درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

مشارکت همسفر زهره:

همان‌طور که همه ما می‌دانیم، حفظ محیط زیست، وظیفه همه ما است. محیط زیست، محیطی است که ما در آن زندگی می‌کنیم از هوای آن تنفس می‌کنیم و از امکاناتش برای هر چه بهتر کردن زندگی بهره می‌بریم؛ ولی ما با استفاده نادرست از امکاناتی که در اختیارمان قرار داده‌اند به محیط زیست ضربه می‌زنیم، درختان را قطع می‌کنیم، آب را گل آلود می‌کنیم، هوا را آلوده می‌کنیم و هزاران افعال دیگر که گفتن آنها در این معقوله نمی‌گنجد. 

حال می‌خواهم در مورد یکی از این موضوعات، یعنی قطع درختان به بهانه استفاده از آن برای بهتر شدن زندگی صحبت کنم. زمانی که درختی را قطع می‌کنیم تا از چوب و برگ آن برای امکانات خود بهره ببریم، در واقع یکی از شریان‌های تنفسی خود را قطع می‌کنیم. اگر همین‌طور هر روز هزاران درخت قطع شود و درخت دیگری به جای آن کاشته نشود، بعد از چندین سال، دیگر درختی باقی نمی‌ماند تا هوا را تصفیه کند و قطعاً بعد از چندین سال ما انسان‌ها دیگر هوایی برای نفس کشیدن نخواهیم داشت و انسان‌هایی با انواع و اقسام بیماری‌های تنفسی و سرطان‌ها روبه‌رو خواهیم شد. 

به همین مناسبت، روزی با عنوان روز درختکاری در کنگره و در تقویم ایران وجود دارد که روز بسیار مهمی است در این روز علاوه بر کاشتن درخت و کمک به نسل‌های آینده برای اینکه بتوانند از هوایی سالم بهره ببرند در کنگره نماد سرآغاز زندگی جدید برای مسافران است. وقتی درختی می‌کاریم در واقع توان از نو شروع کردن و از نو تولد یافتن را به مسافران می‌آموزیم تا آن‌ها بدانند که می‌توانند مثل یک نهال می‌شود همه چیز را از نو شروع کرد، فقط باید اراده و خواست قوی وجود داشته باشد.

مشارکت همسفر نسرین:

در این کره خاکی که ما زندگی می‌کنیم سه موضوع مرتبط با هم وجود دارد: حیات انسان‌ها، حیات گیاهان و حیات حیوانات هر سه مورد به هم بستگی دارد و اگر انسان نباشد گیاهان و حیوانات کار خودشان را می‌کنند و زندگی‌شان ادامه دارد؛ ولی اگر انسان این دو را نداشته باشد، نمی‌تواند زندگی کند؛ زیرا  زندگی انسان بستگی به وجود این دو مورد دارد. اگر در کره خاکی که ما زندگی می‌کنیم، اکسیژن وجود نداشته باشد، دچار مشکل می شویم و این درختان هستند که اکسیژن را برای تنفس ما انسان‌ها و حیوانات تولید می‌کنند؛ اگر بخواهیم کره زمین را نجات بدهیم، باید درخت بکاریم، درختان هوا را خنک نگه می‌دارند و در برابر طوفان‌های سهمگین و سیل از ما محافظت می‌کنند؛ بنابراین باید هر شخص، سالانه یک درخت بکارد تا آلودگی‌هایی را که انجام داده است، جبران کند و زندگی خودش را بهبود ببخشد.

ما به همان اندازه‌ای که نگران آینده فرزندانمان هستیم و پول و ثروت پس‌انداز می‌کنیم؛ چرا نباید نگران محیط زیست و طبیعت  اطراف آن‌ها باشیم؟ به امید روزی که سایه‌ درختان پناه ما از گرمای آفتاب باشد و به امید روزی که دلهای خسته یک مسافر را از شادی تنها با یک سیب سرخ سبز کند.

مشارکت همسفر زهرا:

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد 
نهال دشمنی   برکن که رنج بی شمار آرد  
اگر درختان نبودند، اکسیژن هم نبود، جنگل نبود، میوه نبود و طبیعت زیبا هم نبود. وقتی که درختی را قطع می‌کنیم، باید یک درخت دیگر بکاریم. هر خانواده یک خانه دارد و هر خانه یک باغچه و در هر باغچه درختان و گیاهان روئیده‌اند، هر درخت و گیاه به اندازه خود اکسیژن تولید می‌کنند به علاوه هر درخت میوه و هر گیاه مواد خوراکی تولید می‌کند، به این صورت غذای ما تولید می‌شود و هوای پاکیزه را به دست می‌آوریم. درختان فایده‌های زیادی دارند از جمله:  از چوب آن می‌توان وسایل زیادی تهیه کرد مثل در، پنجره، صندلی و ‌...این وسایل از چوب درست شده‌اند. پانزدهم اسفند ماه روز درختکاری است، یکی از روزهایی که مردم تشویق به کاشتن نهال، درخت، گل و گیاه می‌شوند و هدف از این کار تأمین اکسیژن و هوای پاک است و چقدر داده‌های خداوند شگفت انگیز است. وقتی به درختان نگاه می‌کنیم، قدرت خداوند را بیشتر مشاهده می‌کنیم، درخت بر روی زمین فرو رفته است و شاخه‌هایش در آسمان مشغول ذکر ثنای خداوند است با تمام وجود خداوند را ستایش می‌کند، ما در همه حال باید شکرگزار خداوند باشم که خداوند این نظام هستی را بانظم به وجود آورده است، شکر، شکر، شکر...

مشارکت همسفر راضیه:

به قول استاد همان‌طور که کرونا را به سادگی توانستیم شکست دهیم، درخت‌کاری نیز همین‌طور است. جمعیت کره زمین، آلودگی هوا، گازهای گلخانه‌ای و ... چیزی که می‌تواند این مسئله را به آسانی حل کند، درختکاری است. ما برای کاشتن درخت می‌توانیم، گازهای گلخانه‌ای، تغییر آب و هوا، گرم شدن زمین به دلیل وجود گاز کربنیک است، درختان روزها گاز کربنیک را جذب می‌کنند و اکسیژن را تولید می‌کنند و شب‌ها هم گاز کربنیک را برمی‌گردانند و هم اکسیژن تولید می‌کنند، کار تصفیه را درخت‌ها انجام می‌دهند. یک مثال ساده، اگر گرمایش زمین را  یک یا دو درجه بالا ببریم، مسئله حل می‌شود، اگر داخل پارک‌ها برویم میزان حرارت را می‌بینیم که چه اندازه درجه حرارت بالا می‌رود، مکان‌هایی که درخت دارند با مکان‌هایی که درخت ندارد، خواننده هم نیستند، ممکن است دو یا سه درجه با هم فرق داشته باشند؛ بنابراین مسئله مهم، مسئله درختکاری است.

رابط خبری: همسفر نسرین رهجوی کمک راهنما زهرا (لژیون‌چهارم)
ویراستاری: همسفر حمیده رهجوی کمک راهنما همسفر ریحانه(لژیون‌دوم)
تصویر‌گر و ارسال: کمک راهنمای تازه واردین همسفر سمیه
همسفران نمایندگی گلپایگان