پایه اصلی عشق و محبت دانایی می باشد

جلسه دوازدهم  از دوره هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه مسافران  کنگره ۶۰، نمایندگی نائین؛ به استادی مسافر محمد رضا و نگهبانی  مسافر مهرداد و دبیری  مسافر سعید با دستور جلسه "وادی چهاردهم و تاثیر آن روی من" در روز یکشنبه 21  اسفند ماه ۱۴۰۱ راس ساعت 17 آغاز به کار کرد

سخنان استاد:

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر.
آنچه باور است محبت است و آن چه نیست ظروف تهی ست. من که می‌گویم ،کلام خود نیست، بلکه فردیست در جمع بیکران هستی که باورش کار هر کسی نیست، مگر معنای آن، بداند که آن چیست. ارابه ها را در بیکران به حرکت درآورید که نگهبانان ماورا به آنچه در زمین می‌گذرد، نیازمندند. بشکافید آنچه شکافتنی نیست، در دل سنگ بروید و ترکیب ها را جدا نمایید.

وادی چهاردهم در مورد عشق و محبت صحبت می‌کند، عشق و محبت پایه اصلی آن دانایی می باشد. باید بدانیم که این دانایی از کجا می آید و پایه دانایی تفکر، تجربه و آموزش است. اگر ما بخواهیم به وادی چهاردهم برسیم باید از وادی اول؛ با تفکر ساختارها آغاز می گردد، تا پله پله برسیم به وادی چهاردهم. برای باورهای خودمون هیچ ارزشی نیست به جز اینکه به آن عمل کرده باشیم. اگر عمل کرده باشیم باورهای خودمان را ، می‌توانیم به عشق و محبت برسیم. اگر کسی عشق و محبت را درک کرده باشد، هیچ وقت حال او خراب نمی شود، مانند کمک راهنماهای خوبمان. خیلی ها هستند که عشق و محبت را درک کرده باشند ولی هیچ موقع خدارا شکر حالشان خراب نیست. کسی که به عشق و محبت رسیده باشد به هم نوعان خودش همیشه کمک می‌کند و فرقی هم نمی‌کند که آن شخص چه کسی است و در چه جایگاهی قرار دارد.

کسانی که محبت دارند انسان ها را به هم متصل می کنند. آقای صدیقی در جلسه خدمتگزاران فرمودند: آقای مهندس به قدری حسشان خوب می باشد که آرزو ما این است که بتوانیم برای دقایقی او را نگاه کنیم، زیرا به قدری عشق و محبت در وجودشان است که انسان ها را جذب خود می‌کند. کسی که مهر و محبت نداشته باشد ظرفش خالیست‌ و نسبت به اطرافیانش بی تفاوت می باشد. ما اگر جمله"انچه باور است محبت است" را باور نکنیم،  یک روز متوجه می شویم که چه محبتی را باید با استادانمان در میان بگذاریم. انسان ها بر حسب درجه و دانایی که دارند انسان را از زاویه های مختلف می بیند که این زاویه بستگی به دانایی طرف دارد. استاد سردار می فرماید: صراط مستقیم در انوار الهی، تجلی می یابد و انسان را به طرف روشنایی هدایت می کند.  اگر به متن و نوشتارهای وادی ها نگاه کنیم، هر کدام آن گره گشای مشکلات زندگی ما بوده است و هست. نوشتارهای کنگره شصت و وادی ها پیام هایی برای گرفتن اموزشهاست. پیام سفر دوم که مهم ترین پیام است، خود به تنهایی کتابی است که برای ما مسافرین چه سفر اول و چه سفر دوم فرقی نمی کند،که وعده پاداش و نیکو داده که می گوید: اما بیاندیش که وقتی این سفر تمام شد، آن جا تو را پاداش نیکو خواهد بود و آن پاداش بند عشقی ست بین تو و قدرت مطلق الله برقرار می گردد. این بند عشق چیزی نیست جز محبت و عشق به مخلوق و به خالق.

معمولا برای کسی که عشق و محبت را درک نکرده باشد صحبت کردن یک امر بیهوده ای است، هر چه برای بخواهی از عشق و محبت بگویی درک نمی کند.  استاد سردار میفرماید: برای آنانی که حال خوشی ندارند دو راه بیشتر وجود ندارد؛ یا به نیروهای راستین که خواستار عشق و حقیقت هستند ملحق شوند ویا صبر کنند نیروهای مخرب و بازدارنده آن ها را به عمق ظلمات هدایت کنند. امواج عشق و محبت در کائنات به یکدیگر جذب می شوند.