وقتی جوان تر بودم به طبیعت احترام نمی‌گذاشتم

سومین جلسه از دوره‌ ی هشتم سری کارگاه های آموزشی خصوصی همسفران آقا کنگره ۶۰ نمایندگی شفا مشهد با استادی: مسافر قاسم، نگهبانی: همسفر بهزاد و دبیری همسفر قاسم با دستور جلسه ی درختکاری شنبه ۱۳ اسفند ماه ۱۴۰۱ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان قاسم هستم یک مسافر. خیلی خوشحالم که این جایگاه را می‌توانم تجربه کنم و خدمت کنم.
اما برویم سراغ دستور جلسه درختکاری، در وادی دوازدهم داریم؛ در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود و درختکاری نیز مطرح شده است.
منظور از؛ در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود، چیست؟ برای مثال من مسافر وقتی وارد کنگره شدم هدفم رهایی بود و بعد از ۱۰ الی ۱۲ ماه سفر، وقتی به رهایی رسیدم در آخر امر، امر اول اجرا شد.

درختان به‌طورکلی خیلی مفید هستند و فواید زیادی دارند. اولین فایده آن‌ها این است که هوای آلوده را برای ما تصفیه می‌کنند، فایده بعدی‌شان این است که آب و آبادانی به همراه دارند. همچنین درختان، زیبایی می‌آورند و نکته بعدی هر درخت اکسیژن مصرفی دو نفر در سال را تأمین می‌کند.

در آخر وادی دوازدهم که به درختکاری اشاره شده است، آقای مهندس می‌گویند: هر فردی که در کنگره به رهایی می‌رسد، باید سالانه یک درخت بکارد که این کار در ماه اسفند انجام می‌شود. مهم‌تر از آن مراقبت مستمر می‌خواهد؛ یعنی مثل دیگران درخت نکاریم، برویم از آن محافظت کنیم و به آن رسیدگی کنیم آب دهیم کود دهیم تا رشد کند و بارور شود.

اگر درخت خشک شد در سال بعد باید ۲ درخت بکاریم و از آن نگهداری کنیم.
به‌شخصه خود من وقتی جوان‌تر بودم، به طبیعت احترام نمی‌گذاشتم، شاخه درخت می‌شکستم، روی درختان یادگاری می‌نوشتم و... .
داستان این جبران خسارت، این است که؛ من قاسم بتوانم کارهای بد گذشته‌ام را جبران کنم. همیشه فکر می‌کردم من اگر قطع مصرف کنم خیلی خوب است و دیگر تکمیل هستم، بعد که به کنگره آمدم متوجه شدم که نه این‌طور نیست. من خصلت‌های بدی را دارم و امیدوارم که با انجام این کارها بتوانم به‌سوی ارزش‌ها حرکت کنم. چون من در زمان مصرف ارزش‌هایی داشتم برای خودم که باید دید، در حال حاضر نیز همه ضد ارزش بودند.

عکاس: همسفر امین لژیون دوم
تایپ:همسفر محمد مهدی لژیون یکم
ویراستاری: همسفر بهزاد
ارسال خبر: همسفر امین لژیون دوم