مشارکت مکتوب

سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر                             
هر قسمت از وادی چهاردهم واقعأ تأثیرگذار است. در این وادی از عشق بلاعوض صحبت شده‌ است که اگر در هستی نگاه کنیم، فقط یک مادر می‌تواند این خصوصیت را داشته‌ باشد و در مقابل محبتی که به فرزندان خود می‌کند هیچ انتظاری نداشته باشد. ما هم مادر هستیم و این مرحله از عشق را فقط برای فرزندان خود داریم، در برابر دیگران به‌ صورت مبادله‌ای عشق می‌ورزیم و از آن‌ها انتظار داریم. اگر به طبیعت نگاه کنیم، با عشق کار خود را انجام می‌دهد و در کتاب عشق هم به این موضوع اشاره شده‌ است که حتی آب و غذایی که ما استفاده می‌کنیم با اراده عشق در اختیار ما قرار داده شده‌ است. در وادی گفته شده است «خداوند از عشق خودش در تمام ذرات قرار داده‌ است». ما باید بسیار تلاش کنیم تا بتوانیم این وادی را کاربردی کنیم. محاسبه‌گر نباشیم و این قدرت را داشته‌ باشیم به کسی هم که به ما ظلم می‌کند محبت کنیم. ما باید تلاش کنیم تا بتوانیم به همه محبت داشته‌ باشیم مانند خورشید که به تمام هستی یک اندازه می‌تابد در این صورت می‌توانیم افراد را عاشق زندگی کنیم تا از زندگی خود لذت ببرند. ما قبل از کنگره معنی عشق را به این کاملی درک نکرده‌ بودیم، انشاالله بتوانیم این عشق بلاعوض را به تمام افراد داشته‌ باشیم که خودمان به آرامش بیشتری برسیم و دیگران هم لذت زندگی‌ کردن را ببرند. 

سلام دوستان مونا هستم یک همسفر                                   
زمانی‌که خداوند انسان را آفرید تمام فرشته‌ها اعتراض کردند و گفتند: آفریده تو در زمین جنگ و خونریزی به راه می‌اندازد؛ ولی خداوند فرمودند: «من چیزی را می‌دانم که شما نمی‌دانید.» به‌ نظر من همان عشق منظور خداوند بود. عشقی که با رضایت و آگاهی خود از آن‌چه که داریم گذشت کنیم و با این گذشت به تعادل و آرامش برسیم. خداوند را شکر می‌کنم که در کنگره هستم و بسیاری از گره‌های وجودی من در این مسیر گشوده شد. انسان تا زمانی‌که کینه داشته‌ باشد مفهوم عشق را درک نمی‌کند. در ذهن من از زمان کودکی چهارچوب اشتباهی در خصوص عشق شکل گرفته بود که با مطالعه وادی چهاردهم آن‌ها را شکستم. خوشبختی یعنی راضی بودن از داشته‌ها و فقط اگر عشق داشته‌ باشیم به این درک می‌رسیم که با داشته‌های خود زندگی کنیم و لذت ببریم.  

                 
سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر                                       
ما باید عشق را از وجود خود شروع کنیم؛ یعنی وجودمان را از کینه، نفرت و حسادت خالی کنیم. در واقع  تزکیه و پالایش انجام دهیم. وقتی ضدارزش‌ها در وجودمان نباشد، عشق و محبت جای خود را می‌یابد و وارد قلب ما می‌شود. زمانی‌که من واقعاً عاشق فرزندانم باشم اگر کار اشتباهی انجام دهند با عصبانیت برخورد نمی‌کنم یا اگر همسرم کاری انجام داد که مطابق میل من نبود عصبانی نمی‌شوم. ما همسفران عاشق مسافر خود بودیم که با وجود تمام مشکلات کنارشان ایستادیم و آن‌ها را رها نکردیم، ما واقعا عاشق بودیم و اکنون به این مرحله رسیدیم. ما اگر بتوانیم از خطا دیگران بگذریم و آن‌ها را ببخشیم، خداوند هم اگر ما خطایی داشته ‌باشیم ما را می‌بخشد. انشاالله بتوانیم عشق واقعی را درک کنیم.

تایپ: همسفر مرضیه رهجوی کمک‌راهنما همسفر طیبه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر بهار رهجوی کمک‌راهنما همسفر معصومه (لژیون دهم)
همسفران نمایندگی امین قم