English Version
English

کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی عمان سامانی شهرکرد

کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی عمان سامانی شهرکرد

دومین جلسه از دور بیست و چهارم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی عمان سامانی شهرکرد به استادی دیده‌بان آقای کامران، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر مهدی در روز پنجشنبه ۲۳ آذرماه ۹۶ با دستور جلسه هفته همسفر در ساعت ۱۷ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

صحبت در مورد این دستور جلسه به بزرگی همسفران سخت است و این را بدون اغراق می‌گویم، امروز قرار است از جایگاه یک همسفر صحبت کنم و تأثیراتی را که یک همسفر از مسافر یا فرد مصرف‌کننده در طول دوره درمان و در طول دوران تخریب می‌گیرد صحبت کنم و این خیلی سخت است و این را باید خودِ انسان تجربه کرده باشد ولی ما به‌نوعی که مسافر هستیم همسفران همدیگر هم هستیم از آن زاویه شاید بتوانم نگاهی به این دستور جلسه داشته باشم.

قبل از هر چیز جشن هفته همسفر را خدمت اولین همسفر کنگره ۶۰ خانم آنی و خانواده گرامی‌شان تبریک می‌گویم که ریشه و بنیان همسفر از حرکت خانم آنی شروع شد و پایه‌گذاری شد همان‌طور که اطلاع دارید ما در کنگره ۴ جشن داریم که بر تمام اعضاء واجب است که این جشنها را با تمام توان به زیبایی برگزار کنند و آداب و مراسم آن را به‌جا آورند، اولین جشن در فصل بهار و در اردیبهشت‌ماه است که جشن هفته راهنما است که همه عزیزان اطلاع دارند، دومین جشن، جشن هفته مرزبان، ایجنت و اسیستانت است که در فصل تابستان برگزار می‌شود، سومین جشن در فصل پاییز و جشن هفته همسفر است و چهارمین جشن، جشن هفته دیده‌بان است که در زمستان برگزار می‌شود. من فکر می‌کنم یکی از رموز موفقیت کنگره قرار گرفتن همسفرها و یا خانواده بیماران در کنگره بود.

من خاطرم هست که آقای مهندس می‌فرمودند: اوایلی که کنگره شکل‌گرفته بود ما دیدیم که خانواده‌ها می‌آیند و یا باید دم درب ایستاده و منتظر مسافرانشان باشند یا در ماشین بنشینند به‌هرحال شرایط، شرایط خوبی نبود کم‌کم تصمیم گرفتند که در کنار مسافران کلاس‌هایی برای خانواده برگزار شود و کم‌کم گروه خانواده در کنگره شکل گرفت و به‌واقع من فکر کنم که آثار تخریب‌ها و مشکلاتی که مواد مخدر برای فرد مصرف‌کننده پیش می‌آورد (در ابتدای نوشتار، نگهبان می‌خواند) آن تلخی، حقارت، دردها، تاریکی و نفرت‌ها تمام این حس‌های بدی که فرد مصرف‌کننده در دوران تخریب تجربه می‌کند یک هم‌سفر هم آن را تجربه می‌کند ، یادم است قدیم مثالی می‌زدیم که اعتیاد مثل یک نارنجکی است که منفجر می‌شود و ترکش‌های آن به اطرافیان هم آسیب می‌زند و شاید یکی از دلایلی که گروه خانواده در کنگره شکل گرفت همین بود که خانواده هم در معرض آموزش‌های کنگره قرار بگیرد و کمک شود که آن آسیب‌ها و آن تخریب‌هایی که به‌نوعی در روح و روان او به وجود آمده بهبود پیدا کند.

در اواخر دوران مصرفِ من همسرم به داروهای اعصاب و روان روی آورده بود که معروف‌ترین آن قرص فلوکستین بود که دکتر تأکید می‌کرد این دارو اعتیاد ندارد و بدون نگرانی آن را مصرف کند وایشان مدتی این دارو را استفاده می‌کردند به‌محض ورود به کنگره این دارو قطع شد و هیچ مشکلی ازنظر روحی روانی برای خانواده من پیش نیامد به‌هرحال این آسیب‌ها در خانواده اتفاق می‌افتد و دلیل اینکه به مسافر گفته می‌شود که خانواده خود را به کنگره بیاورید برای این است که این تخریب‌ها در قسمت خانواده کم‌کم از بین برود.

موضوع بعدی این بود که وقتی افراد وارد کنگره می‌شوند و درمان صورت می‌گیرد چون تغییر دیدگاه، تفکر و اندیشه صورت می‌گیرد ، وقتی خانواده با فرد همراه نباشد یک ناهماهنگی در فهم یکدیگر اتفاق می‌افتد برای مثال مسافر به زبان فرانسوی و هم‌سفر به زبان انگلیسی صحبت می‌کند و همدیگر را درک نمی‌کنند، اتفاقی که در کنگره می‌افتد این است که مسافر و همسفر هم‌زبان می‌شوند. یک خانواده اگر بخواهد در آرامش و صلح و صفا به سر ببرد وبتواند پایه‌های قوی برای زندگی خود شکل بدهد می‌بایست  از یک خط‌مشی فکری تبعیت کنند یعنی خانواده به دنبال یک آرمان و یک هدف باشند این نمی‌شود که ما موضوع جهان‌بینی را با مسافر کارکنیم و جهان‌بینی او تغییر کند ولی جهان‌بینی خانواده یا همسفر تغییر نکند دوباره اینجا یک کن تاکت پیش می‌آید که باعث آَشفتگی و به‌هم‌ریختگی می‌شود که برای خانواده ایجاد مشکل می‌کند.

مثلثی را که در کنگره شکل گرفت و رمز موفقیت کنگره شد را به این شکل ترسیم می‌کنم اولین رأس پروتکل منحصربه‌فرد کنگره است که آثار و نتایج آن تعجب همگان را برانگیخته دومین رأس آن آموزش جهان‌بینی کنگره است که این آموزش‌ها را در جای دیگری سراغ نداریم و سومین رأس این مثلث خانواده است یعنی وقتی این سه در کنار هم قرار بگیرند یک خانواده در آرامش کامل می‌تواند به حیات خود ادامه دهد و دچار مشکل نخواهد شد.

مورد دیگر اینکه کنگره مطالب ازیادرفته را به یاد ما می‌آورد ما خیلی جاها با خداوند عهد و پیمان بستیم ولی همه آن‌ها را شکستیم، نادیده گرفته و زیر پا گذاشتیم، جزء عهدشکنان شده و از صراط مستقیم خارج شدیم کنگره این عهد و پیمان‌ها را به یادمان می‌آورد (عهد و پیمانی که همسفران و مسافران در روز دوشنبه بستند و به جمع کمک راهنماها پیوستند نمادی از عهد و پیمانی است که ما در روز الست با خداوند بستیم فراموش نکنیم ما این عهد و پیمان‌ها را جایی بسته‌ایم ولی در مسیر گم‌شده و ازیادرفته‌اند و کنگره یادآوری می‌کند و احیاکننده این عهد و پیمان‌هاست، عهد و پیمانی که روز دوشنبه این عزیزان بستند تجدیدی با آن عهد و پیمان است.)

عهد و پیمانی که ما در روز جشن همسفر با همسفرانمان می‌بندیم و خدا را شکر آن را هرسال جشن می‌گیریم این عهد و پیمان برمی‌گردد به‌روزی که ما همدیگر را پیدا کردیم و باهم ازدواج کردیم یا در کنار هم قرار گرفتیم یادمان نرود آن روز چه‌حرفهایی برای همدیگر زدیم، چه قول‌هایی به همدیگر دادیم و امروز اینجا ما دوباره آن‌ها را احیا می‌کنیم.

نهایت افتادگی یک انسان است که می‌خواهد تخریب‌ها و آسیب‌هایی را که در زمان مصرف‌ به خانواده و اطرافیان وارد کرده را جبران کند و نشان دهد دیگر هیچ نشانه و اثری از مواد مخدر در جسم، اندیشه و رفتارش دیگر وجود ندارد. من مجدداً این هفته را خدمت همه تبریک می‌گویم و امیدوارم روز دوشنبه که قرار است ساعت ۱۶:۳۰ در این مکان جشن برگزار شود همه مسافران بالباس سفید، مرتب، کادو به دست حضور داشته باشند، تکلیف کادو راهم دیروز آقای مهندس روشن کردند که یا پاکت پول است و یا طلا .

ما امروز و روز یکشنبه راجع به این دستور جلسه صحبت می‌کنیم و برای روز دوشنبه و برای کادو دادن در روز دوشنبه آماده می‌شویم و آن روز اینجا در مقابل همسفران و مسافران تقدیر و تشکر خود را به‌جا می‌آوریم. عزیزانی هم که همسفرانشان در کنگره نیستند بد نیست بگوییم می‌خواهیم جایی برویم و شربت و شیرینی بخوریم و جشنی هست تا بتوانیم دور همدیگر باشیم فکر نکنم کسی بدش بیاید که شربت و شیرینی بخورد، دست پدر، مادر و اگر ازدواج‌کرده‌اید همسر و فرزندانتان را گرفته ونشان دهید که دیگر تصویری از فرد مصرف‌کننده در وجودتان نیست و این قدردانی را در عمل به اجرا بگذاریم، امیدوارم روزبه‌روز پایه‌های خانواده را مستحکم و مستحکم‌تر کنیم، آقای مهندس دیروز تأکید کردند که هیچ‌چیزی برای ما مهم‌تر از خانواده نیست اگر فردی به کنگره بیاید و سفر خود را شروع کند ولی از همسرش جدا شود کنگره اجازه ورود به هیچ‌کدام از آن‌ها را نمی‌دهد و این دو نفر باید از کنگره بروند و این به دلیل اهمیتی است که کنگره برای خانواده قائل است امیدوارم روزبه‌روز این پیوندها قوی و قوی‌تر شود مهر و محبت در دل‌هایتان ساری و جاری و دل‌هایتان شاد و همیشه خندان و سلامت باشید.

 


 

عکاس:مسافر فرهاد
تهیه گزارش و نویسنده: همسفر آرزو/لژیون یکم
ارسال: مسافر کاظم
منبع وب نمایندگی عمان سامانی شهرکرد

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .