همسفر سهیلا، رهجوی لژیون پنجم در رابطه با دستور جلسه 《رابطهی یادگیری و معرکه گیری》 چنین نوشت:
اگر بخواهم در مورد دستور جلسه بنویسم، باید در ابتدا این دو موضوع را به صورت جداگانه بررسی کنم:
یادگیری یعنی آموزش گرفتن، تلاش و کوشش برای بالا بردن دانایی و کاربردی کردن آن در زندگی است.
معرکه گیری درست نقطه مقابل یادگیری میباشد و ریشهی آن، جهل و نادانی میباشد و این دو مسئله در دو کفهی ترازو قرار دارند.
آموزشها در کنگره ۶۰ مانند نور خورشید بر ما میتابد و یک فرد میتواند آموزشها را بگیرد و غرق در آموختن باشد، با تمرکز آن را در زندگی خود کاربردی کند و مسیر خود را برود؛ اما افردی هم هستند که بیتفاوت به این نور و گرمای زندگی بخش، حواسشان پرت حواشی است.
اینگونه افراد از آموزش دور میشوند به دلیل جهل و نادانی خود به مسائل پیشپا افتاده و رفتار دیگران میپردازند، از آموزش ها بهرهای نمیبرند و با بهانهگیری، انتقاد و ایراد گرفتن حال خود و دیگران را خراب میکنند.
به نظر من یک فرد خردمند، در زندگی شخصی خود هم میتواند با خردمندی و زیرکی با مشکلات مواجه شود و راه درست را پیدا کند،، نه اینکه در هنگام موانع غر بزند و بگوید: نمیتوانم، نمیشود، فلان کس مقصر بود، او چنین گفت، او چنین کرد و... و همواره به دنبال حاشیه باشد.
شخص خردمند با توانایی و دانایی از معرکهگیری دوری میکند؛ البته از نظر من کنگره یک مکان روحانی و مقدس است و من در این مدتی که با کنگره و افراد عضو آن آشنا شدم، جز خوبی و مهربانی و محبت چیزی ندیدم و از همهی خدمتگزاران کنگره ی ۶۰ تشکر میکنم.
نگارش: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
ویرایش: همسفر نگین رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون نهم)
ارسال مطلب: مرزبان خبری همسفر سمیه
همسفران نمایندگی رودکی
- تعداد بازدید از این مطلب :
233