وظیفه راهنما نشان دادن راه عشق است

یازدهمین جلسه از دوره بیست و دوم سری کارگاه‌های آموزشی و خصوصی مسافران کنگره ۶۰ در روزهای یکشنبه با استادی مسافر حسن و نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر احمد با دستور جلسه «وظایف راهنما و ره‌جو» در تاریخ ۱۴۰۱/۱۲/۷ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
سلام دوستان حسن هستم مسافر، ممنون و سپاسگزارم از دبیر و نگهبان عزیز که به من اجازه دادند تا در این جایگاه بنشینم و خدمت کنم. دستور جلسه امروز وظایف راهنما و ره‌جو است، همه ما در قبال یکدیگر مسئولیت و وظایفی داریم برای مثال پدر و مادر در مقابل فرزندان خودشان یک سری مسئولیت‌هایی دارند که باید مایحتاج زندگی آن‌ها از قبیل خوراک، پوشاک و غیره را تأمین کنند.
همچنین فرزندان هم در مقابل پدر و مادر وظایفی دارند، همچنین همه بندگان نسبت به خداوند و خداوند نسبت به بندگان یکسری وظایف و مسئولیت‌هایی داریم ما وظیفه‌داریم. از خداوند در مقابل نعمت‌هایی که به ما داده کمال تقدیر و تشکر را داشته باشیم و در مسیر صراط مستقیم حرکت کنیم نعوذبالله خداوند هم در مقابل انسان‌ها مسئولیتی دارد که آن‌ها را به‌طور کامل انجام می‌دهد از قبیل اینکه مایحتاج زندگی ما آب خاک باران و همه‌چیز را که یک موجود زنده به آن نیاز دارد را فراهم می‌کند.
اگر در چارچوب کنگره ۶۰ بخواهیم بگوییم راهنما و ره‌جو نسبت به هم وظایفی دارند راهنما کسی است که راه را به ما نشان می‌دهد و یک انگشت اشاره است، اولین خصیصه یک راهنما این است که باید عاشق باشد عاشق به رهایی رساندن ره‌جوهای خودش باشد و با جان‌ودل به آن‌ها آموزش بدهد تا آن‌ها به رهایی برسند.
در کنگره ره‌جو نزد راهنما یک امانت است بزرگ‌ترین خصیصه راهنما این است که در چارچوب پروتکل dst حرکت کند و با رعایت قوانین و حرمت‌های کنگره ۶۰ این پروتکل‌ها را اجرا نماید و الگوی باشد برای ره‌جوهای خودش چون یک ره‌جو همه‌چیز را در راهنمای خودش می‌بیند به‌عنوان‌مثال ره‌جو از طرز لباس پوشیدن راهنما هم تقلید می‌کند.
زمانی که شخصی وارد کنگره ۶۰ می‌شود باید سرسپرده راهنما باشد و یک ره‌جو همه‌چیزش را و تکالیفش را باید از راهنما خودش بخواهد و سعی کند تکلیفش را به‌درستی انجام دهد یک ره‌جوی خوب کسی است که وقتی به کنگره می‌آید و یک صندلی را در اینجا اشغال می‌کند باید پیش وجدان خودش سربلند باشد چون بیرون از کنگره خیلی افراد هستند که دوست دارند در این فضا قرار بگیرند و درمان شوند و واقعاً خواستار درمان و رهایی هستند.
یک ره‌جو باید خواسته درمان داشته باشد بعضی‌ها خواسته حقیقی دارند برای درمان اعتیاد ولی بعضی توهم درمان دارند آن‌هایی که خواسته و خواهان درمان و رهایی هستند درست سفر می‌کنند و تکالیفشان را درست انجام می‌دهند و دستوراتی را که راهنما به آن‌ها می‌دهد به‌درستی انجام می‌دهند و گوش‌به‌فرمان هستند و دوربینشان روی خودشان زوم است و وارد حاشیه و معرکه‌گیری نمی‌شوند غیبت نمی‌کنند و در کار کسی دخالت نمی‌کنند.
بعضی‌ها هم که متأسفانه در این مسیر قرار می‌گیرند فقط توهم درمان و رهایی دارند به اینجا می‌آیند و هم شربت اوتی می‌خورند و هم مواد دیگر مصرف می‌کنند که این راه شیطان است و به تباهی منجر می‌شود آن‌ها هرگز به درمان نخواهند رسید یک ره‌جوی واقعی در کنگره باید بازیگر باشد نه تماشاگر، نباید تماشاگر خدمت دیگران باشیم یک ره‌جوی خوب خدمت می‌کند و مشارکت می‌کند و سی‌دی‌ها را به‌موقع می‌نویسد.
یک ره‌جوی خوب تشنه خدمت گرفتن است که خدمت کند یک ره‌جوی خوب دوربینش فقط روی خودش زوم است و به دوست بغل‌دستی‌اش کاری ندارد که چگونه می‌آید و چقدر شربت می‌خورد در کنگره ۶۰ درمانگر واقعی خود ره‌جو است اگر من ره‌جو نخواهم به درمان برسم هیچ‌کس نمی‌تواند به من کمک کند حتی راهنما هم نمی‌تواند هیچ کاری برای من انجام دهد چون من فقط در تایم کنگره راهنمایم را می‌بینم و بقیه اوقات خودم هستم که تصمیم می‌گیرم و کارم را انجام می‌دهم.
اگر من در بیرون از کنگره گریز بزنم و شربت اضافی بخورم خودم به خودم ظلم کرده‌ام راهنما آنجا نیست که ببیند که من چقدر شربت می‌خورم یک ره‌جوی خوب باید دارویش را سر موقع بخورد به‌عنوان‌مثال ساعت دو و ده دقیقه ساعت ۲ نیست باید سر ساعت دارویش را بخورد راهنماها پرونده‌ای را قبول کرده‌اند که قبلاً هیچ‌کس قادر به پذیرش آن نبود.
امروز که ما در اینجا قرار گرفتیم خداوند به ما لطف کرده که در این مکان هستیم و باید قدر اینجا را بدانیم ما درگذشته زندگی نمی‌کردیم حالا که در این مکان هستیم باید توجه داشته باشیم که درست سفر کنیم و گوش‌به‌فرمان راهنمای خودمان باشیم ممنون و سپاس سپاسگزارم از سکوتتان که به حرف‌های من گوش دادید.
تایپ و نگارش: مسافر حسین (لژیون دهم)