با تفکر ساختار آغاز می شود

ششمین جلسه از دور هفتم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی اردستان با استادی  مسافر کمال و نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر ابوالفضل با دستور جلسه"وادی اول و تاثیر آن روی من" سه شنبه ۱۴ فروردین ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶ شروع به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ضمن تبریک و شاد‌باش سال نو و آرزوی سلامتی و موفقیت و همچنین آرزوی قبولی طاعات و عبادات همه مسافرین و همسفران عزیز، در ابتدای جلسه به نکته‌ای اشاره می‌کنم. اول این که حضور به موقع سفر اولی ها در جلسات تعیین کننده تفاوت‌ها در آینده است.

وادی اول به اولین موضوعی که اشاره می‌کند تفکر کردن و مشخص کردن اهداف است. اول باید بنگریم که آیا اصلا می‌خواهیم فکر کنیم یا نه؟ اگر قرار است فکر کنیم قانون خاص خودش را دارد.
فکر به خودی خود ساختاری نمی‌سازد؛ که من فکر کنم که به کنگره بروم، درحالی که وصف آن را شنیده‌ام و رهایی‌های آن را دیده ام، پس به کنگره بروم و حالم خوب شود؛ نه باید با عمل همراه باشد.

گاهی نتیجه فکر کردن این است که به یک سری مسائل نباید فکر کنیم؛ مثال: فرد سفر اولی فقط باید به هدف و سفرش فکر کند تا به حال خوش برسد.

مسئله بعدی این است که باید افکار پوسیده را دور بریزیم و از افکاری همچون قضاوت که ذهن ما را شلوغ و نا آرام می‌کند پرهیز کنیم تا افکار جدیدی جایگزین آن شود. تنها اراده برای رسیدن به هدف کافی نیست و باید با تلاش، کوشش و آموزش همراه باشد تا نتیجه دلخواه حاصل گردد که در کنگره با تکرار و تمرین این امر میسر می‌شود. هر کس به اجبار خانواده،شغل و دیگر مسائل دیگر وارد کنگره شده باشد و خواسته در او شکل نگرفته باشد به نتیجه دلخواه نمی‌رسد و باید خواسته شخصی داشته باشد.

مسئله بعدی جهان‌بینی است که می‌گوید: خلقت ساختاری است که توسط نیروی مافوق اداره می‌شود و ما چه بخواهیم، چه نخواهیم نتیجه اعمال خود را به درستی و به دقت می‌بینیم و کاری با اعتقاد شخصی ما نیز ندارد؛ کار خودش را می‌کند. فرق کسی که اعتقاد دارد یا ندارد، اعتماد به نفس و پشتوانه‌ای است که خودش احساس می‌کند. امید که همه ما بتوانیم با فرمان برداری و اجرای قوانین در مسیر کنگره ثابت قدم باشیم.

تایپ: مسافرمجتی لژیون پنچم

عکاس: مسافر مجتبی لژیون پنچم

تنیظیم وارسال‌: مسافر محمدرضا لژیون دوم