تمام هستی بر مبنای ظرفیت تقسیم شده است

آقای مهندس می‌فرمایند: «انسان برای انجام هرکاری باید ظرفیت آن کار را داشته‌باشد» ظرفیت؛ یعنی یک ظرف چه اندازه گنجایش دارد، خوب که نگاه کنیم خلقت همان ظرفیت است و هر موجودی ظرفیتی دارد که دانایی او را تعیین می‌کند و ظرفیت هر موجودی بستگی به خودش دارد که ظرفیت‌ها با هم متفاوت هستند. ما باید در تمام مسائل زندگی خود ظرفیت کاری که به ما محول می‌شود را داشته باشیم اگر نداشته باشیم، قبله ما گم می‌شود یعنی همان هدفی که داریم را گم می‌کنیم.

مسئله دیگر قبله گم کردن است، کسی که قبله گم می‌کند یعنی هدف‌اش را گم کرده و در مورد انسان‌هایی به کار برده می‌شود که به جایگاه و نقطه‌ای می‌رسند که دیگر معبود خودشان را گم و برای آن ارزش قائل نیستند، مثل انسان‌های که کمک می‌گیرند و زمانی که به نقطه‌ای رسیدند دیگر انسان‌هایی که به او کمک کردند را قبول ندارند و حتی در جهت تخریب آن انسان قدم می‌گذارند؛ این قبله گم کردن را در سطح خانواده، اجتماع، حتی در کنگره به خوبی مشاهده می‌کنیم که بعضی از انسان‌ها به یک جایگاهی می‌رسند و کسانی که باعث شدند به جایگاهی برسند را فراموش می‌کنند در این صورت می‌گوییم قبله گم کردن.

«ان الانسان لربه لکنود» انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، انسان پیمانی که با خدا بسته است را فراموش می‌کند و به مسیر دیگری می‌رود یعنی معبودش را از دست می‌دهد و از هدف اصلی دور می‌شود، انسان بایستی مسیری را انتخاب نماید که در راستای صراط مستقیم باشد زیرا اولین مسئولیت ما درست زندگی کردن است اینکه از راه خلاف در آمد داشته باشیم در ادامه به مشکلات متعددی بر می‌خوریم؛ ما برای رسیدن به قدرت مطلق بایستی در مسیر الهی تلاش کنیم و از ضدارزش‌ها دوری کنیم و آنها را بشناسیم.

مهم‌ترین چیزی که در هستی است، ظرفیت است یعنی تمام هستی بر مبنای ظرفیت تقسیم شده‌ است گازها، مایعات، جامدات گیاهان و جانوران همه دارای ظرفیت خاصی هستند، ظرفیت معادل دانایی است و هر چه دانایی انسان در مسائل مختلف بالاتر باشد میزان تحمل در برابر مشکلات و مسائل، ظرفیتش بالا خواهد بود. ظرفیت را افزایش دادن دست ما نیست؛ ظرفیت به مرور زمان ایجاد می‌شود و این موضوع نزد قدرت مطلق است. بدست آوردن جایگاه و خدمت کردن ظرفیت می‌خواهد که اگر ظرفیت لازم را برای رسیدن به هر جایگاهی نداشته باشیم برای خودمان و دیگران تخریب ایجاد می‌کنیم.

انسان به واسطه انجام یک مسئولیت مهم پا به جهان هستی گذاشته و با قبول اختیار همواره در انجام وظایفش مورد سوال قرار خواهد گرفت و این سوال به شیوه‌های گوناگون مطرح خواهد گردید، نتیجه اعمال انسان و شرایطی که پس از انجام هر مسئولیتی در زندگی به وجود می‌آید و به صورت غیر مستقیم هستی از او خواهد پرسید؟ حال اگر کسی درست عمل کرده‌باشد پاسخ این سوال شیرین خواهد بود درغیر این صورت دچار آشفتگی، نگرانی، گره قدرت و مسائل از این قبیل است؛ تنها موجودی که در موردش سوال می‌شود انسان است از جمادات و نباتات حیوانات سوال نمی‌شود اما از انسان پرسیده می‌شود که چرا چنین کاری کردی که این همان مسئولیت است که با توجه به اختیاری که دارد انتخاب می‌کند.

پس هر سختی که انسان و هر حرکت کوچکی که به آن مبادرت کند یک مسولیتی است، اولین و بزرگ‌ترین مسئولیتی که به دوش هر انسان گذاشته شده‌است مسئولیت انسان بودن است شاید ما خود ندانیم انسان بودن چقدر مسئولیت دارد، برای اینکه بتوانم مسولیت انسانی را بشناسم باید انسان را شناخته‌ باشیم یکی از دلیل مهم که ما مسئولیت را نمی‌شناختیم درگیر شدن با اعتیاد بود البته انسان در مسیر زندگی خود دارای مسئولیت دیگری نیز است که باید با تفکر و دانایی به نحو احسنت انجام دهد. و انسانی که در قبال مسئولیت شهر وجودی خویش کوتاهی ننماید و در قبال آن پاسخگو باشد و مسئول و فرمانده خوبی برای شهر وجودیش باشد، قطعاً در دنیای بیرون نیز می‌تواند یک مسئول خوب و با کفایت باشد.

نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون ششم)
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون ششم)
تایپ: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون اول)
عکس و ارسال: همسفر زینب، مرزبان خبری
همسفران نمایندگی حافظ