خلاصه سیدی شناور:
جوامعی که شاد هستند، همواره دنبال بهانه و مناسبتهایی هستند که شادی کرده و شادی خود را بروز دهند، اما جوامعی که دچار غم و اندوه هستند، همواره در پی بهانههایی هستند که عزادار و سوگوار باشند؛ غم و شادی لازمهی یک جامعه است و سوگواری و غم نیز در جای خود امری لازم و ضروری است.
شادیها و خوشحالیها، در جمع اتفاق میافتد و این امر بیان کنندهی این مطلب است که شادی، در تنهایی و به صورت انفرادی نمیتواند به صورت کامل و مطلوب رخ دهد؛ تکامل در جمع اتفاق میافتد و نیروهای مثبت و منفی از این امر نهایت استفاده را میکنند تا به رشد و توسعهی خود دست یابند.
در کنگره۶۰ ما از اهمیت جمعیت نهایت استفاده را میبریم و از این امر در جهت مثبت و مطلوب استفاده میکنیم، به عنوان مثال اگر کسی به صورت انفرادی کتاب عبور از منطقهی ۶۰ درجه زیر صفر و یا کتاب عشق را مطالعه کند، آگاهی که کسب میکند به مراتب کمتر از کسانی که به صورت جمعی و در لژیون این مطالب را فرا میگیرند میباشد.
همانگونه که بیان شد، تکامل در جمع صورت میپذیرد و این امر حتی در طبیعت نیز مشاهده میشود، به عنوان مثال در یک گلهی بوفالو، یک بوفالوی تازه به دنیا آمده که از لحاظ شرایط جسمانی بسیار ضعیف است، در میان گلهی خود، از حملات حیوانات درنده از مصونیت بالایی برخوردار است و شانس رشد و زنده ماندن زیادی دارد و حتی ممکن است روزی همین بوفالوی تازه متولد شده، در آینده به جایگاه رهبری و سردستهی گلهی خود برسد؛ اما اگر یک بوفالوی بسیار قوی و قدرتمند اگر به صورت انفرادی سفر کرده و از گلهی خود جدا باشد، احتمال مرگ و شکار شدنش توسط حیوانات وحشی و درنده بسیار زیاد است، این مثال به خوبی اهمیت جمع و در جمع بودن را نشان میدهد.
هنگامی که یک شخص تازه وارد، وارد کنگره میشود، مانند یک نوزاد تازه متولد شده است و در صورت حضور در جمع کنگره و لژیون، میتواند به درمان برسد و در صورت رعایت قوانین و حرمتهای کنگره و آموزش صحیح، در مسیر رشد و تکامل خویش، قدم بردارد.
مواقعی است که حال ما خوب نیست و نمیدانیم برای خوب شدن حالمان چه کاری انجام داده و یا در چه مکانی حضور داشته باشیم؛ استاد امین برای روشن شدن این مطلب در سیدی شناور، خود را مثال میزنند که در مواقعی که باید جهت خدمت کردن در کنگره حضور پیدا میکردند و یا جهت آمادگی در امتحانات دانشگاه خود، در دانشگاه و در میان دوستان خویش درس میخواندند، ولی به جای حضور در کنگره و دانشگاه، در تنهایی به عبادت و مطالعه مشغول میشدند، استاد امین میفرمایند: در تنهایی به حال خوب نمیرسیدند و یا در امتحانات دانشگاه نمرات بالایی نمیگرفتند، ولی هنگامی که در کنگره و یا در دانشگاه حضور پیدا میکردند، هم حالشان خوب میشد و هم در امتحانات دانشگاه نمرات بهتری میگرفتند.
علاوه بر اهمیت جمع و حضور در آن، موضوع مهم دیگر این است که در جمع بایستی چگونه و به چه صورتی باشیم، اگر در مکان مناسب و در میان جمع باشیم، بایستی همواره این موضوع را مد نظر قرار دهیم که چه حسی داشته باشیم و با چه نگرش و دیدگاهی به دیگران بنگریم؛ اگر برای آموزش و شاگردی وارد مکانی شدیم، نباید از جایگاه بالا و تکبر به دیگران نگاه کنیم تا بتوانیم از مطالب و آموزشهای اساتید و دیگران بهرهمند شویم.
این طرز تفکر و نگاه از بالا مانند این است که یک سنگی به واسطهی چگالی و سنگینی خود، به کف آب رفته و نتواند حرکت کند، پس اگر ما به سخنان اساتید و دیگران گوش ندهیم، مانند سنگی در کف آب خواهیم شد که قادر به حرکت نخواهد بود.
شرط اصلی حرکت و سیر در آب، شناور بودن است و اگر مانند سنگی در کف آب باشیم، نمیتوانیم در مسیر آب و رو به جلو حرکت نماییم، حتی اگر بسیار انسان با استعداد، باهوش و با سوادی باشیم.
در انتها استاد امین در این سیدی به مثلثی اشاره میکنند که ضلعهای آن به این صورت است: کجا و در چه مکانی باشیم، چگونه و به چه صورتی باشیم و چه کاری انجام دهیم؛ اگر ما به این مثلث توجه نکنیم و اصول و موازین آن را رعایت نکنیم، در کارهای خود موفق نمیشویم و کارهای ما به صورت اشتباه انجام میشود؛ این اصول و موازین اشاره شده بسیار ساده هستند، ولی ما به دلیل عدم رعایت این اصول ساده، کاری میکنیم که مسائل متعدد از نگاه ما به صورت پیچیده و سخت به نظر آیند.
خدمتگزاران سایت نمایندگی زنجان:
تایپ و نگارش: مسافر ایمان از لژیون سوم
ویراستار: مسافر شهرام از لژیون ششم
ارسال: مسافر مرتضی مرزبان خبری
- تعداد بازدید از این مطلب :
1736