حرکت به طرف چالش‌ها

جلسه یازدهم از دوره ششم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، مخصوص مسافران و هم‌سفران نمایندگی دلیجان، با استادی کمک راهنمای محترم مسافر محمد بهروز، نگهبانی مسافر سعید و دبیری مسافر رشید با دستور جلسه «وادی پنجم و تاثیر آن بر روی من» روز پنجشنبه ۶ مرداد ۱۴۰۱ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
قبل از اینکه در مورد دستور جلسه صحبت کنم یک بار دیگر تولد آقا رشید را تبریک می‌گویم. تولد ایشان از این جهت حائز اهمیت است که اولین تولد دلیجان است که در خود شعبه دلیجان سفرشان را آغاز کردند و در همین شعبه به رهایی رسیدند. دومین تبریک به مرزبان محترم آقا جعفر هست که اعلام دنوری نمودند و در این جایگاه قرار گرفتند و مبلغ پیش پرداخت را هم واریز نمودند. این جای تعجب و شگفتی دارد و واقعا اعجاز هست که کسی که تا سال قبل شاید حتی نمی‌دانست دلیجان کجا هست و هیچ پیوندی وجود نداشته است به دلیجان می‌آید، خدمت می‌گیرد، مرزبان می‌شود و از اعماق وجود مبلغی را برای شعبه دلیجان واریز می‌کند إن شاالله نور این خدمات به زندگی‌شان ببارد.

در رابطه با دستور جلسه در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. وقتی که می‌گوید جهان ما، ما می‌دانیم در این جهانی که در حال زندگی هستیم، حداقل سه جهان هست که همه ما آن را حس کردیم. افرادی که شیشه مصرف می‌کردند قطعا جهان‌های بیشتری هم حس میکردند. یکی همین جهانی هست که همین الان در حال گفت و گو هستیم و محسوساتی دارد. جهان دیگر خواب هست که افراد در آن خواب‌های رنگی، سیاه و سفید و حتی صدا را می‌شنوند و مراتب مختلفی دارد.

جهان دیگر جهان ذهن است جهانی که در آن ما خالق هستیم. در این جهان همه مخلوقات به دست ما ساخته می‌شوند و ما پدیدآورنده آن جهان هستیم. چیزی که در جهان بیرون اتفاق افتاده زمانی در ذهن یک نفر بوده است و هم اکنون در ذهن یک نفر هست و در حال ابداع شدن می‌باشد. مثل ماشین، هواپیما یا هر چیز دیگر. آقای مهندس می‌فرمایند هر چیز در جهان بیرون اتفاق می‌افتد حتما یک پیش زمینه در جهان درونی دارد. هر چهار وادی تفکر به جهان درون می‌پردازد. وادی اول، وادی تفکر، فندانسیون جهان اول است. تفکری که در راستای اهداف کائنات باشد.

هر عمل خیر و ارزشی جهان را تکمیل می‌کند و جهان ما بر مبنای خیر ساخته شده است. هر عمل شر و ضد ارزشی جهان را از رسیدن به تکامل باز می‌دارد. پس وقتی صحبت از تفکر می‌شود منظور تفکر سالم می‌باشد. با ورود به کنگره تفکر من باید با قبل از ورود به کنگره فرق کند. تفکر قبلی ما را به مسیر جدید نمی‌برد. تفکر جدید من را به مسیر جدید می‌برد. وقتی ما شروع به تفکرات جدید می‌کنیم سریعاً یک نیروی بازدارنده در ذهن ما شکل می‌گیرد که ما را از رسیدن به آن باز می‌دارد. چند ثانیه بعد با خود می‌گوییم مگر می‌شود؟ مگر امکان دارد؟ در ذهن خودمان هم خودمان را لایق نمی‌دانیم. همین جا هست که وادی دوم مطرح می‌شود.

مثلا تا به فکر درمان می‌افتیم سریعاً یاد ترک‌های نافرجام می‌افتیم و ناامید می‌شویم. در وادی سوم می‌فهمیم که همه کارها دست خودمان است و فقط باید روی استعدادهای خودمان حساب کنیم. برای دارو خوردن نباید از همسفر انتظاری داشته باشیم، برای تامین پول دارو نباید از همسفر توقع داشته باشیم، نباید حالا که قصد درمان داریم گمان کنیم که ما تافته جدابافته هستیم. در وادی چهارم همه مسولیت‌های خود را می‌پذیریم. مسولیت سفر و درمان و مسولیت زندگی خود را فقط خودمان بر عهده می‌گیریم. این خود من هستم که باید ساعت پنج در شعبه باشم و به موقع کلینیک بروم. وادی پنجم به این دلیل آماده که بدانیم جهان ذهنی، جهان کامل نیست. تکامل زمانی اتفاق می‌افتد که ما برای تکمیل جهان ذهنی دچار چالش در جهان بیرونی می‌شویم و به سمت حل چالش و اهداف ذهنی حرکت کنیم. برای همه تعطلات خوبی را آرزو می‌کنم. از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید از شما سپاسگزارم.

پیام مرزبان کشیک خانواده

پیام مرزبان کشیک مسافران

برگزاری لژیون

عکاس و تایپ:همسفر مسعود

ارسال مطلب:مرزبان خبری مسافر امیر

نمایندگی دلیجان