
مسافر حامد در مورد سفر در کنگره اینگونه برایمان نوشت:
بازهم بعد از درگیریهای فکری که با خود داشتم، تصمیم به نوشتن گرفتم چراکه؛ برای درمان اعتیاد بدون اینکه بنویسم نمیتوانم به حال خوب دست بیابم، تنها ارتباط من با کنگره فعالیت در گروه مجازی لژیون، حضور بهموقع در جلسات، نوشتن مرتب سی دی، خوردن داروی درمانم در زمان تعیینشده و در انتها همین دل نوشتهها است.
نزدیک به 3 سال از ورود من به کنگره میگذرد اما؛ بهدرستی متوجه وضعیت خودم در این راه نشدهام، به خودم و راهنما قول دادهام که تسلیم و سرسپرده باشم تا بتوانم در این راه محرم شوم.
در ابتدا ورود به کنگره دچار گمراهی شدم و نتوانستم در مقابل خواستههای نامعقول نفس خود مقاومت کنم اما؛ اکنون با تجارب و داناییای که طی این مدت در کنگره کسب کردهام تصمیم گرفتهام تحت هیچ شرایطی از هدف خود دست برندارم و تا زمانی که زندگی وجود دارد و من زنده هستم؛ برای تحقق هدف خود تلاش مستمر کنم.
در زمان سفر مسائلی شاید برای مسافر به وجود بیاید که خواسته و استقامت او برای تحقق آن خواسته را محک بزند، برای من این مشکلات در اوایل سفر به وجود آمدند، اما به دلیل اینکه برای ارتقای جهانبینی خود تلاش نمیکردم و پیگیر درمان خودم نبودم از رسیدن به حال خوش محروم شدم، حدود هفت ماه از کنگره دور بودم؛ روزبهروز حال جسمی و روحیام بد و بدتر میشد اما؛ همسفرم که مانند یک کوه همیشه در کنارم حضور داشت و با حضور مداوم در جلسات کنگره و آموزش گرفتن من را راغب کرد تا دوباره فرصت سفر در کنگره را پیدا کنم.
خداوند به من فرصتهای زیادی برای زندگی بهتر داده بود که؛ من کورکورانه از کنارشان میگذشتم و به آنها بیتوجه بودم، اما این بار فرصت را غنیمت میشمارم و از آن استفاده میکنم تابهحال خوب و رهایی برسم.
در این مدت که در کنگره سفر میکنم از راهنمای خود تنها عشق بیمنت را دریافت کردم که در قلب و روحم حکشده است، این القای راهنما است که بهآرامی من را بهسوی احیا شدن هدایت میکند، از جناب آقای مهندس و راهنمای خودم سپاسگزارم که برای من این فرصت را فراهم میکنند تا بتوانم از باتلاق اعتیاد خارج شوم، از خداوند میخواهم که به من قدرت دهد تا راه را گم نکنم و در این راه تنهایم نگذارد.
نویسنده: مسافر حامد از لژیون دوازدهم نمایندگی رودهن
ویراستاری و ارسال: مسافر امیرحسین
- تعداد بازدید از این مطلب :
950