی در انسان، چون خداوند به انسان اختیار کامل داده است، تمام این خواص و مسئولیتها و ظرفیتها برای انسان قرار داده شده است.
حالا اگر در ظرفیت و مسئولیت، من بخواهم برای خودم مسئولیتی در نظر بگیرم و بتوانم آن را به طور کامل اجرایی بکنم باید در آن مسئولیت ظرفیتش را در خودم نهادینه بکنم و ظرفیت و مسئولیت را بالا ببرم تا بتوانم به آن اهدافی که دارم برسم و آن مسئولیت را به طور کامل انجام بدهم. در ادامه این مسئولیت برای من قدرت و اعتماد به نفس به وجود میآورد و به اصطلاح این ظرفیت و قدرتی که در من به وجود میآید اگر در جهت درست و اساسی بخواهم پیش ببرم باعث این میشود که بتوانم به دیگران خدمت رسانی بکنم و کارهایم را درست انجام بدهم ولی اگر بالعکس باشد،در خودم و دیگران تخریب ایجاد میشود.
درباره ی قبله گم کردن، معمولاً خداوند برای انسانها یک قبله واحدی قرار داده که کعبه است و همه در مقابلش نماز میخوانند، حالا طرف موقعی که میگویند قبله اش را گم کرده است یعنی مربی یا همان رب و خالقش را گم کرده است، این گم کردن رب و خالق مثل این میماند که من یادم برود که خداوندی وجود داشته و من را خلق کرده و در من مسئولیتهایی قرار داده، ظرفیتهایی قرار داده و من آن را به درستی انجام دادم یا ندادم و یادم رفته است رب خودم را مربی خودم را و خالق خودم را، وقتی که من یادم برود آن مسئولیتهایی را که بر عهده من گذاشته شده است ،نمیتوانم به نحو احسن انجام بدهم و فراموش میکنم این قضیه را ولی موقعی که به یاد بیاورم که یک مربی داشتم، خالقی داشتم کسی هست یا بوده که من را به این جایگاه رسانده است، میتوانم آن مسئولیت را به نحو احسن و عالی انجام بدهم و به آن اهدافی که دارم برسم و شرطش این است که بتوانم در آن مسئولیتها دنبال حاشیه و نق زدن و غر زدن نباشم به حاشیه رفتن و نق زدن من را از آن هدف اصلی و واقعی دور میکند و نمیتوانم آن مسئولیتم را به نحو عالی انجام بدهم و به سرانجام برسانم.
ممنون از اینکه به صحبتهای من توجه کردید.
عکاس : مسافر حسن از لژیون دوم
ضبط،تایپ و ویراست :مسافر مصطفی از لژیون ششم و مسافر فضل الله از لژیون سوم
بارگزاری :مسافر دانیال
- تعداد بازدید از این مطلب :
221