دلنوشته مسافر محسن

به نام خالق بهار

"از قلم است که گام های بلندش در سراسر گیتی جاری و روان می گردد"

بهار آمد بهار آمد سلام  آورد مستان را
از آن پیغمبر خوبان پیام آورد مستان را

با سلام و درود بر همه فرماندهان نگهبانان و فرستادگان و با عرض سلام خدمت نگهبان و بنیان کنگره ۶۰ جناب مهندس دژآکام و خانواده محترمشان و دیده بانان و همچنین همه شما مسافران و همسفران در کنگره ۶۰ سخن را آغاز میکنم.خوشحالم که فرصتی فراهم شد تا ازطریق این نوشته ارتباط برقرار کنم، با همه خویشان حقیقی و با محبتی که به راستی دلتنگ آنان هستم.فرا رسیدن بهار طبیعت و بهار قرآن که در حقیقت هر دو تفسیر یک حقیقت اند با دو بیان متفاوت را خدمت همه شما تبریک و شادباش عرض می کنم. اگر از بالای یک پل عابر پیاده بر روی یک خیابان شلوغ به پایین نگاه کنید، متوجه حرکت ماشین ها و عابرین پیاده خواهید شد که با سرعت سرسام آوری در حال رفت و آمدند. سوالی که ناخودآگاه در ذهن ایجاد می شود، این است که واقعاً انسانها با این سرعت هر روز به دنبال چه هستند؟ مقصد کجاست؟ آخر این، دویدن ها و رفتن ها و آمدن ها قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ وقتی به چهره انسان ها در خیابان نگاه می کنید گویی انسان ها هیپنوتیزم شده اند و در یک خواب عمیق فرو رفته اند و فقط از سر عادت در یک سیکل یا حلقه تکراری افتاده اند و قصد بیدار شدن ندارند. هر روز صبح با انجام یک سری اعمال تکراری روز را به شب می رسانند و شب را به صبح،اصولاً انسان موجودی فراموش کاراست. کلمه انسان از نسیان گرفته شده به معنای فراموشی و توجهی ندارند که من چه کسی هستم؟ از کجا آمده ام ؟ آمدنم بهر چه بود ؟ به کجا میروم آخر؟و اینکه آخر این قصه تکراری و این همه روز و شب هایِ تکراری قراره چه اتفاقی بیفته؟ اما خداوند رحمان و رحیم انسان ها را هیچ وقت رها نکرده و همواره برای آنها نشانه هایی و تلنگری برای بیدار شدن و یادآوری قرار داده است. تمام هستی هر روز و هر شب یک صدا و هماهنگ دارند فریاد می زنند تا انسان را بیدار کند.

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند
تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری

آمدن بهار و زایش و زنده شدن طبیعت یکی از بزرگترین نشانه ها در هستی است برای بیدار شدن انسان، وقتی از دل یک درخت کاملا مرده در فصل زمستان درختی، سرسبز زنده و شاداب با شکوفه های بهاری بیرون می آید، چه پیامی می تواند داشته باشد ؟ مگر غیر از این است که "هو الذی یحیی و یمیت و یمیت و یحیی"  اوست کسی که زنده را از درون مرده و مرده را از درون زنده بیرون می آورد. در قرآن کریم بیش از ۷۵۰ آیه اشاره به طبیعت و ابعاد گوناگون با جلوه ها و زیبایی های آن دارد و انسان را به تفکر در مورد آن دعوت می کند. برگ درختان سبز درنظر هوشیار هر ورقش دفتری است معرفت کردگار، قطعاً انسان هم به عنوان موجودی بسیار پیچیده و تکامل یافته هم از نظر جسمی (صور آشکار) و هم از نظر ابعاد دیگر وجودی (صور پنهان) با مرگ از بین نخواهد رفت. حیات و زندگی انسان بعد از مرگ نیز ادامه خواهد داشت، پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است. جناب مهندس چندین مرتبه در سی دی ها و متون آموزشی مختلف عنوان کردند،که زمین برای انسان ها یک دانشگاه است.انسان قدم به این کره خاکی می گذاردتا مدتی در این دانشگاه تحصیل کند و ارتقا پیدا کند تا در ادامه مراحل بعدی مسیر تکاملی خود را داشته باشد. انسان بیدار انسانی است که هر روز صبح وقتی از خواب بیدار می شود خداوند را شکر می کند که یک روز دیگر فرصت دارد در این دانشگاه (کره زمین) حضور داشته باشد، آموزش ببیند و خدمت کند تا ارتقا پیدا کند. همه هستی را جلوه ای از وجود و حضور خداوند می داند و به همه هستی ازجمله: جماد، نبات، گیاه و انسان عشق می ورزد و آنها را دوست دارد. از قارقار کلاغ تا نغمه بلبل ، از بوته خار بیابانی تا گل های نرگس ، از جویبار های کوچک تا اقیانوس های عظیم همه را جلوه ای از ظهور عشق خالق میداند. دریا و آسمان و دشت را پوشیده از رقصنده های آسمانی میبیند و همه هستی را در حال اجرای یک ارکستر سمفونیک بسیار عظیم،که هر کس نغمه خود خواند و از صحنه رود، ایام تعطیلات نوروزی در کنگره ۶۰ که به ویژه امسال با ماه مبارک رمضان تلاقی پیدا کرده است فرصتی بسیار گرانبها است، تا در آرامش ذهن و جسم بتوانیم در نشانه ها تدبر و تفکر کنیم و در مسیر درست ادامه حرکت دهیم و با استفاده از راهنمایی راهنمایان که حقیقتاً موهبتی است بی بدیل که خداوند در کنگره ۶۰ به ما عطا نموده است بهره مند شویم و با تزکیه و پالایش آموزش ببینیم و خدمت کنیم تا ارتقا پیدا کنیم.

به پاکی دریاها ژرف و به سبزی دشت ها جوان و جاوید باشید.

تایپ: مسافر محمد جواد

تنظیم و ارسال:مسافر جواد