دلنوشته مسافر میلاد

سلام دوستان میلاد هستم یک مسافر:

از استاد بزرگوارمان فراگرفتم که هر کاری را با نام و یاد خداوند شروع کنم و من هم دل نوشته خودرا با قوت گرفتن از قدرت مطلق الله آغاز میکنم. در ابتدا فرا رسیدن سال نو و تازه شدن طبیعت با نمایش بهار زیبا را به بنیان کنگره۶۰ جناب آقای مهندس،خانواده محترمشان،استادبزرگوارم آقا مهدی و همچنین به همه شما عزیزان تبریک عرض می‌نمایم و امیدوارم در سال جدید اتفاقات خوبی برای خانواده کنگره ۶۰ رقم بخورد و راه درمان برای تمامی افراد در سراسر جهان هموار شود و آن محتوا به همه انسان های نیازمند برسد. اگر به طبیعت نگاه کنیم متوجه می‌شویم سیستمی که نظم و انضباط و قوانین درست و متناسب بر آن حاکم باشد سیستم قدرتمند و جاودانه ای خواهد بود. سیستم کنگره۶۰ نیز ساختاری است که در سال ۱۳۷۷ با کشف متد DST به منظور کاهش دردو رنج بشر حرکت خود را آغاز و اکنون بعد از گذشت ۲۵ سال در جهت اهداف خود با اقتدار و قدرت می درخشد. در چارت آموزشی ۵۲ دستور جلسه داریم، که یکی از این دستور جلسات تعطیلات است. همه اعضاء کنگره ۶۰ می‌دانند و آگاه هستند که پشت این دستور جلسات آینده نگری است و ممکن است مطابق با شرایط تغییر و به روز شوند. در گذشته آقای مهندس اعتقاد داشتند که کنگره مانند بیمارستان است و نباید تعطیلات داشته باشد، اما امروز تفکرات این مرد بزرگ به گونه ای دیگر است و اعتقاد دارند کنگره هم بایستی تعطیلات داشته باشد.موضوع تعطیلات برای یک NGO که کار درمان اعتیاد انجام می‌دهد بسیار سخت و سرنوشت ساز است و این نشان می‌دهد که کنگره به لحاظ آموزشی این قابلیت را پیدا کرده که با وجود تعطیلات می‌تواند به راه خود ادامه دهد. هر فرد با ورود به کنگره تحت آموزش قرار می‌گیرد. آموزش هایی که مستقیم از خورشید کنگره۶۰ می‌تابد و مطالب توسط راهنماهای بزرگوار انتقال پیدا می‌کند و مطمئنا هرموقع از آموزش ها غافل بشویم ضربه سنگینی خواهیم‌ خورد چرا که نیروهای منفی همیشه در کمین ما هستند و از بحث تعطیلات و دور بودن از آموزش استفاده میکنند و وارد افکار واندیشه شده و ما را از مسیر منحرف می کنند؛ چون هیچ عمل ضد ارزشی انجام نمیگیرد؛مگر اینکه ملبس به لباس زیبا یا ارزش ها باشد.بنابراین بحث تعطیلات یک معیار و محک است که عیار هرفرد را مشخص میکند. خود من در تعطیلات هرموقع وقتم آزاد می‌شود شروع به نوشتن سی دی میکنم و میتوانم بگویم بهترین هدیه ای که در سفر اول از راهنمای بزرگوارم دریافت کردم، نوشتن سی دی بود. عضو کنگره ۶۰ شدن و فرایند درمان در سفر اول حس بسیار عجیبی است. شاید در اوایل به زمین و زمان ناسزا می‌گوییم و شاکی هستیم ولی با گذشت زمان تمام آن دردها،رنج ها، ناامیدی ها و فریادها ،همه و همه شیرین ولذت بخش می‌شود به طوریکه خداوند رابخاطر این دردو رنج ها شکر می کنیم، به این دلیل که همین ابزارها پلی شدند که به کنگره وارد شویم و این یک دیدگاه نو و تازه به باورهاست که کنگره به ما هدیه می‌دهد. چرا که از میان همین درد و رنج ها می‌توانیم ساخته بشویم، رشد کنیم و با گذشت زمان موج سواری یاد بگیریم و بایستی یاد بگیریم که به مسائل و مشکلات از بالا نگاه کنیم و آنها را لعنت خداوند ندانیم.در هیچ کجای دنیا و درهیچ سیستمی نمی‌توانیم چنین فرایندهای عظیمی را پیدا کنیم وباید شکرگزار خداوند و سپاسگزار آقای مهندس باشیم. فرایندهایی که فقط در کنگره ۶۰ با نسیم آرام الله شکل می‌گیرد و عظمت و سلامتی باز می آید و این همان تغییر و تبدیل شدن است که ابتدا بایستی تغییرات در درون من شکل بگیرد تا بتوانم جهان بیرونم را تغییر بدهم. وقتی از تغییرات درون صحبت می‌شود ناخودآگاه در جهان ذهن به وادی چهاردهم کتاب عشق به جمله ای می‌رسم که استاد چقدر زیبا میفرمایند؛ امواج عشق در همه جا موج می‌زند، کافی است دستت را دراز کنی؛ اگر دستت خالی از کینه،نفرت،حسادت و انتقام جویی باشد، عشق در دستان تو قرار دارد... . امیدوارم همه سفر اولی هایی که قبل از تعطیلات  بودند را، بعد از تعطیلات هم ببینم. از استاد عزیزم آقای مهدی صدیقی بخاطر تمام‌ زحمات از صمیم قلب تشکر میکنم و واقعا که خیلی به ایشان بدهکار هستم.

تایپ: مسافر میلاد

تنظیم و ارسال: مسافر جواد