خداوند بر قلب‌های ما آگاه است

هفتمين جلسه از سری یازدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی اردستان با استادی مسافر حسین و نگهبانی مسافر محسن و دبیری همسفر مصطفی با دستور جلسه" نظم، انضباط و احترام در کنگره ۶۰ پنج‌شنبه ۶ بهمن ماه ۱۴۰۱ آغاز به کار کرد. 

خلاصه سخنان استاد: 

اکنون نزدیک به چهار سال است که از تأسیس و شروع کنگره ۶۰ اردستان می‌گذرد و خدا را شکر تعداد رهجو‌ها نسبت به آن روز قابل قبولی هستند و افرادی که به واسطه زحمات جناب آقای مهندس و خانواده محترمشان و خدمتگزاران به درمان قطعی رسیده‌اند و هم اکنون در این خدمتگزار هستند.

دستور جلسه این هفته نظم و انضباط است و چیزی که کنگره را تا به امروز نگاه داشته است نظم و کارها را سر وقت انجام دادن است. وقتی می‌گوییم نظم یعنی من نمی‌توانم بگویم که امروز جلسه را یک دقیقه دیرتر یا زودتر شروع می‌کنم یا به نظرم می‌رسد به جای کلینیک داروی اوتی را از جای دیگر تهیه کنیم. تمام این‌ها قوانین و قواعدی است در کنگره ۶۰ که من باید خودم را با آن ها هماهنگ کنم. هرجا که خواستم نظر شخصی خودم را انجام بدهم، درست همان جایی است که دارم خیانت می‌کنم.

موضوعی را باید هم به خودم و همه کسانی که خدمت می‌کنند و در سفر اول و دوم هستند بگویم؛ این‌که اگر کنگره ۶۰ امروز با این قدرت پیش می‌رود این است که جناب مهندس هیچ‌گاه خود را مالک کنگره ۶۰ ندانسته و همیشه می‌گویند: من عضوی از کنگره ۶۰ هستم. در جایی که جناب مهندس این احساس مالکیت را ندارند من نمی‌توانم به کنگره بیایم و بعد از گذشت یک سال یا دوسال فکر کنم با دیگری متفاوت هستم. جایگاه‌هایی که در کنگره ۶۰ داده می‌شود بهانه‌ای است برای خدمت کردن به دیگران و برای یاد گرفتن برای تواضع و برای خاک شدن و هیچ شدن نه این‌که من بخواهم کمبود یا مشکلات خودم را در این‌جا جبران کنم و نه این‌که خودم را نشان بدهم و حس و حال اشتباه خودم را پاسخ بدهم و اگر این کار را انجام بدهم ناخودآگاه از کنگره پرت می‌شوم. 

خداوند در کتاب آسمانی می گوید: من بر قلب‌های شما آگاه هستم. من قبل از این‌که به کنگره بیایم شاید به ظاهر به همه احترام می‌گذاشتم ولی در باطن، در بسیاری از جاها بی‌احترامی می‌کردم، یعنی اصلأ احترام گذاشتن را بلد نبودم ولی در کنگره ۶۰ پیشکسوتان احترام گذاشتن را به ما یاد دادند. یاد دادند که اگر جایی قرار می‌گذاریم چند دقیقه‌ای هم اگر هست زودتر در آن‌ مکان حضور داشته باشیم، اگر در خانواده هستیم حقوق فرزند و همسر خود را رعایت کنیم و اگر یکسری افراد در کنار ما هستند، آن‌ها هم حقوقی دارند که من باید آن حق و حقوق را رعایت کنم.

در کنگره آقای مهندس به ما یاد داد که چگونه احترام بگذاریم و به چه میزانی و اندازه احترام بگذاریم. احترام در لژیون این است که وقتی دیگران صحبت می‌کنند من وسط حرفشان صحبت نکنم، احترام این است که اگر در لژیون سوالی را مطرح می‌کنم دو دلیل داشته باشد یا بخواهم چیزی را یاد بگیرم یا بخواهم چیزی را یاد بدهم. احترام یعنی این‌که به من مربوط نیست قبلاً هم لژیونی من چقدر مواد مصرف می‌کرده و یا چقدر مصرف می‌کند، شغل او چیست و خانه‌اش در کجا قرار دارد و... رعایت این موارد یعنی احترام گذاشتن و این احترام‌ها است که کنگره را نگاه داشته است. رهجو، رهجوی من نیست بلکه رهجوی‌ کنگره است. در کنگره فقط ترک کردن نیست ما آمده‌ایم که تغییر کنیم و با قبل از ورودمان به کنگره تفاوت داشته باشیم، تفاوت در رفتار، گفتار و این‌ها بسیار اهمیت دارد.

لژیون خدمتگزار لژیون دوم
تایپ: مسافر مجتبی لژیون دوم
تنظیم و ارسال: مسافر مهدی لژیون دوم