اگر بخواهیم درست به جسم خود نگاه کنیم، بسیاری از مسائلِ جسم را می‌دانیم و بسیاری از آن را نمی‌دانیم. اگر روزی ساختارِ جسم را کاملاً بشناسیم، هیچ کس جان خود را به دلیل بیماری از دست نمی‌دهد. ما فکر می‌کنیم که بسیاری از بیماری‌ها درمان ندارند، در صورتی که این‌طور نیست و درمان دارند؛ ولی ما درمان آن را نمی‌دانیم؛ چون از سوختوساز جسم آگاهی نداریم. در جسمِ ما حدود چهل هزار میلیارد سلول وجود دارد که هر کدام وظیفه‌ای را بر عهده دارند و طبق مطالعه‌ای که جناب مهندس انجام داده‌اند، آقای ارنست ورتایمر، بیوشیمیست آلمانی که به پدر حوزه سوختوساز چربی در بدن معروف است، توضیح می‌دهند: در هر شبانه روز بخش عمده از انرژی لازم برای سلول‌های بدن توسطِ چربی‌ها تامین می‌شود. وقتی غذاهایی را می‌خورید که از چربی، پروتئین و کربوهیدرات‌ها تشکیل شده‌اند، چربی‌ها مستقیماً به قسمت سلول‌های چربی می‌روند و در آن‌جا به صورت موقت می‌مانند و بعد از هضم به صورت قند و گلوکز در خون آزاد می‌شوند و بدین‌ترتیب قند بالا می‌رود.
مقداری از موادی که خورده‌اید، فوراً برای تامین انرژی مصرف می‌شوند و مقدار بسیار کمی از قندها هم در سلول‌های عضلات به صورت گلیکوژن ذخیره می‌شوند. گلیکوژن‌ها مولکول‌های بزرگی هستند که از ترکیب مقدار زیادی گلوکز به وجود می‌آیند و بقیه مواد غذایی به صورت چربی در سلول‌ها به صورت موقت ذخیره می‌شوند و بدن ما پس از هضم غذا ابتدا به مصرف گلوکز می‌پردازد.
جناب مهندس دژاکام در سی‌دی تشنگی در مورد ترس بدن و عظمت جسم صحبت کردند که انسان با رژیمِ غذایی سخت، شوک مخربی به جسم وارد می‌کند و سلول‌های جسم احساس خطر کرده و وقتی که غذایی هر چند اندک به آن می‌رسد، بدن چربی بیش ازحد نیاز خود را برای زمان‌هایی که در محدودیت است، ذخیره می‌کند. افرادی که با عجله غذا می‌خورند، بدون آن‌که از خوردن آن لذت ببرند و طعم غذا را متوجه شوند، بدن آن‌ها با همان عجله چربی‌ها را ذخیره و در قسمت‌های مختلف بدن انبار می‌کند. افزایش وزن در کوتاه‌مدت پدید نمی‌آید که بتوانیم در کوتاه‌مدت هم به وزن مناسب برسیم؛ بلکه اضافه‌وزن نیز مانند بیماری اعتیاد نیاز به برنامه‌ریزی و زمان مناسب دارد تا دوباره سلول‌های شهر وجودی به ما اعتماد کرده و خودش چربی‌های اضافه را بیرون بریزد نه این‌که آن‌ها را بسوزاند.
کاری که در روش "DST" و لژیون تغذیه سالم انجام می‌گیرد، این است که به جسم اطمینان می‌دهد که غذا هست و در زمان مشخص و بدون هیچ ترس و استرسی یا حتی بدون در نظر گرفتنِ مقدار کالری آن‌ها مصرف می‌شود. ما اول باید برای سلامتی جسم، چاقی و لاغری صورت مسئله را بشناسیم! در صورتی که هیچ اطلاعی نداریم و برای لاغری انواع رژیم‌های غذایی را رعایت می‌کنیم و قرص‌ها و کپسول‌های لاغری مصرف می‌کنیم و با این روش‌ها روزگار انسان سیاه می‌گردد و باعث آزار و اذیت می‌شود. اضافه وزن به این دلیل است که ما اندازه‌ها را نمی‌دانیم که مقدار مصرف خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها برای هر فرد چقدر است؟ واحد اندازه‌گیری مواد خوراکی و آشامیدنی کالری است که مقدار کالری روزانه برای ثابت نگه داشتنِ وزن انسان طبق برنامه‌ریزی در انگلستان برای آقایان ۲۵۰۰ کیلوکالری و برای خانم‌ها دو هزار کیلوکالری است و برای تعیین وزن متوسط انسان باید این‌گونه محاسبه کنیم؛ اگر قد ما ۱۷۰ سانتی‌متر باشد، باید از اندازه قد عدد صد را کم کنیم و عدد باقی‌مانده می‌شود همان وزن متعادل.
ما باید به گونه‌ای رفتار کنیم که اضافه‌وزن پیدا نکنیم؛ زیرا اضافه‌وزن بسیار آرام به پیش‌روی خود ادامه می‌دهد و ذره‌ذره وزن ما بالا می‌رود و ما متوجه نمی‌شویم. شخصی که ده کیلو اضافه وزن دارد، مانند کسی است که یک کیسه برنج ده کیلویی را حمل می‌کند و کسی که چهل کیلو اضافه وزن دارد، مثل این است که چهار عدد کیسه ده کیلویی را روی شانه‌ها، گردن و سرِ خود حمل می‌کند و این شخص دائماً تحت فشار اضافه‌وزن هست و روی تمام قسمت‌های بدن تاثیر دارد و کاهش وزن هم باید در طول زمان انجام گیرد. همان‌طور که وزن ما آرام‌آرام بالا رفته است به همین شکل نیز باید آن را کاهش دهیم. برای کاهش وزن نیاز نیست که این را بخوریم، آن را نخوریم؛ بلکه باید حدود و اندازه همه چیز را به دست بیاوریم.
منابع:
سی‌دی اضافه وزن
سی‌دی تشنگی
سایت نمایندگی تبریز و خواجو
ویرایش: همسفر سمیه، رهجوی راهنما همسفر نازی (لژیون چهاردهم)
تصویرگر: همسفر سمیه، رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
ارسال: همسفر گندم، رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون سوم)
- تعداد بازدید از این مطلب :
239