تولید مواد شبه افیونی با افکار و اندیشه صحیح

هشتمین جلسه از دور بیست و هشتم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی شفای مشهد با استادی دیده‌بان مسافر علی، نگهبانی مسافر جواد و دبیری مسافر جواد با دستور جلسه "صورت مسئله اعتیاد" پنجشنبه 01 شهریور ماه 1400 رأس ساعت ۱۷ آغاز بکار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان علی هستم یک مسافر. با تشکر از نگهبان و دبیر جلسه، خیلی خوشحالم که این سعادت نصیب من شد تا در خدمت شما باشم، انشاالله که بتوانیم با کمک همدیگر جلسه خوبی داشته باشیم. دستور جلسه امروز، دستور جلسه هفتگی "صورت مسئله اعتیاد" است. صورت مسئله اعتیاد یا مسئله اعتیاد یا سئوال اعتیاد، این سئوالی است که شاید چند هزار سال است که پرسیده می‌شود و جوابی برای آن پیدا نشده است. ما افرادی که توی کنگره هستیم نمی‌دانیم چه کاری انجام می‌دهیم مثل کسی که داخل آب است و خیسی و تری آب را نمی‌تواند حس کند، ما درکنگره 60 در مسئله اعتیاد در کل جهان جزو پیشگامان هستیم. در هیچ کجای دنیا کسی نتوانسته است به مسئله اعتیاد پاسخ منطقی و درستی بدهد.

کشورهایی هستند که از لحاظ پزشکی، علمی یا صنعتی خیلی پیشرفت داشته‌اند ولی در این مسئله همه در نقطه صفر یا پایین‌تر قرار دارند ولی ما خودمان که در کنگره هستیم شاید متوجه این قضیه نباشیم، شاید چند نسل بگذرد بعد متوجه شویم که چه اتفاقی افتاده و چه عملی انجام شده در قضیه اعتیاد. در مسئله اعتیاد خیلی روشها و نظرها عنوان یا ادعا شده است، مثلاً چند سال پیش کسی که ادعا می‌کرد واکسن اعتیاد را کشف و تولیدکرده است، مثل اینکه بتوان واکسن دزدی یا اختلاس تولید کرد و جلوی این اعمال را گرفت، منظورم این است که تفکر آنقدر در مسئله اعتیاد عقب است. 

حالا ببینید کنگره کجا قرار دارد و به چه چیز ما دست پیدا کرده‌ایم و مسئله‌ای که تمام دنیا از حل آن عاجز بوده‌اند، کنگره مثل آب خوردن آن را حل کرده است. در سن خودمان اعتیاد از چندین مرحله گذشته است از جرم گرفته تا مرحله بیماری که آن را هم صد درصد قبول ندارند، یا در تشخیص آن مانده‌اند که اعتیاد چه نوع بیماری است، از کجا آمده؟ ضعف آن چه چیز است؟ حالا چرا ما می گوئیم اعتیاد بیماری است؟ بخاطر اینکه هر کس که به مواد مخدر گرایش پیدا می‌کند، می‌بایست برای جبران از بیرون آن را فراهم کند. موضوع دیگر اینکه با مصرف یکبار یا ده بار شخص اعتیاد پیدا نمی‌کند یا مصرف کننده دائمی نمی‌شود. خیلی‌ها می گویند کنجکاوی است از یک نظر یک نوع کنجکاوی هم هست بخاطر اینکه بدن ما یک چیزی کم دارد و دنبال آن می‌گردد، که می‌رود رفیق مصرف کننده یا مکان مصرف پیدا می‌کند.

همه این کارها را خودفرد مصف کننده انجام می‌دهد بعد به گردن جامعه، خانواده، دولت و بقیه افراد می‌اندازد که بسیار در اشتباه است. ما در کنگره 60 آموزش گرفته‌ایم که اعتیاد یعنی جایگزین کردن مواد مخدر غیر طبیعی بجای مواد مخدر طبیعی بد. در کنگره فقط این نیست که به روش دی اس تی مواد را کم می‌کند. این فقط یک قسمت قضیه است کم کردن و پایین آمدن دارو به جسم ما یاد آوری می‌کند که فلان مورد کم است و باید آن را تولید کند. چرا جسم ما این مواد را تولید نمی‌کرد چون بلد نبود و چرا بلد نبود یک مثال بزنم. به شما می گویند اسکی کردن لذت زیادی دارد ولی تا بلد نباشید نمی‌توانید از آن لذت ببرید. ما ازلحاظ روحی بلد نبودیم چطوری رفتار کنیم که بدنمان مواد مورد نیاز را تولید کند. همیشه اقدامی انجام می‌دهیم که برعکس می‌شد همیشه کاری می‌کردیم که اگر مقدار کمی هم تولید می‌شد صرف اعمالی مثل عصبانیت، قضاوت و دروغ، می‌شد چون مدیریت آن را بلد نبودیم.

ولی در کنگره جهان‌بینی را برای این داریم که بدن یاد بگیرد آموزش ببیند ماست یا دوغ بخورد مورفین تولید کند. در گذشته هم این خوراکی‌ها را می‌خوردیم ولی زهرمان می‌شد. ولی در کنگره وقتی فرد مصرف کننده به درمان می‌رسد، مواد شبه افیونی بدن تولید می‌شود و دیگر نیازی به مواد مخدر ندارد. حالا در کنگره دو تا عمل انجام می‌دهم. یکی برگشتن از راه اشتباهی که رفته بودم و یکی دارم یاد می گرم چگونه با یک لبخند بدنم مواد مورد نیاز را تولید کند یا با یک تشکر این کار را انجام بدهد و به حالتی برسم که سر مست و نشئه باشم. ما در صورت مسئله اعتیاد می گوئیم درمان فوق ترک است و تعادل فوق درمان است و تعادل را جهان بینی می گوئیم.

ممکن است در کنگره درمان بشوید ولی اگر بخواهید به تعادل برسید باید آموزش بگیرید، سی دی بنویسید، خدمت کنید تا به تعادل برسید و از تولید مواد شبه افیونی بدن لذت لازم را ببرید و چه بهتر که این انرژی را با خدمت کردن در کنگره بیشتر کنیم. ما اگر رمز و راز صورت مسئله اعتیاد را متوجه شویم به درمان می‌رسیم و این رمز و راز این است که در صورتی یک پنجم مواد پایین می‌آید که یک پنجم دانش و آگاهی بالا برود تا به تعادل برسیم. اگر جسم درست شود و دانائی ما بالا نرود تعادل صورت نمی‌گیرد یا بالعکس مانند اینکه روح و جسم هر دو با هم رشد کنند آن وقت نفس راحت است و دعوای درونی نیست، عدم تعادل وقتی است که دعواهای درونی را داریم. ممنون که به صحبت‌های من توجه کردید.

مرزبان کشیک

اهدای گل نمادین مسافر امید از لژیون هجدهم

کمک راهنما مسافر مهدی

عکاس: مسافر محسن از لژیون ششم 
تایپ: مسافر رضا لژیون پنجم 
ویرایش: مسافر جلیل لژیون هجدهم 
ارسال خبر: مسافر رحیم لژیون پنجم