دلنوشته کمک راهنمای محترم مسافر مرتضی

  به نام خالق زیبایی ها

دلنوشته : بهار در بهار

سلام دوستان مرتضی هستم یک مسافر:

در آغاز کلام؛ فرا رسیدن بهار طبیعت و فصل زایش و همچنین بهار دلها و ماه نزول رحمت و برکت را در رأس خدمت بنیان محترم کنگره جناب مهندس دژاکام و خانواده محترم ایشان، همچنین خدمت تمامی اعضای محترم خانواده بزرگ کنگره ۶۰ تبریک و شادباش عرض می نمایم و برای همگی بهترین های هستی را در سال پیش رو آرزومندم. اینک که برای نگارش این دل نوشته قلم بر دست گرفته ام، حقیقتاً افکار و حس های گوناگونی در تالار مغزم در حال رفت و آمد هستند، که بعضی از آن ها شیرین، برخی تلخ، بسیاری از آن‌ها آموزنده و حتی تعدادی از آنها بسیار بازیگوش و بی قرار هستند و به خوبی مشخص است که می بایست هنوز در تردد باشند تا آزموده و پخته بشوند تا به عرصه بیان در آیند. اما آنچه در این شلوغی و هیاهوی مغزم بیشتر توجه مرا به خودش جلب کرده است همین واژه《 بهار در بهار 》است. حقیقتاً که بهارهای این چند سالی که افتخار حضور در کنگره را دارم، با بهارهای سالیان قبل از آن بسیار تا بسیار تفاوت دارد. اکنون میبینم،میشنوم،حس می کنم،درک می کنم و دیدگاهم نسبت به زندگی و خودم و دیگران بسیار فرق کرده است، بهار همیشه بوده و هست و خواهد بود، اما اکنون میدانم که چرا بسیاری از بهار های عمرم را لمس نکردم! ؟چرا احساس شور و شعفی در من نبود! ؟ من در کنگره ۶۰ آموختم که نوع نگرش ما به خودمان، اطرافمان و در کل به تمام هستی؛ جهان بینی ما را شکل میدهد. اکنون به خوبی می دانم که من مرتضی به واسطه زندگی در دنیای تاریک و مخوفی که خودم انتخاب کرده بودم سرپوشی بزرگ روی این احوال نهاده بودم، سرپوشی به نام (خمر).... اما به لطف درمان با روشDST در کنگره ۶۰ پرده های تاریک زیادی از مقابل دیدگانم کنار زده شد. اینک به خوبی قدر نعمات خداوند را می دانم، اکنون قدر سلامتی ام را می دانم و هر آینه از نسیم دلاویز صبحگاهان، نغمه بلبلان سرمست، عطر شکوفه های بهاری و قهقهه مستانه کودکانی که در کوچه ها مشغول بازی هستند لبریز از شوق میشوم ، لبریز از شوقی که مرا به جایی دور فرا می خواند جایی که بوی یار از آنجا استشمام میشود. در این احوال ناگهان با بانگ ملکوتی دعای سحر به خودم می آیم و با خود میگویم این نوا چقدر آشناست، گویا نوایی است که مرا به سوی حق و حقیقت فرا می خواند، گویی از خانه یار می آید. و ناگاه از ژرفای افکارم بیرون می آیم و متوجه می شوم که امسال ماه مبارک رمضان مقارن شده است با نوروز و حقیقتاً 《 بهار در بهار 》است . بهار فصل نو شدن است و رمضان ماه نو اندیشیدن. رمضان بهار کنگره ۶۰ است ، چرا که درخت استواری را که امروز ما به نام کنگره ۶۰ می شناسیم و می بینیم، حاصل شکوفه های نوری است که در سال ۱۳۷۵ در باغ ذهن مهندس شروع به رستن کردند و چقدر این باغبان عاشقانه شکوفه ها را به ثمر رساندند و همچنان هم می رسانند، و شاهد آنیم که اکنون درخت کنگره سر بر آسمان حق می ساید. صیام و روزه داری تنها برای این نیست که ساعاتی را نخوریم و نیاشامیم یا به تعبیر برخی دیگر به یاد مستمندان و گرسنگان باشیم!!! ماه رمضان ماه تزکیه و پالایش است، آموزش حد نگاهداشتن است، ماه تربیت نفس است و خداوند چقدر ما را دوست داشته که این حقیقت را در کنگره ۶۰ و به واسطه آموزش های ناب جناب مهندس دژاکام می آموزیم. باشد که قدر این لحظات را بدانیم و در این ایام تعطیلات و ماه مبارک رمضان از فرصت های مان به نحو شایسته و مفید استفاده کنیم، چرا که رهایی و حال خوش تاجی است که بر سر ماست و بسیاری در جستجوی آنند. با درود فراوان خدمت بنیان محترم کنگره ۶۰ تا سپیده دم عشق مانا باشید.
با تقدیم احترام : مسافر مرتضی پیشیار لژیون سوم نمایندگی عربزاده

تایپ: کمک راهنمای محترم مسافر مرتضی

تنظیم و ارسال: مسافر جواد