زندگی کردن یک هنر است

هفتمین جلسه از دور چهل و سوم کارگاه‌های صبحگاهی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی پارک لاله به استادی راهنمای محترم مسافر حامد، نگهبانی مسافر مجید و دبیری مسافر پیمان با دستور جلسه «وادی سیزدهم و تأثیر آن روی من» پنجشنبه 27 بهمن ۱۴۰۱ ساعت شش و نیم صبح آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حامد هستم یک مسافر. خوشحالم که بار دیگر در پارک لاله در خدمت شما عزیزان هستم. به‌تمامی خدمتگزاران و ایجنت محترم پارک لاله خدا قوت می‌گویم.
انسان باید بتواند از توانمندی‌هایش درست استفاده کند، البته طراحی انسان به‌گونه‌ای است که بدون آموزش نمی‌تواند از توانایی‌هایش به‌درستی استفاده نماید و به قول جناب آقای مهندس زندگی کردن یک هنر است. آموزش این هنر از یادگیری تمامی هنرهای دیگر مثل نقاشی یا موسیقی و ... سخت‌تر و بسیار مهم‌تر است.
من در بدو ورود به کنگره روش زندگی کردن را نمی‌دانستم و همه‌چیز برای من به هم ریخته و درهم بود. برای یادگرفتن هنر زندگی کردن در ابتدا باید قوانین زندگی را بیاموزم که وادی‌های چهارده‌گانه کتاب عشق به ما این قوانین را می‌آموزد.
در مورد دستور جلسه؛ پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است، عنوان وادی سیزدهم است که در این وادی تعریف نقطه و خط به‌خوبی بیان شده است و نکته جالب برای من در مورد این وادی این است که تمامی ما در یک قسمتی از خطوط یا نقاط زندگی‌مان هستیم و این وادی شامل حال همه ما می‌شود. قبلاً در خط‌های دیگری بودیم و اکنون در خط بهتری نسبت به قبل هستیم.
برای اینکه بتوانیم به خط بهتری وارد شویم باید بهای آن را بدهیم. شاید برای به دست آوردن یک نعمت مجبور باشیم یک چیزهایی را از دست بدهیم و در اصل بهای آن را بپردازیم و نکته مهم و ضروری برای به دست آوردن‌ها داشتن صبر است. نکته بسیار مهم دیگر خدمت کردن است. باید خدمتگزار باشیم و جایگاه خدمتی خودمان را در این دنیا و کنگره 60 پیدا کنیم.
نکته دیگر که در این وادی به آن اشاره شده انسان تک بعدی است که در زمان مصرف مواد مخدر همه ما انسان‌های تک بعدی بودیم که تا مواد مصرف نمی‌کردیم هیچ کار دیگری نمی‌توانستیم انجام دهیم. با یاد گرفتن قوانین درست زندگی کردن و وادی‌ها می‌توانیم تبدیل به انسان دو بعدی شویم. گویا مصرف مواد مخدر بهانه‌ای بوده برای من تا با کنگره 60 و در ادامه قوانین درست زندگی کردن آشنا شوم.