جلسه هشتم از دوره سوم کارگاههای آموزش مجازی همسفران نمایندگی ملایر با دستورجلسه « از فرمانبرداری تا فرماندهی » با استادی راهنما همسفر سمیرا روز شنبه ۱۱ شهریورماه سال ۱۴۰۲ برگزار شد.
خلاصه سخنان استاد:
دستورجلسه این هفته از فرمانبرداری تا فرماندهی، در واقع دو سطح را برای ما نمایان میکند. سطح اول فرمانبرداری و سطح دوم فرماندهی است. هیچ جایگاهی به دست آوردنی نیست، مگر آن که ما سطح اول را طی کنیم و به سطح دوم برسیم. اگر من شخصی را ببینم که در کنگره به جایگاهی رسیده یا در بیرون از کنگره به یک سِمَتی رسیدهاست و به او حسادت کنم و غبطه بخورم که چرا و چگونه به این درجه رسیده است، چیزی نیست جز فرمول به ظاهر سهل و در باطن سخت! من در همه مقاطع و در هر جایگاهی باید فرمانبردار خوبی باشم.
بزرگترین نعمتی که کنگره به ما ارائه کرده است همین شاه کلیدها است. من اگر تکتک این دستورجلسات را در زندگی، در رابطه با همسر و فرزندانم، حتی اطرافیانم در جامعه، رعایت کنم، کل این آموزشها در ذهن من قرار میگیرد و اصلاً مهم نیست که جامعه مشوش و بد باشد. من سمیرا اگر فرمانبرداری را در تمام نقاط زندگی انجام بدهم فرمانده خوبی میشوم. در نهایت شاهد قدرت و حال خوب و مسلط بر تمام امور در حیطه کاری خود میباشم. ابتداییترین صحبتی که در مورد این دستورجلسه میتوانم بگویم: مثلاً، یک مصرفکننده که وارد کنگره میشود، چه اتفاقی میافتد؟ دستورجلسهای در موردش قرار میگیرد که در حیطه بحث اعتیاد کاملاً مشخص است.
اما در بخش همسفرها لازم است که به کارهای خودمان بپردازیم. من وارد مثلث درمان اعتیاد نمیشوم، زیرا مربوط به مسافران میباشد ولی چیزی که من سمیرا به عنوان همسفر در این دستورجلسه نیاز دارم که به اضافه اعتیاد دریافت کنم، چه چیزی است؟ من میگویم: معتاد نیستم؛ این باید در بحث فرماندهی باشد مگر فرماندهی در جسم و روان و جهانبینی را از دست دادهام؟ بله، همه ما حداقل در مورد خودمان می توانیم اعتراف کنیم که اگر از یک مصرفکننده بدتر نبودیم، بهتر هم نبودیم. لذا نیاز است که من بررسی کنم کجا فرماندهیام را از دست دادهام. زمانی که خداوند انسان را آفرید یکسری توانمندیهایی در انسان عطا کرد: شنیدن، دیدن، راه رفتن، فکر کردن و در کنار آن نیز اختیار داده شد. برای این که اختیار مشخص و واضح شود، روشناییها و تاریکیها را در تمام مسیر در سر راه انسان قرار داد. قدرت تشخیص و انتخاب بر عهده خود افراد میباشد. در اینجا من چگونه میتوانم فرماندهی خودم را نشان بدهم؟ زمانیکه من گوش به فرمان باشم میتوانم فرماندهی خودم را نشان بدهم.
فرمان چیست؟ فرمان چه میگوید؟ فرمان میگوید: راست بگو، دروغ نگو، غیبت نکن، رشوه نگیر، تهمت نزن، به طور کلی میگوید: به سمت ارزشها حرکت کن و از ضدارزش ها دوری کن. فرمان شخص خاص یا کس خاصی نیست ولی یک قانون کلی و عظیمی از "انسانیت" است. اگر من در مسیر زندگی این فرمانها را واجد شرایط بدانم، فرماندهی جسم و روان و جهانبینیام رشد میکند. فرمانبرداری کار بسیار سختی است، کسی که این عمل را انجام داده باشد متوجه میشود. از چیزی که نفستان میگوید و از آنچه که دلتان میخواهد باید دوری کنید و وارد مسیری شوید که قطعاً فشار زیادی دارد. تنها کسی متوجه میشود که؛ مسیر فرمانبرداری را انجام داده باشد. از فرمانبرداری تا فرماندهی یک مسیری وجود دارد که با طی نمودن این مسیر از فرمانبرداری به فرماندهی خواهیم رسید.
فرماندهی یعنی انسان به یکسری از نیروها چه نیروهای درون و چه نیروهای بیرون احاطه داشته باشد. فردی که فرمانده میباشد باید دستوری را که میدهد خودش نیز بتواند آن را به اجرا در آورد. پس یک فرمانده باید یکسری دانایی در کارها داشته باشد و آن دانایی، دانایی موثر است. به نظر من انسانها تنها کارهایی را میتوانند انجام دهند که در رابطه با آن کار دانایی داشته باشند.برای رسیدن به دانایی مؤثر باید آموزش دیده باشند.
عکاس: مرزبان خبری همسفر فرشته
رابط خبری، ویراستاری و ارسال: راهنمای تازهواردین همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی ملایر
- تعداد بازدید از این مطلب :
371