يكی از انواع مواد مخدر كه امروزه از مواد پرمصرف می‌باشد، آيس، شيشه يا كريستال است. وجه‌تسمیه ماده مخدر شیشه اين است كه در بعضی حالات، ازنظر شكل ظاهری شبيه خرده‌شیشه يا تكه‌های كوچک يخ است؛ اما بیشتر به‌صورت دانه‌های ریز است. اين ماده در اروپا و آمريكا بيشتر به نام آيس شناخته می‌شود. شابو كه در آسيای جنوب شرقی و خاور دور رواج دارد نيز شباهت‌هايی با اين ماده دارد. مهم‌ترین تركيبات اين ماده مخدر آمفتامين است. سابقه توليد و مصرف آمفتامين به قبل از جنگ جهانی دوم می‌رسد. در زمان جنگ جهانی دوم به‌عنوان يک داروی مؤثر در رفع افسردگی سربازانی كه مشغول جنگ بودند يا نيروهایی كه قرار بود چندين شبانه‌روز را به‌صورت پيوسته به نبرد مشغول باشند و فرصت استراحت نداشتند برای بالا نگه‌داشتن سطح انرژی آنان استفاده می‌شد.
افرادی که مصرف‌کننده شیشه هستند اگر به این باور برسند که اختیار خود را ازدست‌داده‌اند، این یعنی همان نقطه شروع درمان و اگر وارد کنگره و تحت درمان قرار بگیرند و سازگاری دارو روی اشخاص صورت بگیرد خیلی زود راه برای آن‌ها هموار می‌شود. فردی که مصرف‌کننده شیشه است از دونقطه جسم او دچار تخریب‌شده و این موضوع کاملاً متفاوت با تمامی گروه‌درمانی‌های دیگر حتی مراکز پزشکی و علمی دنیا است؛ در هرکجا اگر بگویند تخریب شیشه خیلی کمتر از فردی است که مصرف‌کننده تریاک است دور از باور است؛ ولی در کنگره به این آموزش رسیده‌ایم و به این سیستم ایمان کامل داریم و به‌صراحت می‌گوییم که تخریب تریاک به‌مراتب بالاتر از هروئین و شیشه است و فردی که مصرف‌کننده تریاک است؛ باید بیشتر مراقب خود باشد و آموزش‌ها را واقعاً جدی بگیرد.
مصرف شیشه بیش از هر نوع ماده مخدر دیگری در مغز تخریب ایجاد می‌کند. تخریب بیش‌ازحد سیستم‌های دوپامینرژیک و سروتونینرژیک در بخش‌هایی از مغز مِن‌جمله هیپوتالاموس که مرکز کنترل احساسات و نیروی جنسی است باعث می‌شود مصرف‌کنندگان شیشه در دو زمینه یا به قولی در دو فاز اصلی وارد توهم شوند؛ البته از دید خودشان توهم نیست. از ديدگاه كنگره ۶۰، شيشه يک ماده مخدر بسيار قوی و خطرناک است و اعتياد آن در مقايسه با مواد مخدر شناخته‌شده نظير ترياک و هروئين بسيار سنگين‌تر و خطرناک‌تر است. ضمناً به اعتقاد كنگره ۶۰ هر نوع اعتيادی قابل‌درمان است.
هم‌اكنون مصرف‌كنندگان شيشه بسياری در كنگره به درمان قطعی رسيده‌اند. لازم به ذکر است تنها دارویی که می‌تواند اعتیاد به شیشه را به‌طور کامل درمان کند، داروی OT یا شربت تریاک است. هرچند سیستم‌های پزشکی اعتقادی به درمان اعتیاد شیشه با استفاده از داروی اپیوم تینکچر ندارند؛ زیرا معتقد هستند که شیشه از دسته محرک‌ها است و اپیوم به‌عنوان یک داروی اپیوئیدی نمی‌تواند اعتیاد به شیشه را درمان کند؛ اما باید بگوییم دانش پزشکی در حال حاضر در این زمینه عقب‌مانده است. در کنگره ۶۰ هزاران مصرف‌کننده شیشه با استفاده از داروی اپیوم تینکچر یا شربت تریاک درمان شده‌اند و این مسئله ازنظر کنگره ۶۰ یعنی درمان شیشه با OT امری ثبت‌شده و حل‌شده است.
این افراد سند بدون نقصی برای درمان کامل اعتیاد به شیشه هستند که در باور عام می‌گویند درمان برای شیشه وجود ندارد آن‌ها به همه ثابت کرده‌اند که درمان وجود دارد و آن‌ها در مرحله اول در حال جبران خسارت از خود می‌باشند؛ چون قبلاً به بدن خود آسیب وارد کرده‌اند الآن در پی جبران هستند. در قبل به علت بی‌اشتهایی شدید خیلی از مواد معدنی و ویتامین‌ها به بدن آن‌ها نمی‌رسید هم‌اکنون علاوه بر این‌که تغذیه خوبی دارند با ورزش کردن در حال توانمند کردن و قوی کردن تمام سیستم‌های بدن خود می‌باشند و به آن حدی رسیده‌اند که با آموزش‌های جهان‌بینی و بهره گرفتن از نیروهای درونی توانسته‌اند در میادین ورزشی بدرخشند و درمان در کنگره به روش DST را به بقیه بشناسانند.
ما خانواده‌های مصرف‌کننده کنندگان مواد مخدر و محرک، مدیون روش درمان تدریجی و ابداعی آقای مهندس دژاکام هستیم که بدین شکل باهدف تعادل سازی، جسم، روان و جهان‌بینی در درمان اعتیاد کار می‌کند و نتیجه قابل‌توجهی را به دست آورده است، امیدوارم تک‌تک ما قدرت درمان و آرامشی که داریم را دانسته و برای پیشبرد اهداف کنگره ۶۰ تلاش داشته باشیم تا چنین مجموعه‌ای شناخته‌شده برای کسانی که خواستار رهایی هستند، پایدار و ماندگار بماند.
نویسنده و ویرایشگر: رابط خبری همسفر شمسی لژیون کمک راهنما همسفر آزاده (لژیون دوازدهم)
ویراستاری و ارسال: کمک راهنما همسفر الهام (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی شهرری
- تعداد بازدید از این مطلب :
432