آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی ست.
اگر بخواهیم به وادی عشق برسیم باید اول با تفکر شروع کنیم و پلهپله وادیها را بالا برویم. ظرف تهی یعنی خالی، در اینجا ظروف تهی انسانهایی هستند که درونشان محبت نیست، انسان اگر همه چیز داشته باشد اما محبت و عشق نداشته باشد دقیقاً مثل ظرف خالی است. عشق و محبت پایه اصلی و اساسی دانایی و پایه دانایی تفکر، تجربه و آموزش است. محبت یک صورت مسئله است که اگر راهحل آن را پیدا کنیم عشق پدید میآید و عشق هیچ انتهایی ندارد، نقطه پایان آن بیانتهاست. عشق و محبت به ما آرامش میدهد و کسی که عاشق باشد عشق خود را به دیگران انتقال میدهد؛ کسی که عاشق باشد عصاره جان خود را به دیگران میدهد مانند راهنما، ایجنت، دیدهبان و... در کنگره ۶۰ که بدون دریافت هیچ پولی در اینجا خدمت میکنند. در کنگره ما با گوش دادن و خواندن مطالب و دیدن آموزشها مرحله به مرحله شروع به تفکر و حرکت میکنیم تا به مرحله آخر یعنی وادی عشق برسیم. عشق و محبت همیشه بوده و همیشه در حال افزایش است؛ خداوند هستی و موجودات را بر پایه عشق و محبت به وجود آورده است؛ عشق با دین و مذهب شخصی افراد کاری ندارد و آنقدر وسیع هست که کل هستی را در برگرفته است.
نگارش: همسفر زینب رهجو کمک راهنما (لژیون (دوازدهم)
ویرایش: همسفر زهره رهجو کمک راهنما ظریفه (لژیون پنجم)
تنظیم و ارسال مطالب: همسفر پریسا مرزبان خبری
همسفران نمایندگی رودکی
- تعداد بازدید از این مطلب :
657