عشقی در جمع بیکران هستی

از وادی یک (تفکر) تا وادی چهاردهم (عشق، محبت) یک دایره‌ای تشکیل می‌شود که در نهایت باز به هم می‌رسند و از وادی عشق تا تفکر فاصله‌ی تنگاتنگی وجود دارد. برای رسیدن به وادی عشق و محبت لازم است ابتدا در مسیر ارزش‌ها و صراط مستقیم قرار بگیریم و تک‌تک وادی‌ها را درک و لمس کنیم، در نهایت در زندگی‌مان وادی‌ها را کاربردی کنیم و آنگاه هر قدر به عقل، معرفت، ایمان، آگاهی و بیداری نزدیک شویم عاشق‌تر می‌شویم.
نه آن عشقی که خود شیدایی مستان است و فروکش کند، بلکه عشقی است که در جمع بیکران هستی که باورش کار هر کس نیست مگر معنای آن بداند که آن چیست... عشق واقعی آن عشقی است که خداوند عاشق مخلوق خود می‌شود؛ برای رسیدن به این مرحله، بایستی مرحله‌ی اول (عشقِ مخلوق به مخلوق) و مرحله‌ی دوم (عشق مخلوق به خالق) را در کف داشته باشید.
عشق و محبت اساس حیات است؛ عشق حقیقی همان چیزی است که شخصیت را جلا می‌بخشد، قلب را قوی‌تر می‌کند و وجود را پاک می‌کند. عشق، مرتبه و شأن بالایی دارد و هر کسی قادر به درک آن نیست. عشق در انسان و کل موجودات به اشکال مختلف در جریان است و دائماً به دلایل و بهانه‌های جورواجور در حال نزدیک کردن موجودات به یکدیگر هست و سبب قوام آفرینش و چرخشِ چرخ گردون است؛ زیرا همه‌ی موجودات طبق قانون سایه‌ها، جاذبه و حس توسط ذرات عشق به یکدیگر متصل می‌شوند و یکدیگر را دوست دارند؛ نام این دوست داشتن، عشق است.
یادمان باشد که تصویر زندگی‌مان، همان چیزی است که با قلمِ افکارمان ترسیم می‌کنیم و اگر نقصی در تصویر زندگی‌مان می‌بینیم، بهتر است با پاک کنی از جنس عشق و محبت آن را پاک کنیم و مجدداً با قلمِ افکارمان شروع به طراحی و رفع نقص کنیم. یادمان باشد که بزرگ‌ترین مسائل را انسان‌ها، خودشان با طرز فکر و زاویه‌ی دیدشان نسبت به جهان پیرامون خود می‌سازند. پس بهتر است لنز دوربینِ فکرمان را با دستمالی از جنس مهر، محبت، عشق، عاطفه و بخشش پاک کنیم؛ تا عکس زندگی‌مان شفاف‌تر و زیباتر بیفتد.

نگارش: کمک راهنما همسفر ساره (لژیون هشتم)
ویرایش: همسفر محبوبه رهجوی کمک راهنما همسفر شهره (لژیون چهارم)
تنظیم و ارسال مطلب: همسفر پریسا مرزبان خبری

همسفران نمایندگی رودکی