عشق و محبت است، که در کنگره60 وظیفه را ایجاد میکند

بنام قدرت مطلق

هفتمین جلسه از دوره سی‌‌ و چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی "کنگره ۶۰"؛ نمایندگی صالحی؛ به استادی  مسافر محمد، و نگهبانی مسافر بهروز و دبیری مسافر کیان، با دستور جلسه "وظیفه راهنما و رهجو" روز دوشنبه،  مورخ : 1401/12/08 راس ساعت ۱۷ آغاز بکار کرد.

خلاصه ای از سخنان استاد :

خداوند خودم را شاکر هستم که برای اولین بار این جایگاه را تجربه می‌کنم و از راهنمای عزیزم عباس آقا بیات تشکر می‌کنم که اجازه تجربه این جایگاه را به من دادند و در ادامه بازهم خداوند خودم را شکر می‌کنم که حس و حال خوبی دارم و هیچ موقع فراموش نمی‌کنم و نباید هم فراموش بکنم که با چه حس و حال منفی وارد کنگره شدم و بعد از اتمام سفر حس و حال خوب را تجربه می‌کنم. دستور جلسه در مورد وظایف راهنما و رهجو هست و یک‌زمانی من نسبت به بعضی کلمات احساس خوبی نداشتم و یکی از آن‌ها کلمه وظیفه بود و دلیلش این بود که انسان مسئولیت‌پذیری نبودم و نسبت به کلمه وظیفه جبهه خاصی می‌گرفتم .

امروز در کنگره60 حضور دارم و در مورد وظیفه صحبت خواهیم کرد. در هر جامعه و سیستمی مثل کنگره60 و حتی خانواده برای بهبود عملکرد و بازدهی مناسب سیستم یکسری وظایفی مطرح هست که متأسفانه در جامعه این موضوع کمرنگ‌تر هست و اکثراً وظایف خود را نادیده می‌گیرند و این موضوع باعث به وجود آمدن مشکلات عدیده ای در جامعه شده است. اما معنی کلمه وظیفه در کنگره60 و بیرون از کنگره کاملاً متفاوت هست و این موضوع یک شعار نیست و عملکرد کنگره60 کاملاً بیانگر این موضوع هست وقتی شخصی مانند خودِ بنده با بدترین تخریب و حس و حال بد وارد کنگره شدم و امروز کاملاً حس و حال خوب و متفاوتی دارم که اصلاً قابل‌مقایسه نیست و دلیل این موضوع همان دستور جلسه امروز هست و با توجه به عملکرد کنگره60 نیازی به دادن شعار نیست و دلیل موفقیت کنگره60 وظایفی هست که در سیستم موجود هست .

تمامی خدمتگزارانی که در حال خدمت هستند یکسری وظایفی دارند که افرادی خودخواسته و با تمایل خودشان این مسئولیت‌ها را می‌پذیرند که در جامعه بیرون از کنگره هیچ مسئولیتی بدون حقوق نمی‌باشد اما در کنگره 60 این مسئولیت‌ها را با عشق  و محبت تقبل می‌کنند و نتیجه بسیار مطلوبی دارد مانند راهنماهایی که بعد از رهایی کنگره را ترک نکرده‌اند و مسئولیت سنگین راهنمایی را با عشق و محبت پذیرفته‌اند و همچنین من فکر می‌کنم بزرگ‌ترین وظیفه یک رهجو خواست اولیه هست که اگر خواست در درون رهجو نباشد اگر خود آقای مهندس هم راهنمای ایشان باشد به نتیجه نخواهد رسید و باید از همان روز اول خواست خود را با تفکر و حرکت کردن به نتیجه برسانند و بنده در جایگاهی نیستم که بتوانم در مورد وظایف راهنما صحبت بکنم اما این موضوع به‌وضوح دیده می‌شود که تمامی رهجوها راهنمای خود را عاشقانه دوست دارند و این موضوع بدون دلیل امکان‌پذیر نیست. آقای مهندس هم می‌فرمایند اگر پیوند محبت در بین خانواده هم نباشد تبدیل به یک اسم و یک رابطه قراردادی هست. وقتی‌که ما راهنما انتخاب می‌کنیم در ابتدا هیچ شناختی نسبت به راهنمای خود نداشتیم و ما دور هم جمع شده‌ایم و هدف مشخصی داریم و این عشق و محبت خودبه‌خود شکل می‌گیرد. در انتها آرزو می‌کنم همه مسافرها به حال خوش برسند و این حال خوش را همیشه مدیون کنگره و تمامی خدمتگزارهای کنگره هستم.

تایپیست و ویراستار : مسافر جاوید از لژیون دهم

تهیه و تنظیم : مسافر محمد از لژیون هشتم

نمایندگی صالحی

اسفند 1401