نهمین جلسه از کارگاه‌های آموزشی عمومی ویژه مسافران و همسفران کنگره ۶۰، نمایندگی صالحی به استادی دیدبان محترم جناب آقای رضا ترابخانی، نگهبانی ایجنت شعبه مسافر اردلان و دبیری مسافر هادی با دستور جلسه “هفته دیدبان” شنبه 6 اسفند 1401 ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
خیلی خوشحالم که فرصتی شد و عمری باقی بود تا در شعبه صالحی حضور پیدا کنم. قبل از اینکه در مورد دستور جلسه صحبت کنم در ابتدا تبریک عرض می‌کنم خدمت دوستانی که در آزمون کمک راهنمایی شرکت کردند و برای دریافت شال کمک راهنمایی و شال تازه واردین در این آزمون قبول شدند، پیشاپیش به این دوستان تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم که بتوانیم تجربه خوبی از این جایگاه داشته باشیم.
همه دوستانی که یک دوره‌ای مصرف‌کننده می‌شوند و در دوره‌ای از اعتیاد و تاریکی قرار می‌گیرند و شاید تمام این‌ها نمونه یک دگرگونی فکری است که در بهارخوابی‌ها برای انسان اتفاق می‌افتد که ناشی از رعایت نکردن یک سری قوانین و مقررات است که انسان به آنجا کشیده می‌شود. اگر بخواهیم چهارچوب قوانین و مقررات را رعایت نماییم بایستی که یک سری اصول را رعایت کنیم. ما وقتی درون کنگره قرار می‌گیریم و نصبت به اصول و قوانین شناخت پیدا می‌کنیم و آنها را رعایت می‌کنیم به جلوتر می‌آییم و مهماندار می‌شویم یا مرزبان می‌شویم و یا ایجنت می‌شویم یا راهنما می‌شویم و به این صورت بر اساس رعایت اصول و قوانین جایگاه خودمان را در کنگره پیدا می‌کنیم.
این‌ها اتفاق نمی‌افتد مگر با شناختی که پیدا می‌کنیم، جلسات آموزشی داریم و هفته راهنما را داریم و هفته مرزبان را داریم و هفته دیده‌بان را داریم و همه این‌ها به خاطر این است که ما بتوانیم چهارچوب این اصول و مقررات است که بایستی رعایت کنیم برای اینکه بتوانیم درست زندگی کنیم. امروز چرا بعد از ورود به کنگره می‌گوییم حالمان خوب است؟ به خاطر اینکه داریم اصولی را رعایت می‌کنیم تا این تغییر دیدگاه که بوجود آمده است باعث ایجاد حال خوب ما شده است. یک‌زمانی می‌نشستیم و مصرف می‌کردیم و نقل مجلس ما غیبت کردن بود که این باعث انرژی گرفتن و باعث قضاوت کردن می‌شد یعنی یکی از اصولی که برای رسیدن به حال خوب نیاز بود ما رعایت نمی‌کردیم درحالی‌که الآن در کنگره این اصل را رعایت می‌کنیم همان‌طور که امروز مثلاً در لژیون به‌هیچ‌عنوان غیبت نمی‌کنیم و راجع به مسائل سیاسی و غیره صحبت نمی‌کنیم و در مورد خودمان صحبت می‌کنیم و راجع به دیدگاه خودمان و نگرش خودمان و برداشت خودمان و حرکت خودمان صحبت می‌کنیم که از کجا هستیم و هدفمان چیست و به کجا می‌رویم. در دیده‌بانی اتفاقی که در کنگره در حال رخ دادن است و نگرشی را که دارد انجام می‌دهد این است که رفته‌رفته کامل می‌شود. روزی که جناب مهندس این سیستم را برقرار نمودند خودشان تنها بودند ولی نقشه و اهدافی را داشتند که در کنار آن بایستی یک تعدادی به این جمع اضافه می‌شدند و خودشان نفر دوم و نفر سوم را انتخاب کردند به‌نحوی‌که امروز می‌بینیم بعد از بیست‌وپنج سال یک شعبه‌ای که با حدود ده نفر کار را شروع کرده بود تبدیل‌شده به حدود یکصدو ده شعبه در سراسر کشور و در حال راه‌اندازی دانشگاه است.
همه صحبتم بر این است که اگر ما می‌خواهیم دیده‌بانی نماییم ، در بیرون که بخواهیم نگاه کنیم همه این کسانی که دیده‌بان هستند تمام این جایگاه‌های خدمتی را گذراندند و با این سیستم رشد کردند و بزرگ شدند و حضور دارند چراکه اگر حضور نداشتند نمی‌توانستند قوانینی را که این ساختار را به وجود می‌آورند تا اعضاء آن احساس امنیت را داشته باشند، را نمی‌توانند به وجود بیاورند. یکی از کارهایی که دیده‌بان‌ها انجام می‌دهند حضور در جلسات مختلف و شعبات مختلف هست و این باعث می‌شود بهتر بتوانند ببینند. نظر شخصی بنده این است که حتماً نیاز نیست که ما دیده‌بان دیگران باشیم و حتماً باید دیگران را ببینیم چون در کنگره اولین چیزی که یاد گرفتیم که بتوانیم نقاط قوت همدیگر را ببینیم تا باعث رشد همدیگر باشیم. دیده‌بانی این است که من بتوانم اول خودم را نگاه کنم که در این مدتی که در کنگره سفر می‌کنم و این فرصت را به من دادند و به رهایی می‌رسم بعدش من بایستی چه‌کاری انجام بدهم. امیدوارم که بتوانیم در کنار همدیگر این مسیری را که در حال طی کردن آن هستیم باعث پیشرفت همدیگر باشیم و نقطه تفکر همدیگر باشیم و در این شرایط بتوانیم نقطه قوت همدیگر باشیم و باعث رشد و تعالی همدیگر باشیم. دیده‌بانی یک جایگاه است و همه ما بایستی در زندگی خودمان آن را داشته باشیم و اول خودمان را خوب نگاه کنیم که این فرصتی را که خداوند در اختیار ما قرار داده است چگونه می‌گذرانیم و از آن استفاده می‌کنیم.
تایپ و ویراستار : مسافر هادی لژیون هشتم
تهیه و تنظیم : مسافر محمد لژیون هشتم
نمایندگی صالحی
اسفند 1401
- تعداد بازدید از این مطلب :
2470