ظرفیت و مسئولیت

ریشه واژه ظرفیت؛ از ظرف می‌آید هر ظرفی یک گنجایشی دارد که اگر بیش از حد در آن چیزی بریزید، نمی‌تواند درون خودش جای دهد و باعث لبریز، تخریب و یا نابودی آن ظرف می‌گردد. مثلاً؛ اگر یک وانت پیکان را در نظر بگیریم، حداکثر باری که می‌تواند تحمل کند حدود یک تن است، ولی اگر بیش از این اندازه در آن بار بزنیم باعث نابودی آن گشته‌ایم؛ زیرا ظرفیت تحمل آن بار را ندارد.
انسان نیز دارای ظرفیت است؛ ما باید حد، حدود و ظرفیت وجودی خود را بدانیم که چقدر است؛ زیرا همان‌طور که در وادی نهم گفته شده اگر بیش از حد تحمل به هر شخصی فشار وارد شود، شخص به نقطه آشوب می‌رسد پس باید بدانیم که ظرف وجودی انسان‌ها با یکدیگر متفاوت است برای همین درک، لمس و جذب ارتعاشات در کائنات برای انسان‌ها متفاوت خواهد بود.
بعضی از اشخاص ظرف وجودشان وارونه است که در این صورت هیچ‌کس نمی‌تواند به آنها کمک کند و این افراد آموزش‌پذیر نیستند و نمی‌خواهند از خواب غفلت بیدار شوند. مسئولیت؛ یعنی پاسخگوی سؤال ‌بودن و از سأل می‌آید؛ یعنی هرکس در مقابل وظیفه‌ای که به عهده او گذاشته می‌شود، باید پاسخ‌گو باشد؛ یعنی از او سؤال می‌شود.
در فرهنگ ما این واژه به‌اشتباه برداشت می‌شود؛ یعنی هر موقع به ما مسئولیتی واگذار می‌شود، فکر می‌کنیم متفاوت از دیگران شده‌ایم و به این مسئولیت با هر دیدی نگاه می‌کنیم به جز اصل مسئولیتی که باید پاسخ‌گوی آن باشیم‌. ما دائماً در حال تغییر جایگاه هستیم هم در صور آشکار هم در صور پنهان و اگر این‌طور نباشد در حال سکون هستیم و سکون؛ یعنی سقوط که خود سقوط می‌شود تغییر جایگاه به‌طرف منفی.
حال انسان‌هایی موفق هستند که قبله را گم نمی‌کنند. قبله؛ یعنی هدف و اشخاص هدفمند از تعادل برخوردارند؛ یعنی تغییر جایگاه قبل از این‌که در صور آشکار اتفاق افتاده باشد در صور پنهان که همان ظرفیت است، واقع شده است. هراندازه دانایی مؤثر در ما بالاتر برود ظرف وجودی ما گنجایش بیشتری خواهد داشت.

نویسنده: راهنما همسفر کبری
ویرایش: همسفر ناهید، راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
تنظیم و ارسال: همسفر فرشته (خدمتگزار سایت)
همسفران نمایندگی زنجان