از فرمانبرداری تا فرماندهی

جلسه هفتم از دوره هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی اسلامشهر به استادی کمک راهنما مسافر مجتبی، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر علی با دستور جلسه « وظایف راهنما و رهجو » در روز دوشنبه ۸ اسفند ۱۴۰۱ ساعت ۱۷:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه وظایف راهنما و رهجو می باشد، دوستانی که خدمت سربازی رفتند می دانند که یک سری وظایف خصوصی و یک سری وظایف عمومی وجود دارد، در کنگره ۶۰ نیز به همین گونه میباشد و یک مرزبان وظیفه دارد ساعت یک و نیم در شعبه حضور داشته باشد اما یک سفر اولی همچین وظیفه ای ندارد، همچنین یک کمک راهنما وظیفه دارد شال بر دوشش بیندازد و یک رهجوی سفر اولی این وظیفه را ندارد، یکی از وظایف عمومی برای همه اعضای کنگره ۶۰ نوشتن سی دی می باشد.

حضور در جلسات کارگاه های آموزشی بسیار مهم است و اینگونه نیست که صرفاً رهجو فقط در لژیون حضور داشته باشد، رهجویی که فقط در لژیون حضور دارد حس غریبی نسبت به آموزش ها، قوانین و کنگره ۶۰ پیدا می کند و رهایی مطلوبی نیز کسب نمی کند. بنده در جایگاه کمک راهنمایی قرار گرفتم که ابتدا آموزش بگیرم و پس از آن آموزش بدهم و بایستی بیشتر آموزش بگیرم، یکی از مهمترین وظایف بنده رعایت حرمت ها، اصول و قوانین است. بنده در جایگاه کمک راهنمایی هم فرمانبردار هستم و هم فرمانده هستم اما در وهله اول بایستی فرمانبردار سیستم باشم، اگر فرمانبردار خوبی در سیستم باشم میتوانم فرمانده خوبی نیز باشم. گاهی اوقات تصور اشتباهی از فرمان در ذهن ما به وجود می آید، در گذشته لژیونی را به یاد می آورم که کمک راهنمایشان فرمان داده بود که برای اسباب کشی کمک راهنما بروند و این یک استنباط و تصور غلط از فرمان بود.

خداوند را شاکرم که امروزه کمک راهنماهای محترم آنقدر به این سطح آگاهی و آموزش رسیدند که از اینگونه فرمان ها به لژیون یا رهجو نمی‌دهند. بنده شاید بیرون از کنگره خرید یا سفارشی به دوستان کنگره‌ای بدهم اما در قبال آن مبلغ را کاملاً پرداخت می کنم، اگر بخواهم از جایگاهی که دارم بیرون از کنگره سوء استفاده بکنم خودم و جایگاهم را زیر سوال خواهم برد. ما در کنگره دو مقوله فرمان و نقض فرمان را داریم و یک مسئله بسیار مهم این است که گاهی کمک راهنما پیامی را در لژیون می‌دهد از نظر بنده شاید بی ربط نیز باشد اما بایستی توجه داشته باشیم که شاید این پیام به صورت غیر مستقیم به شخص خاصی باشد و آن را با فرمان  اشتباه نگیریم.

بایستی توجه داشت که مورد آموزش ها و صحبت های آقای مهندس در قالب سی دی ها  اینگونه نیست و بنده همیشه باید تصور کنم که وقتی سی دی را گوش می دهم صحبت های آقای مهندس کاملاً خطاب به بنده می باشد و اگر روزی تصور کردم که این صحبت ها برای کس دیگری است و به من ارتباطی ندارد اون روزه رکود بنده است و ابتدا رکود اتفاق می افتد و پس از آن سقوط اتفاق می افتاد. در ابتدای ورود یک رهجو  کمک راهنما با امضاء و قبول آن در لژیون اولین چشم را می گوید و پس از آن این رهجو است که بایستی در همه موارد به کمک راهنمایش چشم بگوید زیرا کمک راهنما مسیر درست را نشان می‌دهد  و صلاح رهجو را میخواهد، این شرایط تا زمانی ادامه دارد که یک رهجو از سفر اول رها شود و در ادامه بایستی رهجو کنگره باشد و تلاش کند مسیر خود را پیدا کند و بایستی خدمتگزار کنگره باشد این بالاترین لذت و پاداش برای یک کمک راهنما می‌باشد.

امیدوارم در ادامه بتوانم وظایف خود را به نحو احسن انجام دهم و به درستی در مسیر آموزش کنگره در حرکت باشم، حال خوش و آرامش را برای خودم و دیگران از خداوند بزرگ خواستار هستم. 

متن، تنظیم، عکس: مسافر رضا لژیون پنجم