مقاله با موضوع :قضاوت و جهالت
لژیون ششم راهنما آقا یاسر
موی بشکافی به عیب دیگران چو به عیب خود رسی کوری از آن
قضاوت خصوصیتی است که خداوند در خلقت انسان و در نهاد او قرار داده است زیرا انسان موجودی است که از زمانی که اختیار به وی تفویض گردید قدرت تجزیه و تحلیل مسائل و سپس تصمیم گیری بر مبنای اختیار نیز به او داده شد انسان در طول زندگی بر سر دوراهی و چند راهی های متعدد قرار می گیرد و بایستی قضاوت کند و تصمیم بگیرد کدام درست است و کدام غلط برای عبور از این دوراهی انسان قدرت اختیار و قضاوت دارد مصداق آیه شریفه و نفس و ما سواها و فالهمها فجور ها و تقوا ها و وقتی نفس به مرحله میان می رسد پس به او فجور و تقوی الهام میگردد. و انسان مختار است که انتخاب کند فجور یا تقوی. قضاوت امری است که برای هدایت انسان لازم است اما ممکن است از این قدرت در جهت منفی هم استفاده شود برای مثال در مورد عملکرد انسانها و ارتباط آنها با دیگران استفاده میکنیم. نیازی نیست حتماً به زبان آورده شود همین که در ذهن خود کسی را مورد قضاوت قرار میدهیم بدون آنکه اطلاعات کافی داشته باشیم یعنی کار ضد ارزشی انجام داده‌ایم.
قضاوت دیگران کار انسان نیست حتی قضاتی که حکم صادر میکنند ممکن است بعد از گذشت سالها مشخص شود که قضاوت آنها اشتباه بوده است بدون علم و آگاهی نمی توان بر کرسی قضاوت نشست زیرا اشخاصی که دیگران را قضاوت میکنند فوزی خودشان مورد قضاوت قرار می‌گیرند و اگر آن انرژی و وقتی که صرف قضاوت دیگران می شود را صرف آموزش تزکیه و پالایش خودکنیم قطعاً به حال خوش و آرامش خواهیم رسید و هرچه دانایی انسان بالاتر رود آن دوربینی که به سمت دیگران گرفته را به سمت خود برمی گرداند به درون خود نگاه می‌کند و آن ویرانی‌ها را آباد می گرداند.
قضاوت به معنای حکم کردن وجهالت به معنای ندانستن است و قرار دادن این دو در کنار هم به این معناست که از قضاوت هایی که بر مبنای جهالت و ندانستن است باید پرهیز کرد.
: حقیقت این است که آدم ها از خودشان فقط ان چیزی را بروز می‌دهند که خود میخواهند و ما فقط ان چیزی را میبینیم که خودمان میخواهیم پس عملاً قضاوت کردن بیهوده ترین کار ممکن است.
تهیه وارسال:مسافربهرام وابراهیم
- تعداد بازدید از این مطلب :
373