قبل از پا گذاشتن ما به جهان فیزیکی ما تمام نیروها را داشتیم و وقتی شخصی بتواند به تمام مسائل غلبه کند و از نیروهایش استفاده کند درون بهشت است.یعنی نیروی بیرونی نمیتواند به او آسیب برساند چون نیروها تحت اختیارش هستند و نیروی بیرونی را خنثی میکند.
بهشت جایی است که انسان به تمام خواستههایش میرسد.یا همان شو شود برایش اتفاق میافتد
ترس و ناامیدی هر کدام در ما وجود داشته باشد یعنی اینکه ما در تاریکی هستیم. وقتی ترس بر ما غلبه کند تمام حافظه ، عقل ، نیروهایی مثل نیروی بدنی ، نیروی تعادل را از ما میگیرد
انرژی از بین نمیرود بلکه از اختیار ما در میاید و شاید کس دیگری در جای دیگری مورد استفاده قرار داده است.وقتی در ما ترس هست انرژی لازم را از دست میدهیم و کاری را که قبلاً شاید به راحتی انجام میدادیم را نتوانیم دران موقعیت انجام دهیم.چون نیروی درون ما شک دارد که بتواند حریفان مسئله بشود یا نه.یا در نمونه دیگر وقتی ما در یک مسئلهای مثلاً برای مسابقه پرش,وقتی یکبار تجربه شکست به خاطر ترس را داشته باشیم در ضمیر ناخداگاه ما میماند و دوباره برای دفعه بعد هم ترس از شکست باعث مغلوب شدن میشود. یا اصلاً یا اصلاً با مسائل روبرو نمیشویم.
باید نیروی از دست رفته به انسان بازگردد تا به روشنایی بیاییم.
قبل از پا گذاشتن ما به جهان فیزیکی ما تمام نیروها را داشتیم و وقتی شخصی بتواند به تمام مسائل غلبه کند و از نیروهایش استفاده کند درون بهشت است.یعنی نیروی بیرونی نمیتواند به او آسیب برساند چون نیروها تحت اختیارش هستند و نیروی بیرونی را خنثی میکند.
بهشت جایی است که انسان به تمام خواستههایش میرسد.یا همان شو شود برایش اتفاق میافتد.در جریان آدم و حوا به انسان قول جایگاه بالاتر داده شد و ابلیس به انسان گفت اگر از میوه درخت استفاده کنید از این جایگاهی که هستید بالاتر میروید. یعنی همان کبر یا خاصیت برتر خواهی بود که باعث سقوط آدم و حوا شد.کبر در ذهن برتری را میخواهد ولی در عمل و واقعیت بر عکس آن اتفاق میافتد.این یک قانون است در ذهن من یک شخصیت برتر هستم و با این تفکر جلو میروم ولی این فقط خیال است و این تفکر باعث میشود دست از تلاش برداریم و سقوط کنیم.نقطه مقابلش این است که ما برتری خودمان را یک پله پایین تر ببینیم تا از درگیری کبر و سقوط جلوگیری کنیم. تنها خاصیتی که انسان نمیتواند داشته باشد به جز کبر چون کبر مخصوص خداست.چون در ماهیت فقط خداست که برتر هست.پس هر صفتی را انسان میتواند داشته باشد یا هر چیزی را میتواند داشته باشد به شرط انکه ظرفیتان را داشته باشد .به قول استاد امین شخصی به من گفت که در مسابقه رکورد بالاتری را زدم به او گفتم راه رفتنت که عوض نشده .یعنی اینکه اگر ما ظرفیت چیزی را نداشته باشیم به خود و اطرافیانمان آسیب می رسونیم.انسان برای تکامل به جهان آمده اگر ظرفیت یک خواسته را نداشته باشیم تمامی صفاتی که در خودش درست کرده را در این مواقع از دست میدهد یا اینکه اگر به خواسته انسان پاسخ داده نمیشود یعنی ظرفیت آن را نداریم.
اگر یک نیرو را از دست دادیم و یا مثلاً یک ضد ارزش را انجام دادیم کمکم وارد تاریکی میشویم به دنبالان تمام نیروها از ما گرفته می شودودیگر از هیچچیز لذت نمیبریم و دائم با نفرت,کینه,حسد,ترس و ناامیدی و...در گیر میشویم.ولی واقعیت اینکه وقتی مثلاً ما درجه بالایی از ترس را تجربه کرده باشیم میتوانیم درجه بالایی از شجاعت را تجربه کنیم,چون انسان و جهان مجموع اضداد است.
وقتی اعماق تاریکی تجربه کرده باشیم توانیم به بالاترین نقطه روشنایی برسیم.
با تزکیه و پالایش و آموزش میتوانیم نیروهای از دست داده را دوباره بر گردونیم که ممکن است 5 سال یا 7 سال یا 10 سال طول بکشد.
منبع : وبلاگ همسفر الهام چلبی
- تعداد بازدید از این مطلب :
7654